.jpg)
Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Μία από τις θυμόσοφες ρήσεις που πιστοποιούν τη Λαϊκή Πνευματικότητα
λέει ότι «Τα Στερνά τιμούν τα Πρώτα.».
Αναμφιβόλως πρόκειται για τεράστια αλήθεια,
η οποία, μάλιστα, ισχύει απολύτως και στην αντίστροφη ανάγνωσή της:
«Τα Πρώτα τιμούν τα Στερνά.».
Πάμε, λοιπόν, να δούμε αυτά τα «πρώτα»,
ανατρέχοντας μόλις εννέα μήνες πριν (συν κάτι ψιλά), στις 16 Δεκεμβρίου 2021,
όταν ο περιχαρής και θριαμβολόγος Βαγγέλης Μαρινάκης
αναγγέλλει πανηγυρικά την επιστροφή τού Κώστα Μανωλά στον Ολυμπιακό
και αναρτά το σχετικό βίντεο στον επίσημο λογαριασμό του, στο Facebook:
«Ο Κώστας δεν έφυγε ποτέ απ’ τον Ολυμπιακό,
ήτανε πάντα κοντά στον Ολυμπιακό,
και είναι ένας παίκτης με μεγάλη ψυχή· από μικρός ακόμα, φανταστείτε τώρα…
Μεγάλη δύναμη. Μεγάλη ταχύτητα.
Μεγάλη εμπειρία, πλέον, από μεγάλες ομάδες του εξωτερικού.
Και ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχει ο Κώστας
-(χαρακτηριστικό) που χρειάζεται ένας παίκτης
για να παίζει στον Ολυμπιακό, να ηγείται και να κερδίζει παιχνίδια-
είναι ότι έχει και μεγάλα “καρύδια”.
Λοιπόν…
Ο Κώστας, είμαστε χαρούμενοι που είναι πλέον μαζί μας.
Είναι ένας παίκτης τον οποίο τον είχα ξεχωρίσει από τότε που ήταν πολύ μικρός
και τον ήθελα κοντά μας.
Και…
είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για την πορεία του στην Ευρώπη και το πώς έχει παίξει εκεί,
και είμαστε χαρούμενοι που θα είναι για τα επόμενα πολλά χρόνια μαζί μας.».
Αμέσως μετά παίρνει τον λόγο ο εξ ευωνύμων τού Μαρινάκη καθήμενος ποδοσφαιριστής,
προκειμένου να συνεισφέρει κι αυτός τον οβολόν του
στην ανύπαρκτη ρητορική ικανότητα και στη λεξιπενία τού μέντορά του,
διανθίζοντάς τες με πομπώδεις προαναγγελίες..:
«Θα δώσω και την ψυχή μου μέσα στο γήπεδο.
Δεν θέλω να λέω πολλά λόγια έξω απ’ το γήπεδο.
Τα λόγια ο ποδοσφαιριστής πρέπει να τα κάνει πράξεις μέσα στο γήπεδο.
Αυτό περιμένω να δείξω μέσ’ στο γήπεδο, στον κόσμο του Ολυμπιακού.
Ν’ ανταποδώσω την αγάπη που μου έδειξε και σήμερα.
(Ν’ ανταποδώσω) την εμπιστοσύνη του προέδρου που ήτανε πάντα ανοιχτός
και πάντα με την καρδιά του να με φέρει πάλι πίσω στον Ολυμπιακό,
γιατί ήτανε κι εκείνος που μ’ επέλεξε όταν έμεινα ελεύθερος απ’ την Α.Ε.Κ.
και πήρε εκείνος το ρίσκο να με φέρει στον Ολυμπιακό,
και ήταν εκείνος που με στήριξε από τα πρώτα μου βήματα στον Ολυμπιακό.
Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα,
και το μόνο που του λέω
είναι ότι θα του αποδείξω μέσα στο γήπεδο την εμπιστοσύνη που μου δείχνει πάντα.
Τον ευχαριστώ πάρα πολύ, και όλη την οικογένεια του Ολυμπιακού.».
Προτού επιστρέψουμε στο παρόν,
πάμε να δούμε και -κυρίως- να ακούσουμε
πώς είχε υποδεχθεί η απολιτίκ ναζίσουσα πλέμπα τον Κώστα Μανωλά
(ναι, μιλάμε για αυτήν τη ναζίσουσα πλέμπα, για αυτόν τον ούγκανο συρφετό,
που εδώ και χρόνια ιδιοποιείται, καπηλεύεται και κηλιδώνει την ιστορία τού Ολυμπιακού).
Κυρίαρχο σύνθημα -εκτός από το θεμιτό «Κώστα, έλα, μας έχει πιάσει τρέλα.»-
το μισαλλόδοξο, ασεβές και εν χορώ
«Γαμιέται το σπίτι του κάθε Ενωσίτη,
Κώστα, αλάνι, για πάντα στο λιμάνι.».
Ο «Κώστας» ουδόλως ενοχλούταν από το συγκεκριμένο σύνθημα
που -επί τής ουσίας- αποτελούσε καθύβριση τού παρελθόντος του.
Ο «Κώστας» δεν είχε καν τη στοιχειώδη δεοντολογία και ευγένεια
να έκανε ένα διακριτικό νεύμα στη μάζα
και να διατηρούσε τα πανηγύρια σε κάποιο -έστω υποτυπώδες- επίπεδο.
Τουναντίον,
ο «Κώστας» συμμετείχε στην κακόγουστη και δυστοπική ζωοπανήγυρη
κορυβαντιώντας και αλαλάζοντας το σεσημασμένο «Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό.».
Να ο «Κώστας».
Όλα αυτά συνέβαιναν στις 16 Δεκεμβρίου 2021.
Ο Κώστας Μανωλάς ήταν ο (μεγάλος) παίκτης
με τη μεγάλη ψυχή, με τη μεγάλη δύναμη, με τη μεγάλη ταχύτητα, με τη μεγάλη εμπειρία,
και -σιγά μην απουσιάζανε ο σεξισμός και η φαλλοκρατία-
(ο Κώστας) με τα μεγάλα «καρύδια».
Πάμε τώρα να δούμε τι συμβαίνει σήμερα,
πάμε να δούμε ποια ήταν τα Πρώτα που ατιμάζουν τα Στερνά
και ποια είναι τα Στερνά που ατιμάζουν τα Πρώτα.
Ναι, αυτός ο (δήθεν) παικταράς που σύμφωνα με τον πάτρωνά του τα είχε όλα «μεγάλα»,
απομακρύνθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τον Ολυμπιακό
και θα αγωνίζεται πλέον στο πρωτάθλημα
που -εδώ γελάμε- συμβολίζει το Παγκόσμιο Ποδοσφαιρικό Πρεστίζ.
Ο Κώστας Μανωλάς θα σέρνει τα «καρύδια» του
στο ξακουστό, ευϋπόληπτο και άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Ουδεμία έκπληξη από αυτήν την εξέλιξη·
ο Μανωλάς είναι εδώ και χρόνια -σε θέματα νοοτροπίας- ένας «πρώην ποδοσφαιριστής»,
ο οποίος ανατρέχει διαρκώς στις μεθόδους που τον οδήγησαν στην ανέλιξή του.
Οι μεγαλοστομίες, οι ψευτομαγκιές, οι φανφάρες, το θεαθήναι,
εθεώρησε ο άμοιρος αμόρφωτος Μανωλάς
ότι θα τού εξησφάλιζαν ισοβίως τη Δόξα, την Αποθέωση, την Αναγνώριση και -βεβαίως- την Εύνοια.
Οποία εγκληματική πλάνη, οποία καταστροφική αυταπάτη.
Ένας αγράμματος κάγκουρας που έπιασε την «καλή»
και -στην απέλπιδα προσπάθεια να διατυμπανίζει τα «φράγκα» του-
εμφανίζεται με «super-car» στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νάξο,
ηδονιζόμενος από τα βλέμματα και τα επιφωνήματα θαυμασμού
που ξεφεύγουν από τον κάθε θαμπωμένο «Τραμπάκουλα».
Γελάνε οι Κυκλάδες -και εν γένει όλα τα νησιωτικά συμπλέγματα-
με τα συμπλέγματα τού Κώστα Μανωλά.
Βεβαίως, η προαναφερθείσα κρίση θα μπορούσε να ήταν μία αυθαίρετη προσέγγιση,
αν δεν υπήρχαν οι αντίστοιχες συμπεριφορές εντός των γηπέδων και των αποδυτηρίων.
Ποιος ξεχνάει την Απόλυτη Ξευτίλα που έχει διαπράξει ημεδαπός διεθνής ποδοσφαιριστής
στην Ιστορία τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου.
Ποιος ξεχνάει την αντιδεοντολογική στάση, την αναξιοπρέπεια και την ξεδιαντροπιά
που επέδειξε ο «μεγαλοκάρυδος» Κώστας Μανωλάς
όταν επεχείρησε να αποτρέψει με το επιφώνημα «μπου»
την επίτευξη τέρματος από επιθετικό τού Λιχτενστάϊν.
Ποιος να ξεχάσει αυτόν τον απύθμενο ξεπεσμό,
που -σε επίπεδο εικονοπλασίας και τηρουμένων των αναλογιών-
ήταν σα να έβλεπες έναν εκατομμυριούχο
να σκύβει και να κλέβει κέρματα από το χαρτόνι ενός τυφλού επαίτη.
Δεν ξεχνιέται ετούτη η ποταπή ενέργεια-μαγάρισμα για το Εθνόσημο.
Ποιος ξεχνάει την κλίκα που είχε στήσει στα αποδυτήρια τής Εθνικής,
μαζί με τον άλλον «πρώην ποδοσφαιριστή», τον Παπασταθόπουλο.
Ποιος ξεχνάει ότι αυτοί οι δύο -αν όχι «φάγανε»- συνεισέφεραν τα μέγιστα
στην απομάκρυνση τού Άγγελου Αναστασιάδη
και στην αφόρητη τοξικότητα που αντιμετώπισε ο αντικαταστάτης του,
ο εξαιρετικά σοβαρός προπονητής Τζον φαν ’τ Σχιπ,
από τα ποδοσφαιρικά και μιντιακά παράκεντρα που τούς παρείχαν στήριξη.
Επίσης,
ποιος ξεχνάει ότι ο «μεγαλοκάρυδος» Μανωλάς έφτασε στο απώτατο σημείο αναισχύνης
να παρακαλάει χαμηλοφώνως και κρυφίως -βάζοντας την παλάμη στο στόμα-
τον διαιτητή τής αναμέτρησης Ο.Σ.Φ.Π.-Μακάμπι Χάϊφα,
προκειμένου να λήξει ο αγώνας χωρίς να κρατηθούν καθυστερήσεις,
ώστε να διατηρηθεί το 0-4 και να αποφευχθεί η έτι περαιτέρω συντριβή
(και ποιος ξεχνάει ακόμη,
πως όταν εκλήθη να μιλήσει εκ μέρους τής ομάδας μετά το τέλος τού ματς,
εξεστόμισε φρικώδες «μαργαριτάρι»
λέγοντας ότι αυτός και οι συμπαίκτες του ήταν… «κατά των περιστάσεων»).
…
Αυτός είναι ο Κώστας Μανωλάς·
διαθέτων ποδοσφαιρικές ικανότητες μεν,
αλλά αποπροσανατολισμένος και επιλέγων τις εύκολες λύσεις δε.
Αυτός είναι ο Κώστας Μανωλάς·
στα λόγια «μεγαλοκάρυδος»,
στην ψυχοσύνθεση υπαλληλάκος, μικροαστός, συνταξιούχος.
Αυτός είναι ο Κώστας Μανωλάς·
αποθεωνόμενος προ μηνών, απομακρυνόμενος σήμερα.
Αυτός είναι ο Κώστας Μανωλάς·
ένας «πρώην ποδοσφαιριστής» που δεν θα λείψει στους φίλους του,
ένας «πρώην ποδοσφαιριστής» που θα λείψει στους εχθρούς του.
Αυτός είναι ο Κώστας Μανωλάς·
μία ποδοσφαιρική πομφόλυγα που επίστεψε ότι θα απέφευγε τη μοίρα της
πουλώντας τον χείριστης ποιότητας σανό που είναι γνωστός ως «ολυμπιακοφροσύνη».
Όμως, ο ήχος τής σκασμένης φούσκας έμελλε να φτάσει μέχρι το Ντουμπάϊ,
καθώς για ακόμα μία φορά ήρθε να θριαμβεύσει η σκληρή αλήθεια
και να ξεμπροστιάσει τα πέτσινα πρωταθλήματα-αφηγήματα μίας ομάδας
που έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά της
με τούς όρους «Παράγκα», «Εγκληματική Οργάνωση» και «Συμμορία»:
Τα σικέ όνειρα… κωστίζουν.
Συμπληρωματική Σημείωση:
Κλείνω με ένα άρτι εμπνευσθέν σύνθημα
που απευθύνεται στην πολυάριθμη ούγκανη πλέμπα
(ναι, σε αυτήν την πλέμπα που κατά παραγγελίαν απεθέωνε τον Μανωλά,
και τώρα -πάλι κατά παραγγελίαν- θα αποδοκιμάζει τον Μανωλά):
«Κραυγάζετε πως έχετε μεγάλα τα “καρύδια”,
κι “απολιτίκ” το παίζετε, μα είσαστε ναζίδια.».
…
Ζήτω η 30ή Απριλίου 1945.
Ζήτω εκείνη η ιστορική ημέρα,
που κάθε δημοκράτης Έλληνας και κάθε υγιής φίλαθλος προσδοκά σε επανάληψή της.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
