Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Αρκούσαν τέσσερις ημέρες,
για να καταρρεύσει για μία ακόμη φορά η γελοία προπαγάνδα
στην οποία εμμονικώς -και κατ’ επάγγελμα- επιδίδονται
τα ενεργούμενα και τα φερέφωνα τού Μαρινάκη
(ναι, όσο κι αν ακούγεται αντιφατικό,
η κατάρρευση είναι επαναλαμβανόμενη,
καθώς η Γελοιότητα αναγεννάται από τις στάχτες τής Προπαγάνδας).
«Ο Ολυμπιακός είναι η “Μπαρτσελόνα” τής Ελλάδας»,
«Ο Ολυμπιακός παίζει την καλύτερη μπάλα»,
«Ο Ολυμπιακός έχει την καλύτερη ομάδα»,
«Ο Ολυμπιακός θα φτάσει στον τελικό τού “Europa League”»,
«Ο Ολυμπιακός…», «Ο Ολυμπιακός…», «Ο Ολυμπιακός…».
Μεγαλοστομίες από «επί πληρωμή ανδρείκελα»,
ηχορυπαντικοί αντίλαλοι που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα
και με το αληθινό ποδόσφαιρο.
*** Στο «Ματς τής Χρονιάς»,
στο ντέρμπι που,
ή θα έκρινε οριστικώς τον φετινό τίτλο,
ή θα έδινε νέα αγωνία στο πρωτάθλημα,
ο Ολυμπιακός διασύρθηκε.
Με βάση την εμφάνιση των ομάδων,
η ήττα με 3-1 ήταν άκρως τιμητική για το σύνολο τού Μαρτίνς,
ο οποίος αμέσως μετά το τέλος τής αναμέτρησης
απέδειξε πόσο «προπονηταράς» είναι με την ανεκδιήγητη δήλωση
«Το γκολ στο 3ο λεπτό μάς κατέστρεψε την στρατηγική.».
Ο ασόβαρος κάγκουρας
που στα καλοκαιρινά φιλικά κυκλοφορούσε με σηκωμένους γιακάδες
(φήμες λένε ότι έχει γίνει μέλος στο γκρουπ τού «Facebook»
που έχει τίτλο «Πού πας, ρε Δράκουλα, με σηκωμένο τον γιακά..;»),
ο ασόβαρος προπονητής
που έως τώρα έχει προλάβει να αισθανθεί αδικημένος αναρίθμητες φορές
και ουδεμία ευνοημένος,
έβαλε ταφόπλακα στους διαφημιστές του και στον ίδιο του τον εαυτό,
δηλώνοντας πως ο μοναδικός σχεδιασμός που δύναται να κάνει,
είναι με τον Ολυμπιακό «a priori» προηγούμενο στο σκορ.
Αν σε κρίσιμο παιχνίδι τολμήσει να προηγηθεί η αντίπαλη ομάδα,
η στρατηγική καταστρέφεται
και η απουσία εναλλακτικού σχεδίου καθίσταται εκκωφαντική·
μέχρι σήμερα κυλιέται κάτω η ποδοσφαιρική υφήλιος από τα γέλια,
αφ’ ότου ενημερώθηκε από τον Μαρτίνς
ότι αν μπει γκολ στο 3ο λεπτό, λήγει ο αγώνας.
Στο ματς τής Πέμπτης με την Ντινάμο,
ο Ολυμπιακός κατέρρεε από το 60ό λεπτό και ο Μαρτίνς κοιμόταν στον πάγκο·
για να το εκφράσω και με ρίμα,
το γκολ ερχόταν και ο Μαρτίνς κοιμόταν.
Δεν χρειαζόταν να διαθέτεις δίπλωμα προπονητικής
ή να είσαι γνώστης των ποδοσφαιρικών συστημάτων,
για να αντιλαμβανόσουν τι συνέβαινε και τι επρόκειτο να συμβεί.
Μετά την «Τούμπα», ένα ακόμη κακό αποτέλεσμα.
Βεβαίως,
δεν γίνεται να αγνοήσω και να αφήσω αναπάντητο
το -φαινομενικώς ευσταθές- επιχείρημα
που λέει ότι ο Μαρτίνς έχει κάνει τον Ολυμπιακό να παίζει καλή μπάλα.
Πότε; Με ποιους;
Ναι, περιστασιακά η ομάδα τού Πορτογάλου έκανε κάποιες αξιόλογες εμφανίσεις
(επί παραδείγματι, στο ματς τού πρώτου γύρου με τον Π.Α.Ο.Κ.),
αλλά για να πούμε ότι μία ομάδα παίζει «καλή μπάλα»
πρέπει να συντρέχουν προϋποθέσεις που εδώ απουσιάζουν.
Επαναλαμβάνω: Πότε έχει παίξει καλή μπάλα ο Ολυμπιακός; Με ποιους;
Με τη Λάρισα τού Κούγια και με τον Πανιώνιο τού Δάρρα;
Θα το πω συμπυκνωτικά και χωρίς να προβώ σε περαιτέρω αναλύσεις:
Ποδόσφαιρο με Ανοιχτά Πόδια.
Αναμφίβολα ο Ολυμπιακός παίζει επιθετικά,
αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα τού γεγονότος ότι έχει επιθετικογενές ρόστερ
και όχι τού Μαρτίνς.
Παίκτες που κάνουν ντου και ξεχνούν να γυρίσουν στην άμυνα,
παίκτες που δέχονται γκολ στο τρίτο λεπτό τού πιο σημαντικού αγώνα
και χάνουν με κατεβασμένα χέρια και ανεβασμένα πόδια.
Αυτό είναι «καλή μπάλα»;
Στην «καλή μπάλα» δεν περιλαμβάνεται η Άμυνα;
Επίσης,
στην «καλή μπάλα» περιλαμβάνονται οι διαιτητές
που σού επιτρέπουν να παίξεις το σύστημα «μη μού άπτου»,
σφυρίζοντας φάουλ την κάθε επαφή
που τολμούν να κάνουν μαζί σου οι αντίπαλοί σου;
Στην «καλή μπάλα» περιλαμβάνονται τα ανύπαρκτα οφ-σάϊντ
και τα ακυρωθέντα τέρματα των αντιπάλων σου;
Ως «καλή μπάλα» λογίζεται η διαιτησία
που υποκύπτει στις διαρκείς τσιρίδες μίας υστερικής εξέδρας
και ενός γκεμπελίστικου μηχανισμού;
Όλο τούτο το πλαίσιο είναι κάκιστη μπάλα,
μεταμφιεσμένη σε «καλή μπάλα».
*** Πάμε και σε κάποια τρανταχτά παραδείγματα
που αντλούνται από το βασικό ρόστερ των «ερυθρολεύκων»
και αντανακλούν τη νοοτροπία από την οποία ταλανίζεται ο Ολυμπιακός.
Στον αγώνα με την Ντινάμο,
οι δύο ευκαιρίες που έχασαν σε κενό τέρμα ο Φορτούνης και ο Ποντένσε
στοιχειοθετούν με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο
το μέγιστο ψυχολογικό πρόβλημα τού Ολυμπιακού.
Όταν οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν το στήριγμα τής διαιτησίας ή τής συγκυρίας,
όταν δεν αντιμετωπίζουν ομάδες
σαν τη Λάρισα τού Κούγια και τον Πανιώνιο τού Δάρρα,
αυτομάτως κάνει την εμφάνισή της η παντελής έλλειψη αυτοπεποίθησης.
*** Αν ο Φορτούνης ήταν πράγματι παιχταράς, εδώ θα έμενε;
Έμεινε εδώ,
διότι τα προσωνύμια «Πεφτούνης», «βουτηχτής» και «καταδύτης»
αντανακλούν σε απόλυτο βαθμό την ποδοσφαιρική περσόνα του
και την έκδηλη βλαχοδημαρχιώτικη ψυχοσύνθεσή του.
Αν ο Φορτούνης πάει στο εξωτερικό,
γνωρίζει πολύ καλά κι ο ίδιος ότι θα βαρέσει «Εξαφανιζόλ»·
όχι επειδή δεν ξέρει μπάλα,
αλλά επειδή -επί τής ουσίας- είναι ένας φιγουρατζής για «5Χ5»
που εξελίχθηκε σε φιγουρατζή τού «11Χ11».
Γι’ αυτό και δεν έχει φύγει από την Ελλάδα. Τόσο απλά.
*** Αντίστοιχη ιδιοσυγκρασία εκδηλώνει ήδη ο Ποντένσε,
για τον οποίο αρχικώς είχα διατυπώσει πολύ θετικά σχόλια.
Ο Ισπανός έχει καταντήσει να είναι η ιβηρική version τού Νινιάδη·
με σωματοδομή α λα Τζόε Ντάλτον και με μυαλό α λα Άβερελ Ντάλτον,
ο Ποντένσε προκαλεί διαρκώς, καταφεύγει σε θεατρινισμούς,
φέρνει αηδία με συμπεριφορές όπως αυτή που επέδειξε στην «Τούμπα»
(όταν στις καθυστερήσεις ενός αγώνα που είχε κριθεί,
προέβη στη θλιβερή καταστρατήγηση τού «fair-play»
και προεκάλεσε σχεδόν ομαδική σύρραξη).
*** Από κοντά κι ο Σισέ.
Έχει ικανότητες μεν (ήμουν από τούς πρώτους που τού το ανεγνώρισα),
αλλά οι θρασύδειλες συμπεριφορές του και οι απαράδεκτες ενέργειές του
προκαλούν στους φιλάθλους εξαιρετικά αλγεινή εντύπωση.
Ενίοτε υποδύεται τον δεοντολόγο,
αλλά δεν διστάζει να παίξει βρόμικα, να κακομεταχειριστεί αντιπάλους,
να κάνει απρεπείς χειρονομίες
όπως αυτή προς τον κόσμο τού Π.Α.Ο.Κ. μετά τη λήξη τού αγώνα στην «Τούμπα».
Βεβαίως, σε τούτο το σημείο να συμπληρώσω,
ότι ακόμη γελάμε με τη διαρροή των γνωστών δημοσιογραφικών παράκεντρων,
που βγάλαν’ την «είδηση»
ότι έφτασε πρόταση για τον Σισέ στα γραφεία τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»,
ύψους 18.000.000
(τώρα…, σε ευρά έγινε η πρόταση, σε δραχμές έγινε,
δεν ξέρω, θα σάς γελάσω).
Το σημαντικότερο, όμως, είναι,
ότι ο -ευρισκόμενος, μόλις για δεύτερη σεζόν στον Ολυμπιακό- Σισέ,
επρόλαβε να εμπεδώσει και να γίνει ιδανικός εκφραστής
τής σαθρής κουλτούρας που κατατρώει τα σωθικά τού συλλόγου εδώ και δύο δεκαετίες.
Αναμφίβολα, υπάρχουν αναρίθμητες φάσεις και στιγμιότυπα,
που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε
για να απαθανατίσουμε και να συμπυκνώσουμε την Αρρώστια·
από τις «βουτιές» τού θλιβερού παλαίμαχου
ο οποίος εδήλωσε προσφάτως ότι κλέβει ακόμη και το παιδί του στο τάβλι,
έως τούς διαιτητές τύπου Παπουτσέλη, Σπάθα και λοιπών συγγενών τους.
Όμως, σε αυτήν την «Επετηρίδα τής Συμπυκνωμένης Απαθανάτισης»,
μπαίνει πλέον σε περίοπτη θέση μία κίνηση τού Σισέ στο ντέρμπι τής «Τούμπας».
Είναι η φάση στην οποία ο Π.Α.Ο.Κ. επιτυγχάνει το δεύτερο γκολ του·
ο Άκπομ πιάνει στραβά την κεφαλιά,
αλλά το λάθος του μετατρέπεται σε ασίστ στον Μπίσεσβαρ
που εξ’ επαφής, σε κενή εστία, κάνει το 2-0.
Όπως φαίνεται πεντακάθαρα στο καρέ,
ο Σισέ έχει εξ’ αρχής αντίληψη τής κανονικής θέσης τού Μπίσεσβαρ.
Όμως, αυτό δεν εμποδίζει τον Σισέ,
να σηκώσει το χέρι προς τον επόπτη και να ζητήσει τον καταλογισμό «οφ-σάϊντ».
«Θαυμάστε» επαιτεία αισχίστου είδους…
Και όχι, δεν είναι σύμπτωση.
Είναι αντανακλαστική αντίδραση ενός ατόμου
που έχει δει στο παρελθόν να πιάνει τόπο αυτή η κίνηση·
ο Σισέ και οι συμπαίκτες του,
συνηθίζουν να υψώνουν το χέρι
και να εκβιάζουν ψυχολογικά τον εκάστοτε εγκάθετο ή δειλό νεοέλληνα επόπτη·
ευτυχώς εδώ ο επόπτης ήταν ξένος και έφυγε αμέσως προς τη σέντρα.
Φυσικά, η νοοτροπία είναι παγιωμένη και η μεθόδευση είναι πάγια.
Στις 28 Οκτωβρίου τού 2017, στο ντέρμπι των «αιωνίων» στη «Λεωφόρο»,
ο Παναθηναϊκός επικρατεί με 1-0, με γκολ τού Λούκα Βιγιαφάνιες.
Ακόμη και ο κατά τεκμήριον σοβαρός Προτό,
ενέδωσε στον Πειρασμό τής Ξευτίλας,
υψώνοντας το χέρι και ζητώντας «οφ-σάϊντ» τού Βιγιαφάνιες
που ήταν καλυμμένος… οριακά (μόλις πέντε μέτρα).
«Θαυμάστε» άλλη μία επαιτεία αισχίστου είδους…
(ειρωνική διευκρίνιση:
Ο παίκτης τού Παναθηναϊκού που είναι πίσω από τον Προτό με υψωμένα χέρια,
δεν ζητάει κι αυτός «οφ-σάϊντ»· απλώς, πανηγυρίζει…)
*** Κλείνουμε με ένα ακόμη στοιχείο που καταδεικνύει εξοφθάλμως
τον τραγικό τρόπο που αντιμετωπίζει ο Μαρινάκης τον Ολυμπιακό.
Γιάγια Τουρέ, Τοροσίδης, Αβραάμ Παπαδόπουλος.
Παλαιομοδίτικη κινητοποίηση ολυμπιακοφροσύνης
και γηραλέα γιούργια μπας και κοροϊδέψουμε για νιοστή φορά
τούς αμοιβαδικούς εγκεφάλους που αποτελούν το πιστό μας ακροατήριο.
Ο Τουρέ έφυγε ήδη με συνοπτικές διαδικασίες,
ο Τοροσίδης έμεινε για να κάνει στα ύστερά του επίδειξη τζάμπα μαγκιάς
και χυδαίας εξύβρισης των αντιπάλων του,
ενώ τον Ιανουάριο επαναπατρίσθηκε από την Αυστραλία κι ο Παπαδόπουλος,
με τον οποίο γελούσαν εκεί ακόμη και τα καγκουρό.
Τουλάχιστον,
αυτός έχει επώνυμο που εμπνέει τούς «No Politica» τής «θύρας 7»
και τούς δημιουργεί νοσταλγία για την αγαπημένη τους επταετία.
ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Σε όλα τα επίπεδα ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Απόφθεγμα Ημέρας:
Όταν χτίζεις το μέλλον σου πάνω σε βάλτο, δεν έχεις μέλλον.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν το τριήμερο…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Τη Δευτέρα πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
