Στον Κριστιάνο Ρονάλντο και πάλι η Χρυσή Μπάλα

Για δεύτερη διαδοχική χρονιά και τρίτη συνολικά στην καριέρα του ο Κριστιάνο Ρονάλντο αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής, καθώς μετά την περυσινή κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας, έκανε το… repeat και στον φετινό διαγωνισμό της FΙFA και του France Football, η τελετή του οποίου διεξήχθη τη Δευτέρα στο “Kongresshaus” της Ζυρίχης.

Ο αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης ήρθε πρώτος στις προτιμήσεις στη σχετική ψηφοφορία, στην οποία συμμετείχαν δημοσιογράφοι, αλλά και οι αρχηγοί και προπονητές εθνικών ομάδων, καταφέρνοντας να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο και για το 2014.

Έτσι ο «CR7» άφησε με άδεια χέρια τους Λιονέλ Μέσι (Μπαρτσελόνα) και Μάνουελ Νόιερ (Μπάγερν), που ήταν οι άλλοι δύο διεκδικητές του.

«Μπορώ να δω την οικογένειά μου από κάτω. Θέλω να ευχαριστήσω όσους με ψήφισαν, τον προπονητή μου, τη Ρεάλ, τους συμπαίκτες μου. Μια αξέχαστη χρονιά, η κατάκτηση αυτού του βραβείου είναι κάτι μοναδικό. Όπως έχω πει δεν θέλω να σταματήσω να προσπαθώ, θέλω να κατακτήσω κι άλλους τίτλους για την ομάδα και την οικογένειά μου.

Να συνεχίσω να γίνομαι καλύτερος σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού. Ευχαριστώ τους πάντες, όσους με στηρίζουν και βρίσκομαι εδώ ανάμεσα στους κορυφαίους» είπε συγκινημένος ο Πορτογάλος που στο τέλος κράτησε την Χρυσή Μπάλα παρέα με τον γιο του.

Τη χρονιά που μας άφησε πριν λίγες ημέρες, ο Ρονάλντο κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης, πετυχαίνοντας μάλιστα ρεκόρ τερμάτων (17) στη διοργάνωση, ενώ ήταν και πρώτος σκόρερ των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων με 31 γκολ. Επίσης, κατά την προηγούμενη χρονιά, πρόσθεσε στην τροπαιοθήκη του το κύπελλο Ισπανίας και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

Τον αντίστοιχο τίτλο στις γυναίκες ως η καλύτερη του 2014 κατέκτησε η Ναντίν Κέσλερ από τη Γερμανία,η οποία διαδέχτηκε τη συνονόματη και συμπατριώτισσά της, Ανγκερερ. Η 26χρονη Κέσλερ είναι αρχηγός της Βόλφσμπουργκ με την οποία κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ και τη Μπουντεσλίγκα. Ακολούθησαν η Μάρτα (Βραζιλία) και η Άμπι Γουάμπαχ (ΗΠΑ).

Όσον αφορά στην κορυφαία ενδεκάδα της χρονιάς, διαφοροποιήθηκε κατά τα 4/11 σε σχέση με την αντίστοιχη του 2013. Κι αυτό νέα μέλη ήταν οι Νταβίντ Λουϊς (αντί του Ντάνι Αλβες), Ντι Μαρία (Ριμπερί), Κρόος (Τσάβι) και Ρόμπεν (Ιμπραϊμοβιτς).

Οι κορυφαίοι 11 για το 2014 είναι συγκεκριμένα οι Μανουέλ Νόιερ (Μπάγερν), Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης), Φίλιπ Λαμ (Μπάγερν), Νταβίντ Λουϊς (Παρί Σ.Ζ.), Τιάγκο Σίλβα (Παρί Σ.Ζ.), Αντρές Ινιέστα (Μπαρτσελόνα), Ανχελ Ντι Μαρία (Μάντσεστερ Γ.), Τόνι Κρόος (Ρεάλ Μαδρίτης) Λιονέλ Μέσι (Μπαρτσελόνα), Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ Μαδρίτης) και Αριεν Ρόμπεν (Μπάγερν)

Από εκεί και πέρα, καλύτερος προπονητής για τη χρονιά που μας άφησε πριν λίγες ημέρες αναδείχθηκε ο Γιόακιμ Λεβ, ο οποίος οδήγησε την Γερμανία στην κατάκτηση του Μουντιάλ 2014. Ο Γερμανός εκλέκτορας υπερίσχυσε στην ψηφοφορία των Ντιέγκο Σιμεόνε (Αργεντινή, Ατλέτικο) και Κάρλο Αντσελότι (Ιταλία, Ρεάλ), που ήταν οι άλλοι δύο υποψήφιοι. 

Ειδικό βραβείο από την FIFA στον Ιάπωνα, Χιρόσι Καγκάουα, ο οποίος έχει καλύψει 10 Παγκόσμια Κύπελλα, ενώ με το βραβείο «Φέρεντς Πούσκας» για το καλύτερο γκολ της χρονιάς, τιμήθηκε ο Χάμες Ροντρίγκες για την εκπληκτική «βολίδα» με την εθνική Κολομβίας, στο νοκ-άουτ ματς με την Ουρουγουάη στο Μουντιάλ (28 Ιουνίου 2014).

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ:

1956: Στάνλεϊ Μάθιους(Αγγλία) Μπλάκπουλ
1957: Αλφρέδο Ντι Στέφανο(Ισπανία / Αργεντινή) Ρεάλ Μ.
1958: Ραϊμόν Κοπά (Γαλλία) Ρεάλ Μαδρίτης
1959: Αλφρέδο Ντι Στέφανο (Ισπανία / Αργεντινή) Ρεάλ Μ.
1960: Λουίς Σουάρεθ (Ισπανία) Μπαρτσελόνα
1961: Ομάρ Σίβορι (Ιταλία / Αργεντινή) Γιουβέντους
1962: Γιόζεφ Μάζοπουστ (Τσεχοσλοβακία) Ντούκλα Πράγας
1963: Λεβ Γιασίν (ΕΣΣΔ) Ντιναμό Μόσχας
1964: Ντένις Λόου (Σκωτία) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
1965: Εουσέμπιο (Πορτογαλία) Μπενφίκα
1966: Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
1967: Φλοριάν Άλμπερτ (Ουγγαρία) Φερεντσβάρος
1968: Τζορτζ Μπεστ (Β. Ιρλανδία) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
1969: Τζιάνι Ριβέρα (Ιταλία) Μίλαν
1970: Γκερντ Μίλερ (Δ. Γερμανία) Μπάγερν
1971: Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία) Άγιαξ
1972: Φραντς Μπέκενμπαουερ (Δ. Γερμανία) Μπάγερν
1973: Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία) Άγιαξ / Μπαρτσελόνα
1974: Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία) Μπαρτσελόνα
1975: Όλεγκ Μπλαχίν (ΕΣΣΔ) Ντιναμό Κιέβου
1976: Φραντς Μπέκενμπαουερ (Δ. Γερμανία) Μπάγερν
1977: Άλαν Σίμονσεν (Δανία) Μπορούσια Μένχενγκλαντμπαχ
1978: Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία) Αμβούργο
1979: Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία) Αμβούργο
1980: Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δ. Γερμανία) Μπάγερν
1981: Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δ. Γερμανία) Μπάγερν
1982: Πάολο Ρόσι (Ιταλία) Γιουβέντους
1983: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία) Γιουβέντους
1984: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία) Γιουβέντους
1985: Μισέλ Πλατινί (Γαλλία) Γιουβέντους
1986: Ιγκόρ Μπελάνοφ (ΕΣΣΔ) Ντιναμό Κιέβου
1987: Ρούουντ Γκούλιτ (Ολλανδία) Αϊντχόφεν / Μίλαν
1988: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία) Μίλαν
1989: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία) Μίλαν
1990: Λόταρ Ματέους (Γερμανία) Ίντερ
1991: Ζαν Πιέρ Παπέν (Γαλλία) Μαρσέιγ
1992: Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία) Μίλαν
1993: Ρομπέρτο Μπάτζιο (Ιταλία) Γιουβέντους
1994: Χρίστο Στόιτσκοφ (Βουλγαρία) Μπαρτσελόνα
1995: Τζορτζ Γουεά (Λιβερία) Παρί Σεν Ζερμέν / Μίλαν
1996: Ματίας Ζάμερ (Γερμανία) Μπορούσια Ντόρτμουντ
1997: Ρονάλντο (Βραζιλία) Μπαρτσελόνα / Ίντερ
1998: Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία) Γιουβέντους
1999: Ριβάλντο (Βραζιλία) Μπαρτσελόνα
2000: Λουίς Φίγκο (Πορτογαλία) Μπαρτσελόνα / Ρεάλ Μ.
2001: Μάικλ Όουεν (Αγγλία) Λίβερπουλ
2002: Ρονάλντο (Βραζιλία) Ρεάλ Μαδρίτης
2003: Πάβελ Νέντβεντ (Τσεχία) Γιουβέντους
2004: Αντρέι Σεβτσένκο (Ουκρανία) Μίλαν
2005: Ροναλντίνιο (Βραζιλία) Μπαρτσελόνα
2006: Φάμπιο Καναβάρο (Ιταλία) Γιουβέντους / Ρεάλ Μ.
2007: Κακά (Βραζιλία) Μίλαν
2008: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία) Μάν. Γιουνάιτεντ
2009: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή) Μπαρτσελόνα
2010: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή) Μπαρτσελόνα
2011: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή) Μπαρτσελόνα
2012: Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή) Μπαρτσελόνα
2013: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία) Ρεάλ
2014: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία) Ρεάλ

Επιμέλεια: Μπάμπης Παπαφιλιππάκης