Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ξεκινώ με παραπομπές σε ορισμένα -από τα πολλά- άρθρα
που έχω γράψει για τον μεγαλομέτοχο τής «Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός»:
Ο Αλαφούζος είναι η Κατάρα τού Παναθηναϊκού
(https://www.zougla.gr/sports/o-alafouzos-ine-i-katara-tou-pana8inaikou/)
Πότε θα απολύσει ο Γιάννης Αλαφούζος τον Γιάννη Αλαφούζο;
(https://www.zougla.gr/sports/pote-8a-apolisi-o-gianis-alafouzos-ton-giani-alafouzo/)
Ο Παναθηναϊκός τού Αλαφούζου είναι ΓΤΠΚ (για τον Πογιάτος καβάλα)
(https://www.zougla.gr/sports/o-pana8inaikos-tou-alafouzou-ine-gtpk-gia-ton-pogiatos-kavala/)
Ο Αλαφούζος ξευτιλίζει τον Παναθηναϊκό
(https://www.zougla.gr/sports/o-alafouzos-kseftilizi-ton-pana8inaiko/)
Όπως δύναται κάθε νοήμων άνθρωπος να αντιληφθεί βλέποντας τούς τίτλους
(πόσω μάλλον, αν αφιερώσει χρόνο για να αναγνώσει τα συγκεκριμένα πονήματα),
η άποψή μου για τον Γιάννη Αλαφούζο είναι παγιωμένη, καθέτως διατυπωμένη
και αυταποδείκτως φέρει αρνητικό πρόσημο.
Όμως…
*** Πριν αναφερθώ στο «Όμως…»,
θέλω να σάς γνωστοποιήσω
ότι εδώ και καιρό ήταν έτοιμα στη σκέψη μου τα ακόλουθα άρθρα,
τα οποία -λόγω τού επιθετικού ύφους τους-
είχα προγραμματίσει να τα δημοσιοποιούσα αμέσως μετά την τρέχουσα εορταστική περίοδο,
διότι δεν ήθελα σε αυτές τις «Ημέρες Αγάπης και Ελπίδας»
να δώσω το παραμικρό έδαφος στην Πόλωση
και στους συμπαρομαρτούντες ποδοσφαιρικούς ταλιμπανισμούς της.
Όμως, οι έκτακτες εξελίξεις αλλάζουν άρδην την εκτονωτική «ατζέντα»,
οπότε τις αμέσως επόμενες ημέρες θα αναρτήσω τα εξής..:
* Ο «Εγκληματίας τής Προπονητικής» και τα… θαύματά του
* Ο «Εγκληματίας τής Προπονητικής» και οι τσάτσοι δημοσιογραφίσκοι
* Ο «καλός άνθρωπος» Ιβάν Γιοβάνοβιτς
* Ο «Αθλητάμπουρας» εμπνέεται τον όρο «ταλΙΒΑΝ» και το Παναθηναϊκό Διαδίκτυο παραληρεί
* Οι «ταλΙΒΑΝ» έχουν την «Ψυχολογία τού Γυναικοκτόνου»
Επίσης,
προσθέτω σε αυτήν την προ-αναγγελία και το άρτι προκύψαν -βάσει των εξελίξεων- άρθρο
«Οι δύο λεπτομέρειες που θα σβήσουν τον Γιοβάνοβιτς από τον Παναθηναϊκό Χάρτη»,
όπου θα αναλύσω ποιες είναι οι παράμετροι
που θα στείλουν οριστικώς και αμετακλήτως τον υπερ(εκ)τιμημένο προπονητίσκο
στο «Χρονοντούλαπο τής Ιστορίας».
Και τώρα, επανέρχομαι στο «Όμως…».
*** Ο Γιάννης Αλαφούζος έλαβε για πρώτη φορά μία γενναία απόφαση
και αποποιούμενος τη σχετική ηρεμία που τού απέφερε η ύπαρξη στον πάγκο τής ομάδας,
τού -μονίμως αποθεωνόμενου και απολαμβάνοντος σκανδαλώδη ασυλία- Γιοβάνοβιτς,
έπραξε το δέον και απέλυσε αυτήν την υποβαλκάνια προπονητική απάτη.
Ο κομπλεξικός και ηττοπαθής Γιοβάνοβιτς,
πρωταγωνιστής και ευνοούμενος μίας μαζικής εθελοτύφλωσης
που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα Παγκόσμια Ποδοσφαιρικά Χρονικά,
ήταν δικλείδα ασφαλείας και κυματοθραύστης τού μένους
που δικαίως αισθάνονται οι φίλαθλοι τού Παναθηναϊκού
για την πιο «σκοτεινή περσόνα» στην περίλαμπρη «Πράσινη Βίβλο».
Το εύλογο -αν και αναντιρρήτως συνωμοσιολογικό- ερώτημα
«Είναι “μπροστινός” ο Αλαφούζος;»,
(επαν)έρχεται διαρκώς στην επικαιρότητα,
ακριβώς επειδή ο ίδιος ο Αλαφούζος έχει δώσει αναρίθμητα δικαιώματα
και υποδαυλίσει τη Δυσπιστία, την Οργή, το Μίσος.
Το περιβόητο «τράβηγμα τής πρίζας»
-ήτοι, η παντελώς ύποπτη και αισχρή στάση πληρωμών που εκήρυξε το 2017-
οδήγησε στα πρόθυρα τού υποβιβασμού
και σε 3ετή αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Η -επίσης παντελώς ύποπτη- άρνηση τού Αλαφούζου να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό,
η επιχειρηματικώς ανεξήγητη διάθεσή του να χάνει χρήματα
και οι περίεργες «συμπτώσεις» που έκαναν την εμφάνισή τους
κάθε φορά που υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον
για την αλλαγή τού ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην «Π.Α.Ε.»
(όπως -επί παραδείγματι-
η σχετική πρόταση που είχε καταθέσει ήδη από το 2019 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος),
απετελούσαν ακόμα μία τεράστια «σκιά»
για τον αμφιλεγόμενο εφοπλιστή-εκδότη-καναλάρχη-αθλητικό παράγοντα.
Κάθε φορά, λοιπόν,
εμφανιζόταν σε κατευθυνόμενα δημοσιεύματα ένας «κινεζικός κολοσσός»,
ένα «τραστ Ελληνο-Αμερικανών εκατομμυριούχων»,
αλλά και ένας «Παϊρότζ Πιεγκμπονσάντ» (σα να λέμε ο «Ταϊλανδός “Βλάσης Τσάκας”»)
και παραγόταν σύγχυση με καραμπινάτα χαρακτηριστικά προπετάσματος.
Ο απολύτως προσβλητικός χαρακτηρισμός «ατύχημα»,
ο πλήρως αποψιλωμένος από κάθε θετικό συναίσθημα,
ήταν ο μονολεκτικός προσδιορισμός που έφτασε να χρησιμοποιήσει ο Αλαφούζος
για να συμπυκνώσει την ενασχόλησή του με τον Παναθηναϊκό.
Όλα αυτά -και πόσα ακόμη, ων ουκ έστιν αριθμός-
δεν έχουν ξεχαστεί, δεν ξεχνιούνται, δεν πρόκειται να ξεχαστούν,
καθώς έχουν καταγραφεί και στιγματίσει την Παναθηναϊκή Μνήμη.
Ως εκ τούτων, ναι, κάθε φορά που ο Αλαφούζος λαμβάνει μία απόφαση
-ακόμη κι αν αυτή η απόφαση στρέφεται προς τη σωστή κατεύθυνση-
πάντα θα διατυπώνονται εύλογες αμφιβολίες και επιφυλάξεις για το Κίνητρο.
Όμως, ετούτη η -όντως προβληματική- συνθήκη,
δεν πρέπει να μάς αναιρεί την Ευθυκρισία και την Αντικειμενικότητα,
διότι θα καταντήσουμε να κινούμαστε εντός τής θλιβερής κατάστασης
που πνευματικώς και ψυχολογικώς καλείται ως «Φαντασιοπληξία».
Επί χρόνια,
ο Αλαφούζος καθυβρίζεται και δέχεται κατάρες επί καθημερινής βάσεως
από τούς εξαγριωμένους υποστηρικτές τής ομάδας,
οι οποίοι φτάνουν να (τού) εύχονται τα Χείριστα.
Ε…, όσο χοντρόπετσος κι αν είναι ένας άνθρωπος,
οφείλουμε να δεχθούμε ότι δεν (τού) είναι ευχάριστο
να υφίσταται αρές για την υγεία του και -ιδίως- για την υγεία τής οικογένειάς του.
Άρα,
η απόλυση τού Γιοβάνοβιτς είναι ένα συνειδητό «ξεβόλεμα»
που επέλεξε ο μεγαλομέτοχος τής «Π.Α.Ε.»,
παρ’ ότι εγνώριζε εκ των προτέρων
πως αυτή η κίνησή του θα διετάρασσε -έτι περαιτέρω- την προσωπική ηρεμία του
και θα τον καθιστούσε ξανά ως απόλυτον στόχο των οπαδικών «βουντού».
*** Ο «Εγκληματίας τής Προπονητικής» απομακρύνθηκε από τον Παναθηναϊκό
σε μία χρονική στιγμή που δικαιώνει απολύτως τον Αλαφούζο.
Ο υποβαλκάνιος προπονητίσκος Γιοβάνοβιτς θα έχανε νομοτελειακώς ΚΑΙ αυτό το πρωτάθλημα
(ήταν πασίδηλο το καταρρέον momentum
που εδέσποζε στους ποδοσφαιριστές τής ομάδας και στους νουνεχείς φιλάθλους της),
το ποδοσφαιρικό «θέαμα» που προσέφερε ο Π.Α.Ο. ήταν οικτρό
και οδηγούσε σε επείγουσες διακομιδές στα εφημερεύοντα οφθαλμιατρεία,
οι νίκες στα «ντέρμπι» αναζητούνταν με τα κιάλια,
ο ντροπιαστικός αποκλεισμός από τη συνέχεια των ευρωπαϊκών διοργανώσεων
επήλθε ενώ ήταν εκκωφαντικώς ευνοϊκές οι παράμετροι για πρόκριση.
Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να κάνει ένας προπονητής για να υποβάλει την παραίτησή του;
Και αφού ο προπονητής δεν διαθέτει τη στοιχειώδη ευθιξία
να αναλάβει -έστω «για τα μάτια τού κόσμου»- τις ευθύνες του
(ασχέτως αν η παραίτηση εγένετο ή δεν εγένετο δεκτή),
τι άλλο πρέπει να κάνει ένας προπονητής για να τον απολύσει ο πρόεδρος τής ομάδας;
Βεβαίως, να επισημάνω -ειρήσθω εν παρόδω-
ότι όσο κι αν σε επίσημα κείμενα
είθισται να κυριαρχεί η «Κορωνίδα τής Υποκρισίας» που λέγεται «Ξύλινη Γλώσσα»,
ήταν απαράδεκτη και αποκρουστική η τελευταία πρόταση
στην ανακοίνωση που εξέδωσε η αλαφούζειος «Π.Α.Ε.»
για τη λύση τής συνεργασίας με τον Γιοβάνοβιτς,
καθώς η φράση «Η πόρτα του Παναθηναϊκού θα είναι πάντα ανοιχτή γι’ αυτόν.»
ήταν κίβδηλη, προσβλητική, άκαιρη, αντιφατική, έως και ειρωνική σε βαθμό χυδαιότητας.
«Προπονητής Πρωταθλητισμού» ο Γιοβάνοβιτς; ΟΧΙ.
«Καλός άνθρωπος» ο Γιοβάνοβιτς; Μάλλον ναι
(χρησιμοποιώ το επίρρημα «μάλλον»,
διότι υπάρχουν κάμποσες προβληματικές και επιλήψιμες συμπεριφορές του,
αλλά θα αναφερθώ διεξοδικώς σε επόμενο άρθρο).
Η αλαφούζειος «Π.Α.Ε.», λοιπόν,
με αυτήν την κατάπτυστη αποστροφή τής ανακοίνωσής της,
διέπραξε ασέβεια ΚΑΙ προς τον προπονητή, ΚΑΙ προς τον άνθρωπο Γιοβάνοβιτς.
*** Επανέρχομαι στο κεντρικό θέμα μας…
Εν κατακλείδι,
όσο κι αν το (εκάστοτε) κίνητρο τού Αλαφούζου
θα τίθεται πάντοτε εν αμφισβητήσει και εν μικροσκοπίω,
εδώ έχουμε να κάνουμε με αξιέπαινη και ηγετική επιλογή,
η οποία -σημειωτέον- είναι δισυπόστατη και μαρτυρά αδιαπραγμάτευτες υψηλές βλέψεις.
Συνελόντι ειπείν, δεν έχουμε μόνο την απόλυση τού ολίγιστου Γιοβάνοβιτς,
αλλά ταυτοχρόνως υπάρχει η πρόσληψη ενός τεράστιου προπονητή
που γνωρίζει τι εστί «Πρωταθλητισμός».
Ο Φατίχ Τερίμ είναι προπονητική προσωπικότητα διεθνούς βεληνεκούς
και -όσο κι αν δικαίως είναι συγκρατημένη η αισιοδοξία λόγω τής ηλικίας του-
πιστεύω ακράδαντα ότι ο 70χρονος τεχνικός θα εμφυσήσει στην ομάδα
το αναζητούμενο και απαιτούμενο «Πνεύμα Νίκης»,
και θα προκαλέσει ισχυρές σεισμικές δονήσεις
στους -εντός των τειχών- βολεμένους ποδοσφαιριστές και φιλάθλους
που καθηλώνουν τον Π.Α.Ο. σε χαμηλές πτήσεις και μίζερες προσδοκίες.
Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν είναι ομαδούλα,
όχι, ο Σπουδαιότερος Ελληνικός Σύλλογος δεν αξίζει να αυτο-εξευτελίζεται,
μετατρέποντας σε «παντιέρα» την κατάκτηση ενός κυπέλλου Ελλάδος
(όπου στην πορεία προς τον τελικό
απέκλεισε τα «μεγαθήρια» Ατρόμητο, Βόλο, Αναγέννηση Καρδίτσας και Λαμία),
ούτε να πανηγυρίζει για την κατάκτηση τής 2ης θέσης
(«2η θέση» που προέκυψε μετά από απώλεια προβαδίσματος οκτώ βαθμών,
το οποίο προβάδισμα -με τη σειρά του- είχε προκύψει από ευμενείς συγκυρίες
και από το γεγονός ότι άπαντες οι ανταγωνιστές διήγαν μακρά μεταβατική περίοδο).
Κόντρα, λοιπόν,
στην εθελοτυφλούσα και υστερική μάζα
που επιδίδεται σε πένθιμους κορυβαντισμούς για το απολυθέν «φετίχ» της,
έρχεται ο διαθέτων «Τεχνογνωσία Κορυφής», Φατίχ Τερίμ,
έχοντας ως άμεσο και εφικτό στόχο να επαναφέρει τον Π.Α.Ο. στη φυσική-ιστορική θέση του
και συνεπαγωγικώς να στείλει τούς -βαπτισμένους από τον γράφοντα- «ταλΙΒΑΝ»
εκεί που ήδη κατευθύνεται ο αγαπημένος τους προπονητίσκος.
Τα «Αζήτητα τής Ιστορίας» έχουν ανοίξει διάπλατα τις θύρες τους,
περιμένοντας τον Γιοβάνοβιτς και τούς «ταλΙΒΑΝ» του.
Γιοβάνοβιτς OUT.
Τερίμ IN.
«Φετιχιστές τής 2ης θέσης» OUT.
«Φατιχιστές τής 1ης θέσης» IN.
ταλΙΒΑΝ OUT.
Φατιχιστές IN.
Συμπληρωματική Σημείωση:
Εντός των επομένων ημερών,
οι τσάτσοι δημοσιογραφίσκοι με τα φριχτά κείμενα
και με την αηδιαστική στήριξη στον ολίγιστο Γιοβάνοβιτς,
θα υποστούν ανεπανάληπτο ξεμπρόστιασμα από αυτήν εδώ τη στήλη.
Έρχεται «Μέγα Πανηγύρι».
ΜΕΙΝΕΤΕ ΑΣΥΝΤΟΝΙΣΤΟΙ.
Ο Αθλητάμπουρας
