Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Άλλη μία περίλαμπρη ευρωπαϊκή βραδιά για το Ελληνικό Ποδόσφαιρο
ήταν η χθεσινή.
Ο επίδοξος πρωταθλητής Π.Α.Ο.Κ. συνετρίβη από την Τσέλσι
και επέστρεψε ευχαριστημένος στα πάτρια εδάφη
(καθώς -οποία ειρωνεία- η συντριβή περιορίστηκε σε… τιμητικά ύψη),
ενώ ο «19 στα 22 πρωταθλητής» Ολυμπιακός
δεν εμπόρεσε να πάρει θετικό αποτέλεσμα
από την 14η ομάδα τής «Πριμέρα Ντιβιζιόν».
*** Θα ξεκινήσω από τον Π.Α.Ο.Κ..
Υποτίθεται ότι ο «Δικέφαλος τού Βορρά» πήγε στην Αγγλία
για να διεκδικήσει βαθμολογικό κέρδος
και στην εξαιρετικά πιθανή περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν τού προέκυπτε,
τουλάχιστον να έκανε μία αξιοπρεπή εμφάνιση.
Ουδέν από τα δύο κατέφερε·
μάλιστα,
αυτήν τη φορά η τύχη δεν ήταν τόσο προκλητικά στο πλευρό του,
όπως στο ματς τής Τούμπας,
και το κοντέρ έγραψε πολλά.
Ευτυχώς (sic) η δικαιολογιούλα είχε βρεθεί από το 7ο λεπτό.
«Μείναμε με δέκα παίκτες και μάς ανατράπηκαν όλα μας τα σχέδια.
Παίζαμε και με την Τσέλσι, οπότε τα πράγματα γίναν’ ακόμη πιο δύσκολα.».
Εγώ θα πω, παιδιά, δεν αφήνουμε τα «σάπια»;
Κι άλλες ομάδες μένουν με παίκτη λιγότερο από νωρίς,
κι άλλες ομάδες παίζουν με ανώτερο αντίπαλο,
αλλά βρίσκουν τον τρόπο και επινοούν επί τόπου ένα πλάνο
για να μη διασυρθούν.
Εδώ, δεν είναι μόνο το βαρύ σκορ, αλλά η συνολική εικόνα·
ένας σύλλογος που σνομπάρει τη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση,
στον βωμό τής κατάκτησης ενός πρωταθλήματος
που -ιδίως σε ψυχολογικό επίπεδο- τόσο πολύ τού λείπει.
Η κριτική που ασκώ θα ήταν σαφώς διαφορετική
εάν ο Π.Α.Ο.Κ. είχε επιδείξει -και όχι «επηδήξει»- ενδιαφέρον
στις αναμετρήσεις με τη Βίντι.
Όμως,
οι δύο ήττες από την ουγγρική ομάδα,
μαρτυρούν τη μικροαστική νοοτροπία
που ο «Δικέφαλος τού Βορρά» έχει υϊοθετήσει,
έχοντας στο μυαλό του
ότι δεν τού επιτρέπεται να απολέσει και δεύτερο σερί πρωτάθλημα.
Δεν θα μπω καν στα στατιστικά τού χθεσινού 4-0,
ούτε θα αναλύσω την εκκωφαντική διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες·
εγώ στέκομαι σε αυτήν την υποκριτική σπουδή που ξάφνου εκφράζει ο Π.Α.Ο.Κ.,
ο οποίος,
αφού πρώτα εκλότσησε την τύχη του
και επέταξε από τα χέρια του μία πρόκριση που προδιαγραφόταν σίγουρη,
τώρα είναι έτοιμος να τα δώσει όλα για τη νίκη
στο τελευταίο ματς με την Μπατέ Μπορίσοφ
και συνάμα να παρακαλάει για νίκη τής αδιάφορης Τσέλσι επί τής Βίντι.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για αντιφατικότητα,
αλλά πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο·
στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε
με την αντίληψη που συμπυκνώνεται στη φράση
«Αν μάς κάτσει, μάς έκατσε…».
Ή, σε πιο ελεύθερη μετάφραση..:
«Να κι αν μάς κάτσει, να κι αν δεν μάς κάτσει…».
*** Πάμε και στον Ολυμπιακό,
όπου εκεί τα προβλήματα φαίνεται να έχουν μπει προς το παρόν
κάτω από ένα μαγικό χαλάκι
(το «χαλάκι» είναι κοινό υποκοριστικό για τις λέξεις «χαλί» και «χάλι»).
Η εμφάνιση εναντίον τής Μπέτις δεν ήταν κακή,
αλλά το αποτέλεσμα είναι δίκαιο.
Ναι μεν ο Ολυμπιακός έχασε τρεις μεγάλες ευκαιρίες
κατά τη διάρκεια τού αγώνα,
αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή λέει ότι η ισπανική ομάδα έχασε περισσότερες
(στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το πέναλτι νωρίς, στο 18ο λεπτό),
ενώ ο διαιτητής χαρίστηκε δύο φορές στον Σισέ
και δεν τού έβγαλε δεύτερη κίτρινη κάρτα.
Το κομβικό στοιχείο, λοιπόν, στο οποίο θεωρώ ότι πρέπει να σταθούμε,
είναι οι 4 κίτρινες κάρτες που δέχθηκαν χθες οι «ερυθρόλευκοι»
μέσα σε διάστημα μόλις 8 λεπτών·
από το 17΄ έως το 25΄.
Αυτές οι κάρτες ήταν καραμπινάτη απόρροια
των τραμπουκισμών και των προπηλακισμών κατά τού διαιτητή Ευαγγέλου
στο ματς με τον Ατρόμητο·
οι ποδοσφαιριστές τού Ολυμπιακού έχουν διδαχθεί από τον Μαρτίνς
και από τούς άλλους υψηλά ιστάμενους τής ομάδας,
πως όταν κάτι δεν τούς πάει καλά οφείλουν να αρχίσουν να διαμαρτύρονται
-ανεξαρτήτως αν έχουν δίκιο ή όχι-
και να εκδηλώνουν εκνευρισμό σε βαθμό υστερίας.
Ας πάρουμε τη φάση τού πέναλτι…
Ο Σισέ
-τον οποίο, ειρήσθω εν’ παρόδω, αγωνιστικώς εκτιμώ ιδιαίτερα,
και γέλαγα με τον Μαρτίνς καθ’ όλο το διάστημα που τον είχε παροπλισμένο-
γκρεμίζει με περίτεχνο κεφαλοκλείδωμα τον αντίπαλό του…
(η φωτό, για τού λόγου το αληθές)
.jpg)
Ο διαιτητής καταλογίζει την αδιαμφισβήτητη παράβαση
και ο κεντρικός αμυντικός τού Ολυμπιακού δεν πιστεύει αυτό που (τού) συμβαίνει.
Εν’ μέσω διαμαρτυριών τού Σισέ,
ο ρέφερι τού δείχνει ορθώς και κίτρινη κάρτα.
Στις διαμαρτυρίες σπεύδει να συμμετάσχει
και ο «Ολυμπι(ακ)ονίκης των Καταδύσεων» Φορτούνης,
ο οποίος επίσης δέχεται την κίτρινη κάρτα.
Παρ’ ότι ο Σα κάνει καταπληκτική διπλή επέμβαση στο πέναλτι
και αποσοβεί το γκολ,
ο εκνευρισμός στους συμπαίκτες του είναι διάχυτος
και παραμένει για αρκετή ώρα ακόμη·
αποτέλεσμα, άλλες δύο κίτρινες μέσα σε λίγα λεπτά.
Φυσικά, η εν’ λόγω σπασμωδικότητα ξεκινάει από τον πάγκο·
ο σκηνοθέτης τής μετάδοσης «ετίμησε» με αρκετά πλάνα τον Μαρτίνς,
ο οποίος χτυπιόταν σαν να μην υπήρχε αύριο·
η κατάστασή του μπορεί πλέον να περιγραφθεί
μόνο μέσα από την πάλαι ποτέ δήλωση που είχε κάνει ο Κάτανετς.
Καλώς ήρθατε στον Κόσμο τής Ψύχωσης.
Και κάτι τελευταίο..:
Υπερβαίνει τη Γελοιότητα και φτάνει στα όρια τής Λοβοτομής,
να γίνεται διαρκώς λόγος από διάφορα απαξιωμένα πρόσωπα
και από συρόμενους και φερόμενους σαλτιμπάγκους τής Δημοσιογραφίας,
για «ατυχία τού Ολυμπιακού».
Όπως και στην περίπτωση τού Π.Α.Ο.Κ.,
έτσι κι εδώ υπάρχει έτοιμη η δικαιολογιούλα
(η οποία διαθέτει και μεταφυσικές ανησυχίες),
για να καθαρθεί προκαταβολικώς κάθε ενδεχόμενη κατοπινή αποτυχία.
Μόνιμη επωδός κατά τη φετινή χρονιά η «ατυχία τού Ολυμπιακού»
και κάθε συμβατικά νοήμων άνθρωπος αναρωτιέται..:
Πώς γίνεται να βαφτίζεται άτυχη μία ομάδα
που έχει πάρει βαθμό ή βαθμούς στο πρωτάθλημα
πετυχαίνοντας γκολ στις καθυστερήσεις σε πέντε αγώνες;
Πώτς γκένεν αυτό;
Και όμως, όταν το αποφασίσει η Προπαγάνδα, όλα «γκένενεν» (Πληθυντικός).
Απόφθεγμα Ημέρας:
Η Υστερία (υ)στερεί.
Η Υστερία είναι η Φωνή των Στερημένων.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν το τριήμερο…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Τη Δευτέρα πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
