Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ο Πρίγιοβιτς έφυγε, ο… Τρίοβιτς ήρθε.
Ο Π.Α.Ο.Κ. ανταποκρίθηκε με «τριάρα»
στο -τηρουμένων των ψυχολογικών αναλογιών- κομβικότερο ματς τής χρονιάς
και εγέμισε τη δεξαμενή τής αυτοπεποίθησής του εν’ όψει τής συνέχειας.
Η αναμέτρηση με τον Αστέρα Τρίπολης κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν·
οι γηπεδούχοι έπαιξαν εξαιρετικά και το τελικό αποτέλεσμα είναι πλασματικό.
Όμως,
ανεξάρτητα από το γεγονός
ότι για πάνω από μία ολόκληρη ώρα παιχνιδιού ο «Δικέφαλος τού Βορρά» δεν έπειθε
και είχε ως κορυφαίο παίκτη του τον σωτήρα Πασχαλάκη,
δεν γίνεται να μιλήσουμε για τον αγώνα με αμιγώς ποδοσφαιρικά κριτήρια.
Μέχρι να λύσει τον «Γόρδιο δεσμό» ο Βιεϊρίνια
με τη γκολάρα που επέτυχε εκτελώντας το φάουλ στο 65΄,
για μία ακόμη φορά η διαιτησία επεχειρούσε να φρενάρει τον Π.Α.Ο.Κ.
και -μέσω των εποπτών- εξετέθη σε δύο φάσεις
που θα μπορούσαν να έχουν αλλοιώσει το αποτέλεσμα.
Στο 12ο λεπτό ο Καλτσάς φεύγει από θέση οφ-σάϊντ
και βγαίνει τετ-α-τετ με τον Πασχαλάκη·
ο διεθνής πορτιέρο αποσοβεί το γκολ.
Στο 19ο λεπτό ο Ουάρντα φεύγει από κανονική θέση και σκοράρει·
το γκολ ακυρώνεται ως «οφ-σάϊντ».
Ναι, αναμφίβολα επρόκειτο για οριακές φάσεις,
οι οποίες θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως «ανθρώπινα λάθη».
Όμως, όσα έχουν συμβεί (και) φέτος,
πιστοποιούν ότι το Ανθρώπινο Λάθος
γίνεται συχνά η «κολυμβήθρα τού Σιλωάμ»
στην οποία σπεύδουν να εξαγνίζονται
η Απάτη, η Ατιμία και η Διατεταγμένη Υπηρεσία.
Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό έγινε στην Τρίπολη·
όμως,
σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση,
και «ανθρώπινο λάθος» επαναλαμβανόμενο, παύει να είναι ανθρώπινο λάθος.
Η αλήθεια για τον τρόπο που αντιμετωπίζει η Ελληνική Διαιτησία τον Π.Α.Ο.Κ.,
προκύπτει και με βάση τη Λογική, αλλά και από την Επιστήμη.
Θα ξεκινήσω, λοιπόν, με μία εσάνς επιστημοσύνης,
και θα πω το εξής..:
Έχει αποδειχθεί ότι αν μία «Γεννήτρια Τυχαίων Αποτελεσμάτων»
κληθεί -με ηλεκτρονικό τρόπο βεβαίως- να στρίβει ένα κέρμα,
η «κορώνα» και τα «γράμματα»
θα έχουν σε βάθος χρόνου την ίδια αναλογία εμφάνισης
(με απειροελάχιστη απόκλιση).
Οι 16 αγωνιστικές τού φετινού πρωταθλήματος αποτελούν σαφές «βάθος χρόνου»,
ώστε να προκύπτουν ασφαλή συμπεράσματα.
Ο Π.Α.Ο.Κ. έχει σε αυτό το διάστημα δύο καραμπινάτες εύνοιες·
το ανύπαρκτο πέναλτι που πήρε ο Πρίγιοβιτς
στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης στην «Τούμπα»
και το χέρι τού Βιεϊρίνια
που δεν τιμωρήθηκε με πέναλτι στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Λαμία.
Από την άλλη,
στο ίδιο διάστημα ο Π.Α.Ο.Κ. έχει υποστεί γύρω στις δέκα «σφαγές»,
που τις βλέπει η «Γεννήτρια Τυχαίων Αποτελεσμάτων» και σκάει στα γέλια.
Διότι,
η «Γεννήτρια» ξέρει πότε μπορούμε να μιλάμε για «Τύχη»
και πότε για «Στήσιμο».
Να μιλήσουμε, όμως, και με βάση την Απλή Λογική.
Υπάρχει ένα παγκόσμιο δόγμα, το οποίο προσωπικώς απεχθάνομαι,
αλλά επειδή το απεχθάνομαι δεν σημαίνει ότι παύει να υπάρχει.
Τι λέει αυτό το δόγμα..;
Ότι «Πάντα η Μεγάλη Ομάδα θα πάρει ένα σφύριγμα παραπάνω…».
Στο ζεύγος Αστέρας Τρίπολης-Π.Α.Ο.Κ. ποια είναι η Μεγάλη Ομάδα;
Η απάντηση είναι «Ο Π.Α.Ο.Κ.».
Αυτοτελώς, άλλωστε, και χωρίς να χρειάζεται καν η σύγκριση,
ο Π.Α.Ο.Κ. είναι Μεγάλη Ομάδα.
Και το αποδεικνύει διαχρονικά,
αποκηρύσσοντας την Εύνοια και απαιτώντας το «50-50».
Όμως, η διαιτησία περί άλλων ετύρβαζε χθες·
δύο οριακές φάσεις,
όπου -συμπτωματικώς (sic)-
οι υποδείξεις τάσσονται στο πλευρό τού Αστέρα Τρίπολης,
μάς τον συστήνουν ως τον ισχυρό τής υπόθεσης
και αντιμετωπίζουν τον Π.Α.Ο.Κ. λες και είναι «μικρή ομάδα».
Αυτή η εξακολουθητική κατάσταση ουδόλως τυχαία είναι.
Και, σ’ αυτό το σημείο, θα προβώ σε μία εκπληκτική παρατήρηση,
την οποία μόλις τώρα συνειδητοποίησα…
Όταν ο Ιβάν Σαββίδης εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο τής Τούμπας
και -βγάζοντας από αγανάκτηση το πανωφόρι του-
εφάνη το νομίμως κατεχόμενο πιστόλι που είχε στη ζώνη του,
η Εγκληματική Οργάνωση και τα δημοσιογραφικά ενεργούμενά της
είχαν ξιφουλκήσει
και προσπαθούσαν να πείσουν το Πανελλήνιο ότι όφειλε να τρομοκρατηθεί.
Μία καραμπινάτη υστερική προπαγάνδα
εκ’ μέρους τής πάντοτε οπλοφορούσας
και ενίοτε οπλοχρήστριας Εγκληματικής Οργάνωσης,
που ήθελε να ενσπείρει το μίσος για τον Π.Α.Ο.Κ.,
χρησιμοποιώντας μία εικόνα που, ναι, ήταν αποκρουστική,
αλλά όχι τρομοκρατική.
Τρανή απόδειξη ότι ουδείς τρομοκρατήθηκε, είναι οι φετινές διαιτησίες.
Αν ο Ιβάν Σαββίδης ήταν μαφιόζος,
αν το πιστόλι το είχε για να απειλεί,
αν το πιστόλι το είχε για να το χρησιμοποιεί προς επίτευξη των στόχων του,
αν το πιστόλι ήταν το σύμβολο των μεθόδων του,
υπάρχει έστω ένας νοήμων άνθρωπος που να πιστεύει
ότι ο Π.Α.Ο.Κ. θα είχε τέτοιες σφαγιαστικές διαιτησίες εις βάρος του;
Μία απλή αναδρομή στην τελευταία 22ετία τού ποδοσφαιρικού Ελλαδιστάν,
αρκεί ώστε να αντιληφθούμε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο
ποια κρυμμένα πιστόλια και ποιες ευθείες απειλές πιάναν’ πάντοτε τόπο.
*** Επιμύθιο:
Κάθε υγιής φίλαθλος
πρέπει να εύχεται να κατακτήσει ο Π.Α.Ο.Κ. το φετινό πρωτάθλημα.
Κάθε νόμιμη μαχαιριά στην καρδιά τής Εγκληματικής Οργάνωσης,
είναι ένα ακόμη βήμα
για να επιστρέψει η καρδιά τής Ελληνικής Κοινωνίας στη θέση της.
Διότι,
το θέμα εδώ και πολλά χρόνια
έχει πάψει να αποτελεί ποδοσφαιρικό πρόβλημα
και έχει προσλάβει τις διαστάσεις κοινωνικής μάστιγας.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Απόφθεγμα Ημέρας:
Όταν το «Ανθρώπινο Λάθος» δεν είναι συνώνυμο με το «Στατιστικό Λάθος»,
παύει να είναι «Ανθρώπινο Λάθος».
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Παναθηναϊκός: Από Πρέσβης, Πειραματόζωο
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
