Συνέντευξη στην εφημερίδα «Stadio by metro» παραχώρησε ο Βιθέντε Μόνχε, ο οποίος μίλησε για τη μετεγγραφή του στον Ολυμπιακό, τη ζωή και την καριέρα του. Όπως τόνισε, όνειρό του είναι να αγωνιστεί στο Champions League.
Η συνέντευξη:
«Είμαι πολύ ευχαριστημένος που ήρθα σε αυτόν το σύλλογο. Προσπαθώ κι εγώ σιγά-σιγά να προσαρμοστώ στην ομάδα και να κάνω ό,τι μπορώ καλύτερα για να συνεχίσω να παίζω με την ομάδα και να συνεχίζω εδώ. Προσπαθώ. Άλλωστε, εγώ είμαι πάντα στη διάθεση της ομάδας για να δώσω τα πάντα και να τη βοηθήσω όσο μπορώ να πάει ακόμα καλύτερα».
-Στην ομάδα υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν έχουν δηλωθεί στο Champions League, όπως εσύ. Θεωρείς ότι αυτό μπορεί να αποτελεί ένα θετικό στοιχείο για την ομάδα, έχοντας και κάποιους ξεκούραστους για τη μάχη του πρωταθλήματος;
«Σε προσωπικό επίπεδο θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετείχα στο Champions League. Από την άλλη πλευρά όμως, είναι πολύ σωστό αυτό που λες, γιατί η ομάδα έχει ένα πολύ βαρύ πρόγραμμα και είναι βολικό να μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται στο ίδιο υψηλό επίπεδο».
-Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι πανηγυρίσατε λιγότερο τη νίκη στη Μασσαλία, έτσι;
«Όχι φυσικά. Εννοείται ότι πανηγυρίσαμε το ίδιο. Είμαι πολύ υπερήφανος για την ομάδα και χαίρομαι για την επιτυχία των συμπαικτών μου. Χάρηκα πολύ που τώρα έχουμε πιθανότητες να συνεχίσουμε στη διοργάνωση και μακάρι να συμβεί. Θα είναι κάτι πάρα πολύ καλό, τόσο για την ομάδα όσο και για τη χώρα, γιατί -καλώς ή κακώς- ο Ολυμπιακός είναι ο μοναδικός σύλλογος που εκπροσωπεί τη χώρα στο Champions League. Με τέτοιες επιτυχίες αποκτάει μεγαλύτερη αξία και το ελληνικό πρωτάθλημα».
-Πιστεύεις ότι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είναι η μόνη ελληνική ομάδα στη διοργάνωση αποτελεί και μεγαλύτερη ευθύνη για τον σύλλογο;
«Σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερη πίεση. Όμως, ο Ολυμπιακός, όπως πάντα λέω, είναι και θα είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένη να κερδίζει πάντα. Πρέπει να τα δώσουμε όλα για τον Θρύλο».
-Πιστεύεις ότι το να μην υποτιμάει καμία ομάδα και να παίζει σαν ίσος προς ίσο μπορεί να είναι και το «κλειδί» για να κερδίσει ο Ολυμπιακός και φέτος το πρωτάθλημα;
«Ναι. Πρέπει να παίζουμε με τον ίδιο τρόπο απέναντι σε όλους τους αντιπάλους μας. Από ‘κει και πέρα ο Ολυμπιακός έχει μία πολύ καλή ομάδα και πιστεύω ότι στο τέλος της σεζόν θα πανηγυρίσουμε το πρωτάθλημα».
-Πιστεύεις ότι αυτά τα 4 παιχνίδια μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων θα δυσκολέψουν τον Ολυμπιακό;
«Σίγουρα δεν είναι εύκολο να παίζεις τόσα παιχνίδια μαζεμένα. Ειδικά όταν ένα από αυτά είναι και για το Champions League. Ο Ολυμπιακός όμως, όπως είπα και πριν, έχει το πλεονέκτημα ότι έχει στις τάξεις του ποδοσφαιριστές που ξέρουν πολύ καλά πώς να αντιμετωπίζουν τα δύσκολα και άλλους που περιμένουν μία ευκαιρία να αγωνιστούν. Όλοι οι ποδοσφαιριστές στο ρόστερ του Ολυμπιακού είναι πολύ καλοί και είναι όλοι έτοιμοι να βοηθήσουν, όταν τους ζητηθεί».
-Πώς ξεκίνησες το ποδόσφαιρο;
«Προέρχομαι από ένα μικρό χωριό της Αργεντινής, το Γιούτο, το οποίο βρίσκεται στο πιο βόριο σημείο της χώρας. Απέχει χίλια οκτακόσια χιλιόμετρα από το Μπουένος Άιρες και δεν κατοικούν εκεί παραπάνω από οκτώ χιλιάδες άνθρωποι. Εκεί ξεκίνησα να παίζω μπάλα στα 16 σε μία παιδική ομάδα. Αγωνίστηκα ένα χρόνο και μετά τα παράτησα, για να δουλέψω. Δεν ήμουν καθόλου καλά. Δεν μου άρεσε καθόλου που είχα φύγει από τους δικούς μου. Εγώ είχα μεγαλώσει σε ένα χωριό και στην πόλη δεν μπορούσα να προσαρμοστώ. Μου έλειπαν οι δικοί μου και φοβόμουν.
Φυσικά συνέχιζα να αγαπώ το ποδόσφαιρο, αλλά δεν μπορούσα να συνεχίσω. Γύρισα σπίτι μου και τελείωσα το σχολείο που είχα αφήσει στη μέση. Αργότερα και μετά από την προτροπή της οικογένειάς μου αποφάσισα να ασχοληθώ και πάλι με το ποδόσφαιρο. Στα 20 πήγα σε μία ομάδα του Βορρά, την Gymnasia y Tiro de Salta που συμμετείχε στην τρίτη κατηγορία της Αργεντινής. Μετά πήγα στην Ατλέτικο Ατλάντα με έδρα το Μπουένος Άιρες και πάλι στην τρίτη κατηγορία. Στη συνέχεια ανέβηκα στη δεύτερη κατηγορία, παίζοντας για τη Φερέρο Καρίλ, επίσης με έδρα το Μπουένος Άιρες όπου αγωνίστηκα για 2 χρονιές. Ενδιάμεσα πήγα και στην Γκερμινάλ Μπιρσότ στο Βέλγιο. Το 2007 ήρθα στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό Βόλου και φέτος μετεγγράφηκα στον Ολυμπιακό».
-Δεν ήσουν λίγο μεγάλος σε ηλικία, όταν άρχισες να κυνηγάς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο; Ειδικά σε μία χώρα σαν την Αργεντινή, όπου έχεις να συναγωνιστείς εκατομμύρια παιδιά που έχουν σκοπό να γίνουν ποδοσφαιριστές;
«Ξεκίνησα πολύ αργά. Αυτό είναι αλήθεια. Και για αυτό ήταν και πολύ δύσκολα τα πράγματα για μένα μέχρι τώρα. Ευτυχώς όμως όλα έγιναν γρήγορα, αν και με πολλές θυσίες από την πλευρά μου. Από τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι το ποδόσφαιρο ήταν κάτι δικό μου, κάτι που μπορούσα να κάνω καλά και φυσικά κάτι που μου άρεσε όσο τίποτα άλλο, έδωσα τα πάντα για να συνεχίσω να παίζω. Για αυτό τον λόγο, άλλωστε, το ότι βρίσκομαι εδώ σήμερα είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό και ανεκτίμητο για μένα. Γεύομαι την κάθε μέρα που είμαι εδώ, γιατί δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα έφτανα ως εδώ. Στη ζωή μου υπήρξαν άνθρωποι που με βοήθησαν να τα καταφέρω και άλλοι που στάθηκαν εμπόδιο. Χαίρομαι όσο τίποτα την κάθε στιγμή μου εδώ».
-Δύσκολη πορεία…
«Ακριβώς… Αλλά, για να σου δώσω μία ιδέα τού πόσο πολύ αγαπώ το ποδόσφαιρο, θα σου πω ότι, όταν αποφάσισα να ξαναπαίξω και πήγα στη Σάλτα, στην τρίτη κατηγορία, σκέφτηκα ότι θα έμενα εκεί για πάντα. Μου έφτανε που είχα καταφέρει να γίνω επαγγελματίας. Δεν διανοήθηκα ποτέ να το δω σαν δουλειά και να αναρριχηθώ. Η ζωή μού τα έφερε έτσι. Το ότι θα αγωνιζόμουν στη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ποτέ. Είναι τόσο για μένα όσο και για την οικογένειά μου κάτι το μοναδικό. Όποτε γυρίζω στο σπίτι και δεν έχω πολύ κέφι, γιατί μπορεί να μην τα πήγα καλά στην προπόνηση ή να μην έπαιξα σε έναν αγώνα, καθώς θέλω πάντα να βελτιώνομαι, η γυναίκα μου με κοιτάζει και μου λέει ”άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα πού βρίσκεσαι”. Κι εκεί αμέσως ηρεμώ, γιατί καταλαβαίνω πόσο απίστευτο είναι να παίζεις στον Ολυμπιακό».
-Ποιο είναι το ποδοσφαιρικό σου όνειρο;
«Να αγωνιστώ στο Champions League. Να αγωνιστώ με τα χρώματα του Ολυμπιακού και τίποτα παραπάνω. Μακάρι να τα καταφέρω».
-Ποιον ποδοσφαιριστή θαυμάζεις περισσότερο;
«Ως Αργεντινός που είμαι, θα πω ότι οι παρουσίες του Μαραντόνα παλαιότερα και του Μέσι σήμερα έχουν στιγματίσει το ποδόσφαιρο. Μου αρέσει πολύ και ο Ορτέγκα».
-Τι θυμάσαι πιο έντονα από την παιδική σου ηλικία;
«Γενικά είχα όμορφα παιδικά χρόνια. Έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις με τους φίλους και την οικογένειά μου».
-Για ποια περίοδο της ζωής σου είσαι πιο υπερήφανος και ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σου;
«Για το παρόν μου. Νομίζω ότι η πρόκριση του Ολυμπιακού Βόλου στην Ευρώπη ήταν ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έζησα στην καριέρα μου. Γράψαμε ιστορία τόσο για την ομάδα όσο και για την πόλη του Βόλου».
-Ποια είναι η γνώμη σου για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού;
«Δεν τον γνωρίζω πολύ καλά. Τον έχω δει δύο φορές και έχουμε μιλήσει πολύ λίγο, οπότε δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα για τον χαρακτήρα του. Σε εμάς πάντως δείχνει μεγάλη συμπαράσταση και ότι είναι πολύ κοντά στον σύλλογο. Δεν μας έχει λείψει τίποτα. Αυτό οφείλεται και στο ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν μαζί μας είναι πολύ καλοί. Όλα είναι πολύ καλά οργανωμένα».
-Ο κόσμος πάντως γεμίζει πάντα το «Καραϊσκάκης»…
«Αυτό είναι πράγματι εντυπωσιακό. Εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ, όπως και σε όλους τους ποδοσφαιριστές φαντάζομαι, να αγωνίζομαι σε γεμάτα γήπεδα. Καταλαβαίνω ότι αυτό δεν γίνεται πάντα. Όμως ο κόσμος είναι πάντα παρών στο ”Καραϊσκάκης”, το οποίο είναι πάντα γεμάτο και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο για εμάς, γιατί έτσι μας βοηθούν να πάμε μπροστά και να παίζουμε ακόμα καλύτερα».
-Η κρίση της Ελλάδας σού θυμίζει καθόλου τα δύσκολα χρόνια της Αργεντινής;
«Καμία σχέση. Έχει αρχίσει η κρίση, αλλά πιστεύω ότι η χώρα θα βρει τον τρόπο να πάει μπροστά. Στην Αργεντινή τα πράγματα ήταν πάρα πολύ διαφορετικά. Ο πληθυσμός ήταν πολύ μεγαλύτερος σε αριθμό και έγιναν πράγματα που εδώ δεν γίνονται. Δεν έχει καμία σχέση. Είναι άλλος ο τρόπος ζωής και τα πράγματα εδώ είναι πολύ καλύτερα».
Επιμέλεια: Ανδρέας Αθανασούλης
