Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Ο «Ελληναράς» έχει τρομακτικό πρόβλημα με τον ανδρισμό του·

η αντίληψη που έχει ο «Ελληναράς» περί Ανδρισμού, 

είναι μία φροϊδική δεξαμενή

γεμάτη από παλαιοθρησκευτικές απαγορεύσεις, απωθημένα και κατάλοιπα,

τα οποία είναι πασπαλισμένα με μεσαιωνική κοστολόγηση για την Οικογενειακή Τιμή.

 

Αφόρητα στερημένος καθώς είναι ο «Ελληναράς»,

προσπαθεί ο άμοιρος με άκυρες μεγαλόστομες δηλώσεις

στις έρευνες που κατά καιρούς διεξάγουν οι εταιρείες προφυλακτικών,

να πιστοποιηθεί στην Παγκόσμια Συνείδηση ως ανεπανάληπτος επιβήτωρ.

 

Φυσικά, όπως κάνει κάθε αυθεντικά κομπλεξικό άτομο,

ο «Ελληναράς» καταφεύγει πάντοτε στη δοκιμασμένη και άκρως προσφιλή μέθοδό του,

να υποτιμάει τον αντίπαλο.

Όσο καλύτερος είναι ο αντίπαλος,

τόσο μεγαλύτερη και πιο φανατισμένη είναι η υποτίμηση·

οι Άγγλοι είναι «αδερφές»,

οι Αμερικανοί είναι «αμερικανάκια»,

οι Εβραίοι είναι… Εβραίοι

(ελέγχουν τον κόσμο, τις κληρώσεις τού «Τζόκερ», την τιμή τού αρακά,

είναι υπεύθυνοι για το κεράτωμα που ρίχνει στον «Ελληναρά» η γυναίκα του,

μάς πήραν τον Χριστούλη που κανονικά θα είχε γεννηθεί στην Ελλάδα,

αλλά οι ιουδαϊκές μυστικές υπηρεσίες τα κανόνισαν’ έτσι

και μάς ήρπαξαν ολόκληρον Θεάνθρωπα μέσα απ’ τα χέρια).

 

Στην πραγματικότητα γελάνε και τα ταμπόν με τέτοιον επιβήτορα·

μία βόλτα στα (νεο)ελληνικά γήπεδα

και μία σύγκριση τού (νεο)ελληνικού πρωταθλήματος με το Αγγλικό,

αρκούν για να αντιληφθεί κάθε νοήμων παρατηρητής την Αλήθεια.

 

Ο «Ελληναράς» επιβήτωρ, λοιπόν, πάει στο γήπεδο,

και φροντίζει σε κάθε αφορμή να αποδεικνύει πόσο βραχύφαλλος είναι

(όχι απαραιτήτως σωματικά, αλλά σίγουρα σε επίπεδο ανδρείας).

Κρατιέται, επί παραδείγματι, «ενός λεπτού σιγή»,
και ο θλιβερός «Ελληναράς» βρίσκει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία

να βυσσοδομήσει εις βάρος τού σύντομου τελετουργικού

και να βροντοφωνάξει τη σεξουαλική μειονεξία του·

διόλου τυχαίο ότι εξ’ αιτίας αυτής τής παγιωμένης συμπεριφοράς του,
το «ενός λεπτού σιγή» έχει στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία

διάρκεια 20-30 δευτερολέπτων,

ενώ οι Άγγλοι που είναι «αδερφάρες» τηρούν και τιμούν τη σιωπηλή δέηση

χωρίς να βγάζουν «κιχ»

(όχι ότι δεν υπάρχουν και στην Αγγλία κάποιες ελάχιστες παραφωνίες,

αλλά κι αυτές καταδικάζονται ακαριαία από την επικρατούσα νοοτροπία).

 

Εκεί, βεβαίως, που ο «Ελληναράς» δίνει ρέστα,

είναι κατά τη διάρκεια τού αγώνα·

εκεί δεν σταματάει να δηλώνει με υποσυνείδητο τρόπο

τον ευνουχισμό που έχει υποστεί από την οικογένειά του

και από την Επίσημη Θρησκεία.

Ένα ασταμάτητο, υστερικό «Εεεεεεε…»

(το οποίο «Ε» είναι -σημειολογικώς- το αρχικό τής λέξης «Ευνουχισμός»),

βγαίνει από το στόμα τού τζιτζιφιόγκου, θρασύδειλου, άπληστου «Ελληναρά».

Είναι τόσο άνανδρος,
που χρησιμοποιεί αυτό το επιφώνημα με διπλή στόχευση·

ΚΑΙ για να μην αδικείται, ΚΑΙ για να ευνοείται.

 

Ο «Ελληναράς», λοιπόν,

αυτό το ανδρείκελο που διϋλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλον,

που αποθεώνει πρεζέμπορες και λοιπούς χειραγωγούς αγώνων,

λέει «αδερφάρες» τούς Άγγλους που παίζουν το πιο αντρίκειο ποδόσφαιρο·

οι Άγγλοι που έχουν το καλύτερο και πιο αξιόπιστο πρωτάθλημα στον κόσμο

είναι «αδερφές», είναι «αδερφάρες»,

ενώ ο «Ελληναράς» που επί 20 χρόνια απεθέωνε στημένα πρωταθλήματα,

που ανέχεται να βλέπει θλιβερό θέαμα σε κάκιστα γήπεδα,

που είναι τόσο ηλίθιος και μισαλλόδοξος

ώστε να μην μπορεί να παρακολουθήσει ένα ματς

έχοντας δίπλα του ή έστω απέναντί του οπαδούς τής αντίπαλης ομάδας,

αυτός είναι Άντρας, Άντρακλας, Επιβήτορας.
 

*** Σού έχω άσχημα νέα, «Ελληναρά»·
δεν είσαι αυτό που θέλεις να νομίζεις ότι είσαι,

δεν είσαι αυτό που διαρκώς διατυμπανίζεις ότι είσαι.

Και επειδή

-όπως σού έλεγα και στο προηγούμενο άρθρο μου

https://www.zougla.gr/sports/article/i-elinarades-ine-poli-pio-epizimi-gia-tin-elada-apo-tous-tourkalades-

είσαι και τραγικά ανιστόρητος,

σε προτρέπω να ψάξεις τις σχέσεις μεταξύ ανδρών στην αρχαιοελληνική καθημερινότητα

(ναι, αυτήν που δοξάζεις για τούς λάθος λόγους φορώντας περικεφαλαίες),

όπως επίσης σε προτρέπω να ψάξεις την ιδιαίτερη σχέση

που είχαν αρκετοί βαρύμαγκες ρεμπέτες με τα «ογλάν» (τα «τσογλάνια»).

 

Όσο για τούς Άγγλους,

διαχειρίζονται με ένανδρο τρόπο την Ομοφυλοφιλία

από τον καιρό ακόμα που η καθυστερημένη νεοελληνική κοινωνία

χρησιμοποιούσε τούς gays ως παραδείγματα προς αποφυγήν

ή ως φαιδρές φιγούρες που περιδιέβαιναν τούς δρόμους φωνάζοντας «Φτερούουου…».

 

Το θλιβερό τής υπόθεσης είναι,

ότι σε ποδοσφαιρικό επίπεδο ο «Ελληναράς» δοξάζει και παρέχει ασυλία

στην κάθε «Φτερού» που πέφτει με το φύσημα τού ανέμου για να πάρει πέναλτι

ή που κλέβει μέχρι και το παιδί της στο τάβλι.

Σε απόλυτη αντιδιαστολή,

οι «αδερφάρες» οι Άγγλοι δεν είχαν επί δύο δεκαετίες «Παράγκα»,

δεν καίνε φούρνους, καφετέριες και εξοχικά διαιτητών,

δεν στήνουν «Koriopolis»,

δεν έχουν ξεπουλημένους δικαστές που να αμείβονται με εισιτήρια διαρκείας,

δεν έχουν υποθέσεις που να περιλαμβάνονται σε 40.000 σελίδες δικογραφίας,
δεν δέχονται ο παίκτης τους να βουτάει για πέναλτι· 

τουναντίον, ευνοούν το αντρίκειο -ενίοτε σκληρό, αλλά αθλητικό- παιχνίδι.

 

Στην Αγγλία χαλάει την πιάτσα ο Άτιμος,

στην Ελλάδα χαλάει την πιάτσα ο Έντιμος.

*** Συνελόντι ειπείν,

η γελοία και πυρηνικώς χυδαία Νεοελληνική Ιστορία διδάσκει,

ότι «άντρας» είναι αποκλειστικά
όποιος εκφράζει με ετεροφυλόφιλο τρόπο τη σεξουαλικότητά του·

αν διαθέτεις αυτό το στοιχείο,

μπορείς ελεύθερα να είσαι άτιμος, απατεώνας, να μην έχεις μπέσα και λόγο,

να κάνεις οποιοδήποτε κακό στην κοινωνία.

 

Αρκεί να είσαι… straight, λέμε.

Αν είσαι straight (ευθύς),

κάνε ό,τι γουστάρεις, χρησιμοποίησε όσους πλάγιους τρόπους θέλεις.

 

*** Όπως γίνεται αντιληπτό,

η οπτική που διαθέτει ο «Ελληναράς» για τον Ανδρισμό,

είναι αποτέλεσμα φριχτής παραμόρφωσης

και επώασμα μίας διαχρονικής κοινωνικής στρεψοδικίας.

 

Ετούτη η κληροδοτική οπτική είναι που δημιουργεί τη χαώδη διαφορά

ανάμεσα στο Αγγλικό Ποδόσφαιρο και στο νεοελληνικό «κάτι σαν ποδόσφαιρο»·

αυτό το «κάτι σαν ποδόσφαιρο» που χρησιμοποιεί την Μπάλα ως άλλοθι

και όχι ως το απαραίτητο εργαλείο για να απολαμβάνουμε τον «Βασιλιά των Σπορτς».

 

Ας ελπίσουμε,

μετά το περυσινό πεντακάθαρο νταμπλ τού Π.Α.Ο.Κ.

και τον φετινό ερχομό τού «V.A.R.»,

να φτάσουμε κάποια στιγμή να μην αισθανόμαστε μελαγχολία και θλίψη

όταν απολαμβάνουμε τα παιχνίδια τής «Premier League»,

ούτε να ντρεπόμαστε να λέμε ότι παρακολουθούμε το ελληνικό πρωτάθλημα.

 

Διότι από το Σάββατο που εξεκίνησε η κούρσα στη «Γηραιά Αλβιόνα»,

βλέπουμε με τρόμο να έρχεται κατά πάνω μας η 24η Αυγούστου·

η μέρα, δηλαδή, που θα επανακάμψει η «Superleague» στη ζωή μας,

και θα είμαστε υποχρεωμένοι για μία ακόμη χρονιά 

-προς χάριν τού αθλήματος που αγαπάμε- 

να συγχροτιζόμαστε με όλα τα κατακάθια τής κοινωνίας,

με όλους τούς «Ελληναράδες», με όλους τούς… άντρακλες.

Δεν αντέχεται τόση (κατά φαντασίαν) βαρβατίλα,

δεν αντέχεται τόση (κατά φαντασίαν) τεστοστερόνη.

 

Οποία παραδοξότης,

αυτές οι «αδερφάρες» οι Άγγλοι έχουν ανεβάσει πολύ τον Ανδρικό Πήχυ,

ρε γαμώτο!!!

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης