Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ο πρόεδρος μίας πασίγνωστης αυτοκινητοβιομηχανίας
είναι ιδιαίτερα θορυβημένος -και στα πρόθυρα νευρικής κρίσης-
από το γεγονός ότι ο τζίρος έχει πέσει κατακόρυφα.
Καλεί, λοιπόν, τον προσφάτως προσληφθέντα γενικό διευθυντή,
και τού ζητά να γίνει πιο επιθετική η πολιτική τής εταιρείας,
ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις των πανάκριβων οχημάτων που παράγει.
Το νεοφερμένο στέλεχος χαμογελά με αυτοπεποίθηση.
«Μην ανησυχείτε, κύριε πρόεδρε…», λέει.
«Έχω στο μυαλό μου τον κατάλληλο άνθρωπο,
που θα προσλάβουμε ως υπεύθυνο τού τμήματος Μάρκετινγκ
και θα μάς απογειώσει πριν προλάβουμε να πούμε “Κύμινο”.”.
«Μα…», κάνει ξαφνιασμένος ο πρόεδρος από τη σιγουριά τού συνεργάτη του.
«Πώς είσαι τόσο βέβαιος;
Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος
και ποια είναι τα εχέγγυα που σε κάνουν να πιστεύεις ότι θα μάς λύσει το πρόβλημα;».
«Αφήστε το, πάνω μου, κύριε πρόεδρε.
Ο τύπος για τον οποίο σάς μιλάω είναι ασυναγώνιστος.».
«Και ποιος είναι; Εγώ τον γνωρίζω;», λέει επιφυλακτικά ο boss.
«Φυσικά και τον γνωρίζετε·
είναι ο κουλουράς που πουλάει την πραμάτεια του κάθε πρωΐ,
έξω ακριβώς από την είσοδο τής εταιρείας μας.
Τον έχετε ακούσει με πόση πειθώ “σπρώχνει” το εμπόρευμά του;
Τον έχετε ακούσει με τι ασυναγώνιστη χροιά και με τι εκπληκτικό γρέζι
φωνάζει στους περαστικούς “Ιέλαααα… Πάρε κουλούριιιι…”.»;
*** Σάς φαίνεται σουρεαλιστική, τραγελαφική, γελοία αυτή η ιστορία;
Σάς φαντάζει αδιανόητο να συμβαίνουν τέτοια πράγματα;
Και όμως, τηρουμένων των αναλογιών,
μόλις αναγνώσατε μία σατιρική παραβολή
που καταγράφει -καθ’ υπερβολήν, βεβαίως- την τωρινή πραγματικότητα
που έχει δημιουργήσει για τον Παναθηναϊκό ο μεγαλομέτοχος Αλαφούζος.
Οι παραλληλισμοί που εκπορεύονται από το χιουμοριστικό και ειρωνικό σενάριο,
είναι απολύτως ευδιάκριτοι:
η -πασίγνωστη και πανάκριβη (όσον αφορά στο «trade mark» της)- «εταιρεία»
είναι ο Παναθηναϊκός,
ο «πρόεδρος» είναι ο Γιάννης Αλαφούζος,
ο «γενικός διευθυντής» είναι ο Τσάβι Ρόκα,
ενώ «κουλουράς» είναι ο Ντάνι Πογιάτος
(ζητώ συγγνώμη από τη συμπαθέστατη τάξη των κουλουράδων
για αυτήν την «προσβλητική» παρομοίωση).
*** Υπό κανονικές συνθήκες, υπό συνθήκες εταιρικής σοβαρότητας
-και χωρίς καν να χρειάζεται να συνυπολογίσουμε το συναισθηματικό κομμάτι
που ενίοτε ενώνει με δεσμούς αίματος έναν πρόεδρο με τον σύλλογο που διοικεί-
όταν ακούς τον τεχνικό διευθυντή σου
να σού προτείνει για προπονητή τής ομάδας
κάποιον που έως τώρα έχει κοουτσάρει μόνο ημιμούστακους εφήβους
(και ας είναι και τής Ρεάλ),
τού δείχνεις εν ριπή οφθαλμού την πόρτα τής εξόδου.
Ο «κουλουράς» Πογιάτος δεν έχει την παραμικρή ευθύνη
για ό,τι συμβαίνει (και) φέτος στον Π.Α.Ο.·
η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικώς αυτούς που συναίνεσαν στην πρόσληψή του.
…
Πριν φτάσω στη «Ρίζα τού Κακού»,
θα πω πρώτα δύο λογάκια για τον Ρόκα…
Μιλώντας με κριτήρια φυσιογνωμισμού,
είναι σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτα ψωνισμένο άτομο,
που επιχειρεί να κρύψει την επαγγελματική ανεπάρκειά του
πίσω από δικτατορικού τύπου αυστηρότητα.
Ο Ρόκα είναι ένας φυρερίσκος από το πανέρι,
που φέρνει -ως επί το πλείστον- παίχτες από το πανέρι
και επεζήτησε και προπονητή από το πανέρι
προκειμένου να αισθάνεται ο ίδιος ότι είναι ξεχωριστός.
Εν κατακλείδι,
ο Ρόκα έχει υφάκι χιλίων καρδιναλίων και απαιτεί να είναι μονοκράτορας,
ενώ οι επιλογές του είναι για πέταμα.
Ο λόγος δε, που οι επιλογές του είναι για πέταμα,
έγκειται στο γεγονός ότι η συνολική νοοτροπία του είναι για πέταμα
(μόνο και μόνο που εισηγήθηκε τη συνεργασία με τον κόουτς τής «Κ-19» τής Ρεάλ,
μαρτυρά σε εκκωφαντικό βαθμό
την οπτική με την οποία αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό·
όταν απολυθεί ο Πογιάτος,
δεν θα παραξενευτώ αν ο Ρόκα φέρει στον πάγκο τής ομάδας
κάποια νταντά από τον βρεφονηπιακό σταθμό «Τα Ζουζουνάκια»).
Συνελόντι ειπείν,
ουδόλως με ενοχλεί να έχει ένας άνθρωπος τον πρώτο και τελευταίο λόγο,
ουδόλως με ενοχλεί να είναι μονοκράτωρ,
αρκεί οι αποφάσεις του να αποπνέουν Γνώση, Έμπνευση, Ένστικτο, Όραμα.
Τι από αυτά εκπέμπει ο «φυρερίσκος τής συμφοράς»;
ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
…
Βεβαίως, για να είμαι δίκαιος,
οφείλω να αντιμετωπίσω και τον Ρόκα
με το ίδιο σκεπτικό που απήλλαξα πλήρως των ευθυνών του τον Πογιάτος
(να διευκρινίσω ότι -επί τής ουσίας- «πλήρης απαλλαγή» δεν υπάρχει,
διότι η Αυτογνωσία είναι υποχρέωση όλων των ανθρώπων
και όχι μόνο εκείνων που βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια τής οποιασδήποτε ιεραρχίας).
Ο Ρόκα έφερε τον ασήμαντο Πογιάτος.
Τον ασήμαντο Ρόκα, ποιος τον έφερε;
Ποιος κρατάει ακόμα στον Παναθηναϊκό τούς δύο ασήμαντους μισθοφόρους;
Η «Ρίζα τού Κακού». Ο Αλαφούζος.
*** Παναθηναϊκός και Αλαφούζος δεν γίνεται να προχωρήσουν μαζί·
αυτό έχει αποδειχθεί αναρίθμητες φορές έως τώρα
και θα συνεχίσει να αποδεικνύεται
όσο ο ιδιοκτήτης τού «Σκάϊ» και χορηγός Επικοινωνίας τής «Νέας Δημοκρατίας»
κρατάει όμηρο τον σύλλογο.
Ο Αλαφούζος δεν πουλάει τις μετοχές του·
ακόμη, όμως, κι αν βάλει «πωλητήριο»,
είναι βέβαιο ότι θα αποδεχθεί μόνο τον αγοραστή τής αρεσκείας του.
Υπάρχει, λοιπόν, έστω ένας φίλαθλος τού Παναθηναϊκού,
που νοιώθει ασφάλεια μπροστά στο ενδεχόμενο
να αποφασίσει για το μέλλον τής ομάδας ο νυν μεγαλομέτοχος;
Όλα αυτά τα χρόνια,
ποιο αίσθημα ασφάλειας παρήγαγε ο εν λόγω εφοπλιστής στον Π.Α.Ο.;
Το γεγονός ότι έφτασε την ομάδα στο χείλος τού υποβιβασμού
και την έχει να βολοδέρνει ανάμεσα στις μεσαίες θέσεις τής βαθμολογίας
και στις όζουσες υποσχέσεις τού δεξιού δημάρχου για το (νέο) γήπεδο;
Ή το γεγονός ότι φέτος ο Π.Α.Ο. είναι στην προτελευταία θέση τής βαθμολογίας
με μόλις έναν βαθμό σε τρεις αγώνες;
Εν κατακλείδι, η τεράστια και σκληρή αλήθεια είναι,
ότι η μόνη ασφάλεια που παρέχει ο Αλαφούζος στον Παναθηναϊκό,
είναι η «Ασφάλεια τής Αποτυχίας».
Και όχι, ο κίνδυνος τού υποβιβασμού δεν έχει παρέλθει οριστικά·
όσο ο Αλαφούζος θα αποφασίζει για τη μοίρα τού Παναθηναϊκού,
πάντοτε θα είναι πιθανό το ενδεχόμενο να (ξανα)τραβήξει την πρίζα.
*** Ως εκ τούτων, ένα είναι το μείζον ερώτημα..: «Υπάρχει λύση;».
Υπάρχει λύση που θα οδηγήσει στη σωτηρία τού Παναθηναϊκού
και θα επαναφέρει τον σύλλογο στον Πρωταθλητισμό;
Ναι, υπάρχει, αλλά ετούτην τη στιγμή που μιλάμε φαντάζει απίθανη.
Η λύση είναι να εμφανισθεί ένας αποφασισμένος δισεκατομμυριούχος Παναθηναϊκός
και να αναγκάσει τον Αλαφούζο σε αποχώρηση.
Γίνεται; Όχι, δεν γίνεται.
Ο ορίζοντας είναι άδειος
και η μονοτονία του σπάει μόνο από κάτι «αόρατα νήματα»
που ενίοτε κάνουν ανεπαίσθητα την εμφάνισή τους
για να τονίσουν ότι υπάρχει λόγος που δεν υπάρχει λύση.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
*** Κλείνοντας…
Σκεφτόμουν -ετοιμάζοντας το παρόν πόνημα-
πώς θα μπορούσα να συμπυκνώσω τη σχέση «Παναθηναϊκός-Αλαφούζος»
και να περιγράψω παραστατικά τη θέση στην οποία βρίσκεται ο σύλλογος.
Μού γεννήθηκε, λοιπόν, η εξής ζοφερή εικονοπλασία..:
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο κέντρο ενός λαβύρινθου,
έχοντας δεμένα τα μάτια του,
έχοντας εγκλωβισμένα τα χέρια του σε χειροπέδες,
έχοντας ήδη έκδηλα τα συμπτώματα κλειστοφοβίας.
Το ακόμη τραγικότερο, δε,
είναι ότι η μία και μοναδική έξοδος τού λαβύρινθου έχει τσιμεντωθεί από τον Αλαφούζο.
…
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται φυλακισμένος σε έναν αδιέξοδο λαβύρινθο,
χωρίς δυνατότητα διαφυγής
και καταδικασμένος να βιώσει
τα ακραία ψυχολογικά συμπαρομαρτούντα τής πάνδεινης θέσης του.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στα πρόθυρα τής Τρέλας
και το πρώτο επικίνδυνο σύμπτωμα έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του·
ο Παναθηναϊκός έχει περιπέσει σε Απάθεια.
Ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος
και ο μόνος που μπορεί να τον σώσει είναι ο «Από Μηχανής Παναθηναϊκός»!
Ο Αθλητάμπουρας
(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)
