Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού δικαιούται να είναι υπερήφανος

για το ωραιότερο, σημαντικότερο και σπουδαιότερο σύνθημα των Ελληνικών Γηπέδων.

 

Ο αείμνηστος Οδυσσέας Καλογεράκης,

εμβληματικό στέλεχος τής «Θύρας 13» κατά τις δεκαετίες τού ’70 και τού ’80,

είχε την έμπνευση να διασκευάσει ένα ριζίτικο τραγούδι

που θα μπορούσε να είναι ο Εθνικός Μας Ύμνος

στη θέση τού Εθνικού Μας Ύμνου.

Το «Πότε θα κάμει Ξαστεριά», η αρχαγγελική ωδή τού Νίκου Ξυλούρη,

έγινε «Τον Π.Α.Ο. μου τον αγαπώ…».

 

Ε, λοιπόν, ο τίτλος που επέλεξα σήμερα,

αυτό το «Πότε θα κά-…, πότε θα κάμει “FinalFour”»,

συμπυκνώνει την Ιστορία, ενώνει μορφές και δεκαετίες,

ενώνει χαρές, λύπες, θριάμβους, απογοητεύσεις, αδημονίες.
Ο εξάκις Πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός

αδυνατεί από το 2012 να προκριθεί σε «FinalFour»,

αποτυγχάνοντας ακόμη και στις περιπτώσεις που διέθετε πλεονέκτημα έδρας.

 

Στις 22 Νοεμβρίου 2018 εδημοσίευα άρθρο με τίτλο

«Ο Εφτάστερος και ο Τετράστερος τού Παραμυθιού»,

όπου κατέγραφα τη μεγαλοϊδεατική πλάνη

στην οποία βρίσκονται ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.

Συνάμα,

προανήγγελλα την κατάληξη τής φετινής πορείας τους στη «Euroleague».

(https://www.zougla.gr/sports/article/o-eftasteros-ke-o-tetrasteros-tou-parami8iou)

 

Από τότε, στους πέντε μήνες που μεσολάβησαν, είχαμε αξιοσημείωτες εξελίξεις,

που στη μεν περίπτωση τού Ολυμπιακού έκαναν τρισχειρότερη την κατάσταση,

ενώ στον Παναθηναϊκό υπήρξε η ευχάριστη έκπληξη με τον ερχομό τού Ρίκι Πιτίνο·

μάλιστα, προ πέντε ημερών, στις 19 Απριλίου, έγραφα πως

«Ο Παναθηναϊκός τού Ρίκι Πιτίνο μπορεί να κατακτήσει την “Ευρωλίγκα”».

(https://www.zougla.gr/sports/article/o-pana8inaikos-tou-riki-pitino-aksizi-na-kataktisi-tin-evroliga)

 

Τώρα, λοιπόν,

που ήρθε ο αποκλεισμός με «σκούπα»

από την καταφανέστατα ανώτερή του, Ρεάλ,

συνεχίζω να υποστηρίζω την άποψή μου.

Προσέξτε την κομβική λεπτομέρεια·

ο προσδιορισμός ήταν απολύτως μελετημένος και ακριβής.

Δεν έλεγα «Ο Παναθηναϊκός». Έλεγα «Ο Παναθηναϊκός τού Πιτίνο».

 

Ο Αμερικανός εμβληματικός προπονητής

έφερε τις «σφαίρες» που έλειπαν από την ομάδα·

την Έμπνευση, την Ψυχολογία, τη Θέληση.

Όμως,

ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει τα «όπλα» που θα αξιοποιήσουν τις «σφαίρες»·

υπάρχει διαφορά διαμετρήματος.

 

Δεν θα μπω τώρα στη διαδικασία τής κατονομασίας·

αυτό θα το πράξω εν’ ευθέτω χρόνω.

Το βέβαιο είναι,

ότι ο Π.Α.Ο. οφείλει πια να επαναπροσδιορίσει τη Νοοτροπία του

και τον τρόπο που ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του,

καθώς στην τρέχουσα φάση τής ευρωπαϊκής ιστορίας του

έχει φτάσει να μην είναι «φαβορί»,

αλλά -οποίος σουρεαλισμός- δεν είναι και αουτσάϊντερ.

 

Αυτή η αντιφατικότητα είναι απολύτως εξηγήσιμη·

ο Παναθηναϊκός Οργανισμός ξεκινάει κάθε χρόνο με στόχο το πολυπόθητο «έβδομο»,

ξεκινάει κάθε χρόνο πετώντας με κέρινα φτερά στον έβδομο ουρανό,

με συνέπεια η Προσγείωση να προσιδιάζει σε Συντριβή.

 

Όχι, δεν είναι αφύσικο όλο τούτο, ούτε και αξιόμεμπτο·

ανθρώπινο είναι, και επιχειρηματολογεί βασίμως πάνω στην Ιστορία.

Όμως, όταν το Πλάνο και η Επιθυμία δεν έχουν κοινό τόπο συμβαδίσματος,

η Ιστορία μετατρέπεται σε Προϊστορία.

Έτσι,

φτάνουν να περνούν τα χρόνια,

κι εσύ να μην καταλαβαίνεις πότε πέρασαν,

διότι ήσουν απασχολημένος με το Όνειρο.

 

Συνελόντι ειπείν,

ο Παναθηναϊκός δεν έχει πλέον ανάγκη από όνειρα, αλλά από Ρεαλισμό.

Το Δικαίωμα στο Όνειρο είναι Προϊόν τής Φαντασίας,

αλλά για την Πραγματοποίηση τού Ονείρου χρειάζεται ο Ρεαλισμός.

 

Ο Ρεαλισμός τού Ρίκι Πιτίνο.

Αυτός ο μπασκετικός μύθος

δύναται να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό στον Ευρωπαϊκό Θρόνο.

Διότι,

ο Ρίκι Πιτίνο έχει τη μαγική ικανότητα να μετατρέπει τον Ρεαλισμό σε Όνειρο

και το Όνειρο σε Ρεαλισμό.

Και οι νοούντες νοήτωσαν…

 

Συμπληρωματική Σημείωση:

Η φωτογραφία που επέλεξα να συνοδεύει το σημερινό άρθρο,

ουδόλως τυχαία είναι.

Την επαναφέρω ξανά μπροστά σας,

ώστε στη συνέχεια να κλείσω με μία ερώτηση…

Παύλος Γιαννακόπουλος!

Δημήτρης Διαμαντίδης!

Αντώνης Φώτσης!

Ντέγιαν Μποντιρόγκα!

Φραγκίσκος Αλβέρτης!

Στόγιαν Βράνκοβιτς!

 

Ο Εθνάρχης τού Παναθηναϊκού

και η -σύμφωνα με τον Κόσμο τού Συλλόγου- «Κορυφαία 5άδα τής 25ετίας»!

Σε επίπεδο ισοδύναμης αξίας,

ποιος από τούς έξι ανθρώπους τής φωτογραφίας,

υπάρχει πια στον Παναθηναϊκό;

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση, εξηγεί τα πάντα.

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης