Στα αυξανόμενα κρούσματα ρατσισμού στα ευρωπαϊκά γήπεδα ποδοσφαίρου αναφέρθηκε την Τρίτη ο Αλεξάντερ Τσέφεριν.
Ο πρόεδρος της UEFA, με αφορμή τα θλιβερά γεγονότα που διαδραματίστηκαν τη Δευτέραστη Σόφια, κατά τη διάρκεια του αγώνα της Βουλγαρίας με την Αγγλία, για τα προκριματικά του EURO 2020, σε δήλωσή του επισήμανε ότι η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία ποδόσφαίρου έχει θεσπίσει και επιβάλλει αυστηρότατες κυρώσεις για παρόμοια περιστατικά.
Παράλληλα υπογράμμισε ότι πρόκειται για γενικευμένο φαινόμενο, ζητώντας μεταξύ άλλων τη συνεργασία κυβερνήσεων και μη κυβερνητικών οργανώσεων, ώστε να τεθούν στο περιθώριο οι ακραίες απόψεις.
Η δήλωση του Αλεξάντερ Τσέφεριν:
«Υπήρξε μία εποχή, όχι πολύ μακρινή, που η ποδοσφαιρική οικογένεια πίστεψε ότι η μάστιγα του ρατσισμού ήταν μία μακρινή ανάμνηση. Τα τελευταία χρόνια μας έδειξαν ότι η σκέψη αυτή ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, αποτέλεσμα εφησυχασμού. Η άνοδος του εθνικισμού στην ήπειρο έχει οδηγήσει σε κάποιες απαράδεκτες συμπεριφορές και μερικοί πίστεψαν ότι το ποδοσφαιρικό κοινό είναι το κατάλληλο μέρος για να ακουστούν οι αποκρουστικές απόψεις τους.
Ως διοικητική αρχή, γνωρίζω ότι δεν θα κερδίσουμε κάποιο διαγωνισμό δημοφιλίας. Αλλά κάποιες απόψεις που εκφράστηκαν, σχετικά με την προσέγγιση της UEFA στη μάχη κατά του ρατσισμού, ήταν εντελώς άστοχες. Η UEFA, σε στενή συνεργασία με το δίκτυο FARE, εισήγαγε ένα πρωτόκολλο τριών φάσεων, για την αναγνώριση και αντιμετώπιση της ρατσιστικής συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια αγώνων.
Οι ποινές της UEFA είναι από τις αυστηρότερες στον αθλητισμό, για συλλόγους και ομοσπονδίες που οι υποστηρικτές τους φέρονται σαν ρατσιστές σε αγώνες μας. Η ελάχιστη ποινή είναι το μερικό κλείσιμο του σταδίου, το οποίο κοστίζει στους γηπεδούχους απώλειες εσόδων εκατοντάδων χιλιάδων, ενώ “κολλάει” ένα στίγμα στους οπαδούς τους.
Η UEFA είναι η μόνη ποδοσφαιρική αρχή που έχει αποκλείσει παίκτη για δέκα αγώνες λόγω ρατσιστικής συμπεριφοράς, η αυστηρότερη ποινή στο άθλημα. Πιστέψτε με, η UEFA έχει κάνει ό,τι μπορεί για να εξαλείψει αυτή την ασθένεια από το ποδόσφαιρο. Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό, πρέπει πάντα να πασχίζουμε να ενισχύσουμε την αποφασιστικότητά μας.
Γενικότερα η ποδοσφαιρική οικογένεια -διοικήσεις, παίκτες, προπονητές, φίλαθλοι- χρειάζεται να συνεργαστεί με τις κυβερνήσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις, για να κηρύξει πόλεμο στους ρατσιστές και να περιθωριοποιήσει τις αποτρόπαιες απόψεις τους στο περιθώριο της κοινωνίας. Οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες από μόνες τους δεν μπορούν να λύσουν αυτό το πρόβλημα. Οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν περισσότερα σε αυτό τον τομέα. Μόνο αν δουλέψουμε μαζί, στο όνομα της αξιοπρέπειας και της τιμής, θα σημειώσουμε πρόοδο».
