Ο «έρωτας» του Ντέιβιντ Μπλατ για τον Νίκο Ζήση είναι… γνωστός! «Uα ήθελα ο γιός μου να γίνει σαν αυτόν» είχε δηλώσει ο νυν τεχνικός του Ολυμπιακού για τον Έλληνα διεθνή γκαρντ, όταν οι δυο τους συνυπήρχαν στην ίδια ομάδα, την Μπενετόν Τρεβίζο (2005-07).
Mία ημέρα πριν τη «μάχη» του Ολυμπιακού με τη Φενερμπαχτσέ, ο Μπλατ έδειξε και πάλι την εκτίμηση που τρέφει για τον Νίκο Ζήση. Λίγα λεπτά μετά την ολοκλήρωση της προπόνησης, σε πηγαδάκι με τους δημοσιογράφους που ήταν στο ΣΕΦ για να καλύψουν την καθιερωμένη media day πριν τους εντός έδρας αγώνες του Ολυμπιακού στη Euroleague, o Μπλατ είπε: «Ξέρετε, απόψε η Μπάμπεργκ υποδέχεται τη Χαποέλ Ιερουσαλήμ, στην οποία αγωνίζεται ο γιος μου». Οι δημοσιογράφοι έγνεψαν πως γνώριζαν τόσο για το συγκεκριμένο παιχνίδι για την 6η αγωνιστική στο Basketball Champions League, όσο και για το γεγονός πως ο γιος του Μπλατ, Ταμίρ, φορά τη φανέλα της Χαποέλ. Αυτό που δεν… γνώριζαν ήταν τι θα έλεγε μετά ο προπονητής του Ολυμπιακού:
«Ξέρετε βέβαια πως στην Μπάμπεργκ αγωνίζεται ο Νίκος Ζήσης. Απόψε ο γιος μου θα παίξει αντίπαλός του. Και ξέρετε; Είναι το ίνδαλμά του ο Ζήσης! Απόψε ο γιος μου θα είναι αντίπαλος με το παιδικό του ίνδαλμα!».
Ο Μπλατ αισθάνεται «γιό» του τον Νίκο Ζήση και το βράδυ της Τετάρτης (14/11), όταν θα προετοιμάζει το παιχνίδι Ολυμπιακός-Φενερμπαχτσέ, μάλλον θα ρίχνει… κρυφές ματιές μέσω διαδικτύου για την εξέλιξη του παιχνιδιού στο Μπάμπεργκ, όπου τα δύο παιδιά του θα παίζουν αντίπαλοι.
Συγκεκριμένα, ήταν στις 7 Δεκεμβρίου του 2005, όταν ο Ντέιβιντ Μπλατ είχε κάνει αυτή τη δήλωση για τον Νίκο Ζήση. Μια δήλωση που δεν ακούς συχνά από έναν προπονητή για έναν παίκτη. Η Μπενετόν Τρεβίζο είχε συντρίψει την ΑΕΚ στο Γαλάτσι με 83-57 και ο Αμερικανο-Ισραηλινός τεχνικός επισήμανε στη συνέντευξη Τύπου: «Ξέραμε ότι ερχόμαστε να παίξουμε στο σπίτι του και ότι ο αγώνας ήταν πολύ ιδιαίτερος για τον ίδιο και για την ΑΕΚ. Όλη η ομάδα ήθελε να του χαρίσει αυτή τη νίκη, διότι τον εκτιμούν και τον αγαπούν πολύ, όπως και ο κόσμος τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο Τρεβίζο. Ο Ζήσης παίζει όπως ένας έμπειρος γκαρντ και είναι γνήσιο προϊόν του ελληνικού μπάσκετ, αλλά και προϊόν μιας εξαιρετικής οικογένειας. Οι γονείς του πρέπει να είναι σπουδαίοι άνθρωποι, για να τον έχουν αναθρέψει με αυτό τον τρόπο. Δεν μπορώ να τον συγκρίνω με παίκτες της ηλικίας του, διότι είναι πολύ πιο ώριμος από αυτούς. Έχει καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να είναι σταρ, αλλά να νιώθει χαρούμενος και να κάνει ό,τι χρειάζεται για να νικά η ομάδα. Για κάθε προπονητή αποτελεί όνειρο και ευλογία να έχει παίκτες όπως αυτός και εύχομαι ο γιος μου που τώρα είναι οκτώ χρονών, όταν μεγαλώσει να γίνει σαν τον Νίκο!».
