Το όνομα της μικρής πόλης Villareal, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Ισπανίας, σημαίνει «βασιλικό χωριό». Αυτό ακριβώς ήταν το 1274, όταν ιδρύθηκε από τον βασιλιά Ιάκωβο Α’ της Αραγωνίας, ο οποίος τη χρησιμοποίησε ως ορμητήριο για να κατακτήσει τη Βαλένθια και να διώξει τους Άραβες.
Αυτά είναι τα βασικά που γνωρίζουν οι Ισπανοί για την πόλη των 51.000 κατοίκων, η οποία φημίζεται για τα πορτοκάλια και τα κεραμικά της. Οι υπόλοιποι δεν θα γνωρίζαμε τίποτα αν δεν υπήρχε το καμάρι της πόλης, η ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία έχει κάνει σε πολλές περιπτώσεις αισθητή την παρουσία της από το 1998, όταν ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία της Ισπανίας. Χθες το βράδυ, με τη δραματική νίκη της στα πέναλτι επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Βιγιαρεάλ των 50.000 κατοίκων έγινε η μικρότερη πόλη που ομάδα της κερδίζει έναν ευρωπαϊκό τίτλο.
Δύο χρόνια πριν κλείσει έναν αιώνα ζωής, η Βιγιαρεάλ έγραψε την πιο χρυσή σελίδα της ιστορίας της, η οποία, για να λέμε την αλήθεια, δεν έχει να επιδείξει μεγάλες διακρίσεις. Δεν έχει κερδίσει ποτέ εγχώριο τίτλο, ενώ στο πρωτάθλημα της Ισπανίας η καλύτερη θέση που κατέλαβε ήταν η 2η την περίοδο 2007-2008, δηλαδή στα χρόνια που ανταγωνιζόταν τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια της χώρας. Τα δύο κύπελλα Intertoto που κέρδισε το 2003 και το 2004 στην πραγματικότητα δεν σημαίνουν πολλά πράγματα.
Μετά από κάποιες περιπέτειες στη δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας, τα «Κίτρινα Υποβρύχια», όπως είναι το παρατσούκλι τους, επανήλθαν στις κορυφαίες θέσεις του ισπανικού ποδοσφαίρου και τελικά ανταμείφθηκαν με τον χθεσινό θρίαμβο.
Για την πόλη μπορούμε να πούμε και κάτι άλλο ενδιαφέρον. Είναι η γενέτειρα του σπουδαίου κλασικού κιθαρίστα του 19ου αιώνα Φρανσίσκο Ταρέγκα. Αν δεν ξέρετε το όνομά του, έχετε σίγουρα ακούσει κάτι από το έργο του. Ένα μικρό απόσπασμα από τη σύνθεση του με τίτλο La Vals είναι η μουσική που για χρόνια αποτελούσε το κλασικό ringtone των κινητών της Nokia.
