Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Είναι Οκτώβριος τού 2021 όταν η γαλλική Αρχή «C.I.A.S.E.»
(«Commission Indépendante sur les Abus Sexuels dans l’Église»)
-ήτοι, η «Ανεξάρτητη Επιτροπή για τη Σεξουαλική Κακοποίηση στην Εκκλησία»-
δημοσιεύει μία σοκαριστική έκθεση που επεκτείνεται σε παρελθοντικά έγκατα
και αποκαλύπτει τι συνέβαινε από το 1950 έως το 2020 στη χριστιανική χώρα.
Η «Ομερτά» έχει σπάσει, τραγικές ιστορίες και καταγγελίες έρχονται στο φως,
216.000 παιδιά έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από κληρικούς και μοναχούς,
άλλα 114.000 παιδιά έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από κατηχητές,
συνολικώς 330.000 παιδιά είχαν υποστεί βιασμούς από «άτομα υπεράνω πάσης υποψίας»,
με το 80% των θυμάτων να ήταν αγόρια ηλικίας 10-13 ετών.
Κι όμως, αυτά τα αναρίθμητα περιστατικά
-και λέω «αναρίθμητα»,
διότι θα πρέπει να συνυπολογίσουμε
και πόσα θύματα επέλεξαν τη συνεχιζόμενη σιωπή ή είχαν φύγει από τη ζωή-
παρέμεναν εν κρυπτώ διότι η Παιδική Ψυχική-Σωματική Υγεία
θυσιαζόταν για να παρέμενε άτρωτο το «Κύρος τής Καθολικής Εκκλησίας».
Για νιοστή φορά στην Ιστορία τού Ανθρωπίνου Είδους,
το «Φαίνεσθαι» επεσκίαζε την Αλήθεια και την Ουσία,
οι (αυτο)προσδιοριζόμενοι και (αυτο)αναγορευόμενοι
ως «Εκπρόσωποι τού Θεού» και ως «Άνθρωποι τού Θεού»
αποδεικνύονταν αποκρουστικοί θύτες που επί δεκαετίες έχαιραν ασυλίας
και κάθε κακουργηματική πράξη τους λιβανιζόταν αφειδώς με Συγκάλυψη.
Τι αξία έχουν 330.000 βιασμένα παιδιά μπροστά στο «Φαίνεσθαι»;
Τι αξία έχει η ανυπολόγιστη προσωπική και κοινωνική καταστροφή μπροστά στο «Φαίνεσθαι»;
Πάνω απ’ όλα, το «Φαίνεσθαι», το Κύρος, το Πρεστίζ,
κι ας κρύβουν από κάτω την «Απύθμενη Σαπίλα».
*** Όταν, λοιπόν,
υπάρχει αυτό το σαθρό φαινόμενο σε χώρους
που -υποτίθεται πως- πρεσβεύουν την Ιερότητα, την Αγάπη, την Ηθική,
όταν επικρατεί η πρεμούρα να μη χαθούν οι «πελάτες-πιστοί»,
ουδεμία έκπληξη προκαλείται από το γεγονός
ότι το ακριβώς ίδιο μοτίβο συγκάλυψης και η ακριβώς ίδια επίκληση στο «Φαίνεσθαι»
εκπορεύονται από την αναίσχυντη ανακοίνωση
που εξέδωσε προσφάτως η «Ένωση Διαιτητών Μπάσκετ τής Ευρωλίγκας»
(«Union of EuroLeague Basketball Officials» και συντομογραφικώς «U.E.B.O.»).
Πάμε εν συντομία να αναφέρουμε τα συμβάντα με χρονολογική σειρά,
ώστε κατόπιν να είμαστε σε θέση να αναλύσουμε με σφαιρικότητα τις εξελίξεις…
…
Στις 24 Απριλίου ο Παναθηναϊκός υποδέχεται την Εφές στο δεύτερο ματς των «Play-Offs»,
θέλοντας να κάνει το «2-0» στη σειρά των μεταξύ τους αγώνων
και να απέχει μόλις μία νίκη από την πρόκριση στο «Final-4» τού Άμπου Ντάμπι,
όμως ο περιβόητος Γιαβόρ έχει άλλα σχέδια
και με δύο σφαγιαστικές αποφάσεις στα τελευταία λεπτά τής αναμέτρησης
αλλοιώνει το αποτέλεσμα εις βάρος των γηπεδούχων.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος προβαίνει σε απανωτές διαδικτυακές αναρτήσεις,
όπου -απολύτως δικαιολογημένα-
θέτει εν αμφιβόλω την ακεραιότητα τού εν λόγω σεσημασμένου ρέφερι
και των έτερων διαιτητίσκων που ανήκουν στην ανθυποβαλκάνια κλίκα,
με χαρακτηριστικότερο το μήνυμα που χτυπάει την παθογένεια στον πυρήνα της:
«Μαφία ήσασταν, Μαφία είστε, ΘΑ ΠΑΨΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ Μαφία.».
Στις 30 Απριλίου ο Παναθηναϊκός κατορθώνει να ανακτήσει το πλεονέκτημα έδρας
επικρατώντας με 77-81 στο τρίτο ματς.
Στις 5 Μαΐου η «Euroleague» επιβάλλει στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο
βαρύτατη χρηματική κύρωση για τις αναρτήσεις του,
αναφέροντας στο σκεπτικό της πως
«Ο κύριος Δημήτρης Γιαννακόπουλος,
ιδιοκτήτης -κατά πλειοψηφία- του Παναθηναϊκού,
τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο ύψους 100.000 ευρώ,
για τοποθετήσεις του στα “Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης”,
αναφορικά με την απόδοση διαιτητών,
με απαξιωτικά σχόλια και ζημιές σε άλλους συλλόγους,
ατομικά και στον οργανισμό της Ευρωλίγκας,
με βάση το Άρθρο 24.2. b), c) και d) του πειθαρχικού κώδικα της Ευρωλίγκας.».
Στις 6 Μαΐου ο Παναθηναϊκός επικρατεί με 75-67 τής Εφές
στο ηφαιστειώδες «Παύλος Γιαννακόπουλος»
και σφραγίζει την παρουσία του στο επερχόμενο «Final-4».
Στις 7 Μαΐου έρχεται η κατάπτυστη κίνηση από την «U.E.B.O.»
και στις 8 Μαΐου σκάει η βόμβα που ανατινάζει το «Σύστημα»,
καθώς η «Euroleague» ανακοινώνει τούς οκτώ διαιτητές
που θα διευθύνουν την τελική φάση τής διοργάνωσης.
Παρόντες οι:
Ιλία Μπελόσεβιτς (Σερβία), Μεχντί Ντιφάλα (Γαλλία), Ρόμπερτ Λοτερμόζερ (Γερμανία),
Κάρλος Περούγκα (Ισπανία), Μίλαν Νέντοβιτς (Σλοβενία), Καρμέλο Πατέρνικο (Ιταλία),
Εμίλιο Πέρεζ (Ισπανία), Αρτούρας Σούκις (Λιθουανία).
Απόντες..;
Απόντες (θα) είναι τα σεσημασμένα «εργαλεία» Ράντοβιτς, Γιαβόρ, Πουκλ, Νίκολιτς, Χόρντοφ.
Τώρα, λοιπόν,
έφτασε η ώρα για να αναγνώσουμε το θλιβερό μανιφέστο
που εξέδωσε ανερυθριάστως η «Ένωση Διαιτητών Μπάσκετ τής Ευρωλίγκας»
(πρόεδρός της -οποία σύμπτωσις (not)- είναι από το 2020 ο Ράντοβιτς,
που -ξανά οποία σύμπτωσις (not)- ήταν από τούς εκλεκτούς τού αλήστου μνήμης Μπερτομέου
και αναρριχήθηκε αλματωδώς στην ιεραρχία
μετά τη συμμετοχή του στο ματς ΤΣ.Σ.Κ.Α.-Παναθηναϊκός τού 2012,
που έχει μείνει στην Ιστορία ως «Η Σφαγή τού Αιώνα» και «Ο Ημιτελικός τής Ντροπής»).
Σάς μεταφέρω αυτολεξεί την κατάπτυστη ανακοίνωση,
όπως είναι δημοσιευμένη-μεταφρασμένη στη μητρική ιστοσελίδα
τής τηλεοπτικής πλατφόρμας που έχει τα δικαιώματα τής «Euroleague»
(μιλάμε για ανακοίνωση που μοιάζει να γράφτηκε σε παραθαλάσσια περιοχή,
η οποία είναι γνωστή για τα πάλαι ποτέ «κόκκινα φωτάκια» της):
«Τα playoffs της “EuroLeague” ανέδειξαν τα καλύτερα στοιχεία του ευρωπαϊκού μπάσκετ·
ένταση, ταλέντο και δράμα.
Η “U.E.B.O.” (“Ένωση Διαιτητών της EuroLeague Basketball”)
συγχαίρει όλους τους παίκτες, τους προπονητές, τους συλλόγους και τους οπαδούς
που έκαναν αυτά τα playoffs μια γιορτή του αθλήματος.
Είμαστε περήφανοι για τους διαιτητές μας, που επιλέχθηκαν για τα playoffs,
οι οποίοι έπαιξαν υπό τεράστια πίεση με δικαιοσύνη και επαγγελματισμό.
Κατά τη διάρκεια των playoffs,
ένας ιδιοκτήτης συλλόγου δημοσίευσε επανειλημμένες επιθέσεις σε διαιτητές της EuroLeague,
αποκαλώντας τους “ανειλικρινείς”,
αναφερόμενος στο πρωτάθλημα ως “μαφία της EuroLeague”
και προειδοποιώντας “Ας δούμε αν θα τολμήσουν να τους διορίσουν ξανά.”.
Αυτές οι απειλές και οι αβάσιμες κατηγορίες
που κοινοποιήθηκαν ευρέως στα “μέσα κοινωνικής δικτύωσης”
και στα ευρωπαϊκά αθλητικά “Μέσα Ενημέρωσης”,
περιελάμβαναν προσωπική παρενόχληση και επιζήμια γλώσσα όπως “αηδιαστικές ενέργειες”.
Διατάραξαν τη διαδικασία ορισμού διαιτητών,
έβλαψαν τα μέλη μας προσωπικά και επαγγελματικά,
και υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη στο παιχνίδι.
Σε ορισμένες πόλεις, η αστυνομική συνοδεία είναι πλέον συνηθισμένη.
Πρέπει να περιμένουμε κάτι χειρότερο πριν ληφθούν πραγματικά μέτρα;
Οι διαιτητές, όπως οι παίκτες και οι προπονητές, κάνουν λάθη.
Αλλά οι διαιτητές μας είναι άρτια εκπαιδευμένοι επαγγελματίες,
που εξετάζουν και αναλύουν κάθε απόδοση, εργαζόμενοι συνεχώς για να βελτιώνονται.
Οι αποφάσεις τους λαμβάνονται με καλή πίστη, χωρίς προκατάληψη ή ατζέντα.
Κατά τη διάρκεια των playoffs, η “U.E.B.O.” επέλεξε να μην απαντήσει δημόσια,
από σεβασμό για τον ανταγωνισμό και την εστίαση στους αγώνες.
Τώρα πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα:
Έχουμε πλήρη και ισχυρή εμπιστοσύνη στον επαγγελματισμό, τη δικαιοσύνη
και την ανεξαρτησία των διαιτητών μας.
Κάθε παιχνίδι διαιτητεύεται με ακεραιότητα και χωρίς καμία ατζέντα,
ανεξάρτητα από τις ομάδες ή τις περιστάσεις που εμπλέκονται.
Αρνούμαστε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς εναντίον των μελών μας.
Εάν κάποιος πιστεύει ότι διαθέτει αξιόπιστα στοιχεία για ανήθικη συμπεριφορά,
τον προτρέπουμε να τα παρουσιάσει στις αρμόδιες δικαστικές ή πειθαρχικές αρχές.
Δεν φοβόμαστε την προσεκτική εξέταση και χαιρετίζουμε τη διαφάνεια,
επειδή είμαστε σίγουροι για την αλήθεια:
δεν υπάρχουν στοιχεία, επειδή δεν υπάρχει παράπτωμα.
Ωστόσο, εάν οι κατηγορίες διατυπώνονται απερίσκεπτα,
χωρίς αποδείξεις και με σαφή πρόθεση χειραγώγησης της Κοινής Γνώμης,
άσκησης πίεσης σε όσους λαμβάνουν αποφάσεις, ή εκφοβισμού διαιτητών,
ζητούμε αυστηρές και άμεσες συνέπειες.
Αυτές οι ενέργειες βλάπτουν την αξιοπιστία του πρωταθλήματος,
θέτουν σε κίνδυνο άτομα και δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές.
Οι οικονομικές κυρώσεις από μόνες τους δεν επαρκούν.
Παρόλο που η ηγεσία της “EuroLeague” δεν έχει ακόμη εκδώσει δημόσια δήλωση
που να καταδικάζει τις επιθέσεις ή να εκφράζει την υποστήριξή της στους διαιτητές της,
παραμένουμε βέβαιοι ότι συμμερίζονται τις βασικές μας αξίες
και θα σταθούν στο πλευρό μας για να διατηρήσουμε την ακεραιότητα, τη δικαιοσύνη
και τον επαγγελματισμό του παιχνιδιού.».
ΕΚΤΡΩΜΑ.
Η Μπόχα και η Δυσωδία τού «Φαίνεσθαι».
Αυτο-Αναφορικότητα Κακουργηματικού Βαθμού.
Ψέμα. Υποκρισία. Δηθενιά. Ξιπασιά. Ξετσιπωσιά.
Οι Θύτες αυτο-συστήνονται ως «Θύματα».
Μνημείο Θράσους και Δειλίας.
Μνημείο Θρασυδειλίας.
Μνημείο Συγκάλυψης, Προπαγάνδας και Σπέκουλας.
Πάμε να σχολιάσουμε αυτό το ποταπό «Σουρωτήρι»,
που καμώνεται ότι είναι αδιαπέραστο ατσάλι
ενώ από τις πάμπολλες και τεράστιες τρύπες του ξεχειλίζει η Ανηθικότητα.
…
Καθίσταται πασίδηλο ότι ετούτο το συντεχνιακό κείμενο
έχει γραφτεί -όπως και είναι αναμενόμενο θεσμικώς- από τον πρόεδρο Ράντοβιτς
και συνυπεγράφη με ακατάσχετη προθυμία από την κουστωδία του,
ενώ εσύρθησαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία και οι υπόλοιποι διαιτητές,
που δεν θα ήθελαν να στοχοποιηθούν από το υπάρχον αδίστακτο καθεστώς
λόγω αποστασιοποίησης και διαχωρισμού τής θέσης τους.
Το καταγέλαστο παραλήρημα σφύζει από εθελότυφλες ωραιοποιήσεις,
ο Ναρκισσισμός, η Αλαζονεία και η Κομπορρημοσύνη αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία,
η Κινδυνολογία και η Αυτο-Θυματοποίηση μαρτυρούν την κρυπτόμενη απελπισία,
ενώ η «Κορύφωση τής Μεθόδευσης» έρχεται μέσω τής επίθεσης
που γίνεται στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και -εν γένει- στον Παναθηναϊκό.
Η τελευταία παράγραφος είναι όλες οι βαλίτσες
(εεε…, όλα τα λεφτά, ήθελα να πω…):
«Αυτές οι ενέργειες βλάπτουν την αξιοπιστία του πρωταθλήματος,
θέτουν σε κίνδυνο άτομα και δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές.
Οι οικονομικές κυρώσεις από μόνες τους δεν επαρκούν.
Παρόλο που η ηγεσία της “EuroLeague” δεν έχει ακόμη εκδώσει δημόσια δήλωση
που να καταδικάζει τις επιθέσεις
ή να εκφράζει την υποστήριξή της στους διαιτητές της,
παραμένουμε βέβαιοι ότι συμμερίζονται τις βασικές μας αξίες
και θα σταθούν στο πλευρό μας για να διατηρήσουμε την ακεραιότητα,
τη δικαιοσύνη και τον επαγγελματισμό του παιχνιδιού.».
Αυτά τα απολειφάδια που μαγαρίζουν το Ευρωπαϊκό Μπάσκετ,
αυτά τα εμέσματα που καμώνονται ότι υπηρετούν τη Θεσμικότητα,
φάσκουν κι αντιφάσκουν καθώς προβαίνουν στην καραμπινάτη αντιθεσμικότητα
να αμφισβητούν την επάρκεια τής απόφασης
και -εμμέσως πλην σαφώς- επιχειρούν να καπελώσουν τη Διοργανώτρια Αρχή·
σε απλά Ελληνικά,
από τη μία διατυμπανίζουν ότι δεν ανέχονται παρεμβάσεις στο έργο τους
και από τις άλλη κάνουν ευθεία παρέμβαση στο έργο τής «Euroleague»,
αυτο-ανακηρυσσόμενοι ως «Κράτος εν Κράτει»
και επιδιδόμενοι συνάμα σε «Επίσημη Κήρυξη Εμφυλίου Πολέμου».
Ανακοίνωση που ζέχνει Προπαγάνδα και Σπέκουλα,
που ήταν συντεταγμένη ημέρες πριν από τη δημοσιοποίησή της,
που επεχείρησε αυθαιρέτως να καθορίσει τις ποινές
σε μελλοντικές αντιδράσεις που ενδεχομένως να εκφράσει ο κάθε αδικούμενος.
Για τέτοιους ξευτίλες μιλάμε…
Όπως και να ’χει, όμως,
ο εκρηκτικός «D.P.G.» εξώθησε τα λαμόγια σε σπασμωδικές κινήσεις
και ανέβασε κατακόρυφα τον τζίρο των εταιρειών που εμπορεύονται ποπ-κορν,
καθώς είναι εξόχως απολαυστικές οι τελευταίες εξελίξεις.
Μάλιστα, δεν αποκλείω -τουναντίον, το θεωρώ ως εξαιρετικώς πιθανό ενδεχόμενο-
ο ευφυής Γιαννακόπουλος να επιθυμούσε σφοδρά την επιβολή προστίμου εις βάρος του,
καθώς -εν αντιθέσει με τις θερμόαιμες διαδικτυακές αναρτήσεις
που συχνά περνούν «στα ψιλά» και αποκτούν «κομμωτηριακές διαστάσεις»-
μία τέτοια εξέλιξη θα απετελούσε θεσμικοποίηση των αποκαλύψεών του
και θα τις μετέτρεπε αυτομάτως σε «Ειδησεογραφία», σε «Κεντρική Είδηση»·
όπερ και εγένετο,
αφού κάθε σοβαρό «Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης»
ανέφερε το πρόστιμο στον ιδιοκτήτη τής «Κ.Α.Ε. Παναθηναϊκός»
εξηγώντας με τα σχετικά τεκμήρια τον λόγο που οδήγησε στην επιβληθείσα ποινή.
Το «Σύστημα» μετέρχεται ως αποδόμηση τη «Γραφικοποίηση»,
όμως στην περίπτωση τού Γιαννακόπουλου απέτυχε παταγωδώς·
ο πρόεδρος Ράντοβιτς, ο Γιαβόρ, ο Πουκλ, ο Νίκολιτς, ο Χόρντοφ
το φυσάνε και δεν κυρώνει μετά από το ανεπανάληπτο κάζο τους,
έχοντας μείνει πια με την ανακοίνωση στα χέρια.
Πού ήταν κρυμμένα αυτά τα υποκείμενα όταν ο ομογάλακτός τους, ο Μπολτάουζερ,
έκλεβε την κολόνια από το «Duty Free» στο αεροδρόμιο τού Βελιγραδίου
και διέσυρε σύμπασα τη «Euroleague» με τη λαμογιά του;
Πού ήταν κρυμμένοι αυτοί οι «ευαισθητούληδες»
όταν τούς έκανε παγκοσμίως ρεζίλι ο κολλητός τους;
Όταν ένας διαιτητής επιδίδεται σε τέτοιες ενέργειες,
αυτομάτως δηλώνει ευεπίφορος σε κάθε δωροδοκία, σε κάθε «βαλίτσα»,
όμως ο Ράντοβιτς κι οι συν αυτώ δεν είχαν -κατά πώς φαίνεται-
περίσσευμα λέξεων για να έβγαζαν μία ανακοινωσούλα για το φλέγον θέμα.
Και βεβαίως, δεν θα ημπορούσαν να απουσιάζουν από το ψευδεπίγραφο αφήγημα,
η δοκιμασμένη «Κολυμβήθρα τού Σιλωάμ» που λέγεται «Ανθρώπινο Λάθος»
και η εσαεί συμπαρομαρτούσα απατεωνίστικη προτροπή
«Αν έχετε στοιχεία και αποδείξεις, να πάτε στη Δικαιοσύνη.».
Ακριβώς τα ίδια έλεγε κι η «Παράγκα-Εγκληματική Οργάνωση-Συμμορία»,
οι «σφαγές» βαφτίζονταν «ανθρώπινα λάθη»,
οι παντός είδους «ταγμένοι» είχαν εκ προοιμίου -και με το Αζημίωτο-
διασφαλίσει τις «Ριζουπόλεις», το Ακαταδίωκτο και την Ατιμωρησία
(ποιος δεν θυμάται τον διάλογο που είχαν ο Θωμάς Μητρόπουλος κι ο Σπάθας,
ποιος δεν θυμάται τούς αναρίθμητους απομαγνητοφωνημένους διαλόγους στο «Κοριόπολις»,
ποιος δεν θυμάται την ατάκα
που είχε ξεστομίσει πασίγνωστος δικηγόρος σε πασίγνωστο παράγοντα,
λέγοντας ότι ήθελε οπωσδήποτε να τού εγνώριζε έναν εισαγγελέα
που «Είναι εμπιστοσύνης. Δικός μου.»,
ποιος δεν θυμάται πώς παγιώθηκε στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο η Σαπίλα
που εσχάτως επεκτάθηκε στο Ευρωπαϊκό κι Ελληνικό Μπάσκετ,
ποιος δεν καταλαβαίνει ότι οι υπάνθρωποι έχουν παντού τα ίδια χαρακτηριστικά,
είτε μιλάμε για τη Θρησκεία, είτε για το οποιοδήποτε άθλημα).
Από τον Πλατινί τού Ποδοσφαίρου, στον Μπερτομέου τού Μπάσκετ.
Και όσο κι αν τα πρόσωπα αλλάζουν,
το «Σύστημα» δύσκολα ξεριζώνεται αφού διαθέτει πανίσχυρα παρακλάδια.
Εν κατακλείδι, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία αποθρασυμένη κλίκα,
που εξακολουθητικώς βιάζει το Μπάσκετ
και -τηρουμένων των αναλογιών-
επιβάλλει την αντίστοιχη «Ομερτά» που εφήρμοζε επί 70 χρόνια η Καθολική Εκκλησία.
«Εμείς θα σάς βιάζουμε κι εσείς θα σωπαίνετε.
Κι αν δεν σωπαίνετε, κι αν τολμάτε να διαμαρτύρεστε,
θα κάνουμε ό,τι περνάει από τα χέρια μας για να εξοντωθείτε οριστικώς κι αμετακλήτως.».
Όμως, μόλις μία ημέρα μετά από την παραληρηματική ανακοίνωση,
ήρθε το εκκωφαντικό χτύπημα, ήρθε το «fatality» από την «Ευρωλίγκα»,
καθώς δεν αρκέστηκε να εξοστρακίσει από το «Final-4»
τα «εργαλεία» Γιαβόρ, Πουκλ, Νίκολιτς, Χόρντοφ,
αλλά έπραξε τοιουτοτρόπως και με τον Ράντοβιτς
που φέρει την προεδρική ιδιότητα στην «Ένωση των Διαιτητών».
Η Απόλυτη Σημειολογία. Το Απόλυτο Άδειασμα. Ο Απόλυτος Εξευτελισμός.
Ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα αντελήφθη ότι εδώ επρόκειτο για την «Ωρα Μηδέν»
και πως διακυβευόταν θανασίμως το προσωπικό του κύρος
αν δεχόταν αυτήν την καραμπινάτη «Υπέρβαση των Εσκαμμένων»,
η «Ευρωλίγκα» έστω και την ύστατη στιγμή έσωσε τα προσχήματά της,
ο «πρόεδρος» και τα υποδέλοιπα παράσιτα
θα παρακολουθήσουν τούς αγώνες απ’ τα σπίτια τους.
Η Απόλυτη Προσωπική Δικαίωση τού Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Η Απόλυτη Συλλογική Δικαίωση τού Παναθηναϊκού.
Η Απόλυτη Δημοσιογραφική Δικαίωση τού Γράφοντος,
αφού ήδη από τις 26 Απριλίου είχα δημοσιεύσει το εύγλωττο πόνημα με τίτλο
«Η “Ευρωλίγκα” είναι η Διοργάνωση τής Πολυτελούς Σαπίλας»
και με υπότιτλο
«Η “Euroleague Mafia” σε πλήρη εγκληματική δράση»
(https://www.zougla.gr/sports/i-evroligka-einai-i-diorganosi-tis-polytelous-sapilas/).
…
Έχω ορισμένες χαώδεις ιδεολογικές-κοινωνικές-πολιτικές διαφορές με τον Γιαννακόπουλο,
όμως τού αναγνωρίζω ότι -εν μέσω τού παρορμητισμού του-
είναι μπεσαλής και φιλότιμος άνθρωπος
(αρκεί να δούμε την ταπεινή συμπεριφορά του
όταν ο μπασκετικός Παναθηναϊκός κατακτάει τρόπαια
και να τη συγκρίνουμε με την εγωμανή στάση που έχει σε αντίστοιχες στιγμές
ο ιδιοκτήτης τού ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού).
Τι έκανε εν προκειμένω ο Γιαννακόπουλος;
Εξέφρασε τη δικαιολογημένη και θεμιτή οργή του προς την Αδικία.
ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ.
Αδιαπραγματεύτως, ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ.
Εν αγνοία του, μάλιστα, υπήρξε ενσαρκωτής τού ακόλουθου αποφθέγματός μου:
«Μην πνίγετε την οργή σας. Πνίξτε αυτούς που σάς τη δημιούργησαν…».
Τι έκανε εν προκειμένω ο Γιαννακόπουλος;
Εξέφρασε τη δικαιολογημένη και θεμιτή οργή του προς την Αδικία,
με σκληρές διατυπώσεις και -ενίοτε- με ύβρεις.
ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ.
Αδιαπραγματεύτως, ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ.
Η Αδικία και το Έγκλημα νομιμοποιούν την Ύβρι
και την καθιστούν Σεβαστή Συναισθηματική Έκφραση.
Ναι, είθισται -και ορθώς- η Ύβρις να αντιμετωπίζεται με αρνητικό πρόσημο
(αφού συνήθως εκπέμπει ασέβεια, χυδαιότητα και πεζοδρομιακή αισθητική),
αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις όπου η Ύβρις ανάγεται σε «Ιερό Δικαίωμα».
Όταν σε αδικούν, όταν σε κακοποιούν, όταν σού ασκούνε βία, όταν σε βιάζουν,
η Ύβρις είναι η Ευγενέστερη Αυτο-Άμυνα και η Επιεικέστερη Επίθεση.
Ράντοβιτς. Γιαβόρ. Πουκλ. Νίκολιτς. Χόρντοφ.
Η απόφαση που τούς θέτει εκτός τού «Final-4»
έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και υποστήριξής τους από μία ομάδα·
μόνο μία ομάδα εκφράζει οδύνη για τον αποκλεισμό τους.
Ούτε ο Παναθηναϊκός (άντε…, ας πούμε ότι ο Π.Α.Ο. έχει ιδιοτέλεια),
ούτε η Μονακό, ούτε η Φενέρ τραβάνε ζόρι με αυτήν την εξέλιξη
(εξ ου και δεν υπήρξε η παραμικρή επίσημη αντίδραση ή διαρροή),
παρά μόνον ο -μέχρι πρότινος, βολεμένος- Ολυμπιακός,
που αισθάνεται ήδη να χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια του,
που τρέμει στην ιδέα ότι ο τσαρλατάνος Βεζένκοφ
δεν θα εκτελεί βολές κάθε φορά που τον κοιτάζουν οι αντίπαλοί του
ή όταν επιδίδεται στα θλιβερά floppings του,
που παθαίνει κρίσεις πανικού στη σκέψη ότι έλαβε τέλος η σκανδαλώδης εύνοια.
Δείτε επιτηδευμένο ηθικολογικό μελόδραμα από τούς «Υμνητές τής Ριζούπολης»,
δείτε πρωτοσέλιδο για την ανακοίνωση κατά τού Γιαννακόπουλου
και βγάλτε τα συμπεράσματά σας…
Ράντοβιτς. Γιαβόρ. Πουκλ. Νίκολιτς. Χόρντοφ.
Να σφυρίζουν και να τρέμεις
(είτε είσαι προπονητής, είτε είσαι παίκτης, είτε είσαι απλώς φίλαθλος).
Να σφυρίζουν και να αναρωτιέσαι τι έχουν σφυρίξει.
Να βλέπεις -σχεδόν παντού ανά την Ευρώπη-
ολόκληρα γήπεδα να κάνουν την ίδια αντανακλαστική κίνηση απόγνωσης,
να βλέπεις προπονητές-παίκτες-φιλάθλους
να πιάνουν άπαντες ακαριαίως το κεφάλι τους από τα αδιανόητα σφυρίγματα
και να βροντοφωνάζουν -διά τής χειρονομίας και διά των χειλέων τους-
τις ρητορικές ερωτήσεις «Τι έδωσε;», «Τι έδωσε πάλι;», «Τι δίνουν;», «Τι έδωσαν;»,
να κατεβάζεις ό,τι βρισίδι υπάρχει
ενώ η αρχική σου διάθεση ήταν να παρακολουθήσεις έναν αγώνα μπάσκετ
και να χαρείς στη Νίκη ή να λυπηθείς στην Ήττα.
Διαιτησίες που εκπέμπουν Βία.
Διαιτησίες που παράγουν Βία.
Διαιτησίες που (εξ)ασκούνε Βία.
Διαιτησίες που υποδαυλίζουν τη Βία.
Φιμωμένοι παράγοντες, προπονητές και αθλητές,
που ναι μεν δεν αποτολμούσαν να εκφραστούν όπως ο Γιαννακόπουλος,
αλλά αφήνανε σαφείς αιχμές και υπονοούμενα καθ’ όλην τη διάρκεια τής σεζόν,
χρησιμοποιώντας τη στερεότυπη φράση
«Αν πω την άποψή μου για τη Διαιτησία, θα δεχθώ πρόστιμο.»
και δηκτικές διασκευές όπως
«Προτιμώ να κρατήσω τα λεφτά μου.»,
«Προτιμώ να πάρω δώρο στο παιδί μου,
με τα λεφτά που θα έπρεπε να πληρώσω για πρόστιμο.».
Ράντοβιτς. Γιαβόρ. Πουκλ. Νίκολιτς. Χόρντοφ.
Οι Πρεσβευτές τού Δόγματος «Δύο Μέτρα και Δύο Σταθμά.».
Η μία ομάδα να παίζει ατιμώρητο κατς,
η άλλη ομάδα να τιμωρείται εν ριπή οφθαλμού
επειδή τολμάνε να αναπνέουν οι παίκτες της πέριξ των αντιπάλων τους.
Εξευτελιστικές διαφορές στα καταλογισθέντα φάουλ και στις βολές,
σφυρίγματα-εφευρέσεις, σφυρίγματα-αλλοιώσεις αποτελεσμάτων.
Να βλέπεις δεκάδες φορές μέσα στη σεζόν
τούς παίκτες τού Ολυμπιακού να σηκώνουν το χέρι δείχνοντας ότι έκαναν φάουλ
ή να παρατάνε τη φάση επειδή θεωρούν ότι θα τούς καταλογιστεί φάουλ
και οι διαιτητές να καταπίνουν το «στραγάλι» υποκρινόμενοι ότι δεν είδαν
ή αφήνοντας πλεονέκτημα λες και πρόκειται για Ποδόσφαιρο.
Οργή για τα Όργια.
Στις 3 Μαΐου 2009,
αμέσως μετά από τη λήξη τού Τελικού στο Βερολίνο
και την κατάκτηση τής «Euroleague» από τον Παναθηναϊκό,
ο αείμνηστος Θανάσης Γιαννακόπουλος
πετάει αηδιασμένος χαρτονομίσματα στον ποταπό Μπερτομέου
και στο εκτελεστικό όργανο Αρτεάγκα,
μετά από τη σφαγιαστική διαιτησία
που ετσιθελικώς είχε επιχειρήσει να δώσει το τρόπαιο στην ΤΣ.Σ.Κ.Α.
(το έγκλημα θα ολοκληρωνόταν με τον ημιτελικό τού 2012).
Στη 1 Μαΐου 2025,
κατά τη διάρκεια τού τέταρτου ματς των «play-offs» ανάμεσα στη Ρεάλ και στον Ολυμπιακό,
οι φίλαθλοι των γηπεδούχων κραδαίνουν χαρτονομίσματα
προς τούς ιδιοκτήτες τής φιλοξενούμενης ομάδας που παρίστανται στο γήπεδο.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως… Χαρτονόμισμα.
Ράντοβιτς. Γιαβόρ. Πουκλ. Νίκολιτς. Χόρντοφ.
Σπάθες. Παπουτσέλης. Κουκούλας. Καλόπουλος. Τρύφωνας. Γιάχος.
Μποροβήλος. Καζναφέρης. Παπαδάκος. Τσαγκαράκηδες. Ευθυμιάδης.
Και πόσοι άλλοι, ων ουκ έστιν αριθμός.
Το Ανθρώπινο Είδος δεν αλλάζει, τα πρόσωπα και τα αθλήματα αλλάζουν.
Ένας κοινωνικός απόπατος που έχει μάθει να θεωρεί ως «δικαιοσύνη» το «100-0»
και αντιμετωπίζει ως «σφαγή» το «50-50».
«Ευνοήστε μας, διότι αλλιώς θα έχετε να κάνετε μαζί μας…».
«Ευνόησέ μας, αν δεν θέλεις να είσαι ο επόμενος “Λυγγερίδης”, ο επόμενος “Τζήλος”.».
Φανταστείτε πώς διαμορφωνόταν αντιστοίχως η ψυχολογία των ομάδων
από τις αισχρές διαιτησίες των ευρισκομένων σε διατεταγμένη υπηρεσία
και θα αντιληφθείτε στο έπακρο
γιατί τώρα κλαψουρίζουν οι μονίμως υποβασταζόμενοι ψευτόμαγκες.
Ξέρεις τι είναι να μπαίνεις σε έναν αγώνα
και να σού απαγορεύουν οι διαιτητές να είσαι αποκλειστικώς προσηλωμένος στο παιχνίδι;
Ξέρεις τι είναι να έχεις ένα μόνιμο άγχος και να αναρωτιέσαι σε κάθε δευτερόλεπτο
πότε θα ακουστεί το επόμενο σφύριγμα-εφεύρεση εις βάρος σου;
Πώς να παίξεις έτσι;
Πώς να συγκεντρωθείς στον στόχο σου όταν υπάρχουν τα εμέσματα που σού λένε
«Είμ’ εδώ με συγκεκριμένη αποστολή και δεν υπάρχει περίπτωση να (μού) γλυτώσεις.».
Ο Κλαψουρίζων Απόπατος.
Χωρίς τα «δεκανίκια» κινδυνεύουν τα «επινίκια».
Τώρα ο Καλύτερος θα σηκώσει την «Κούπα»,
αλλά πώς να μην ωρύονται οι υπάνθρωποι που ηδονίζονται όταν κλέβουν;
Όταν έχεις γαλουχηθεί στην Κλεψιά, στη Ληστεία, στο Έγκλημα,
αισθάνεσαι αποστροφή για την «Καθαρή Νίκη» ακόμη κι όταν δύνασαι να την κατακτήσεις.
…
Ο μηχανισμός προπαγάνδας έχει ήδη ξεφουρνίσει το θλιβερό δίπτυχο αφήγημα,
το οποίο αναμασιέται και διασπείρεται αφειδώς από τα μαζοποιημένα ούγκανα·
η κατευθυντήρια «γραμμή» ορίζει ότι,
είτε ο Ολυμπιακός θα έχει κατακτήσει κόντρα σε όλους και σε όλα την «Ευρωλίγκα»,
είτε θα έχει πέσει θύμα τής μαφίας τού Μποντιρόμπα.
Κάποτε:
Σπάθες. Παπουτσέλης. Κουκούλας. Καλόπουλος. Τρύφωνας. Γιάχος.
Μποροβήλος. Καζναφέρης. Παπαδάκος. Τσαγκαράκης. Ευθυμιάδης.
Τώρα:
Ράντοβιτς. Γιαβόρ. Πουκλ. Νίκολιτς. Χόρντοφ.
Όταν οι «Ταγμένοι» γίνονται «Τάγματα Εφόδου»
και «Τάματα στην Χριστοπαναγία την Μπαρτζωκιώτισσα».
Από την Καθολική Εκκλησία, στους «Orthodox Brothers».
ΣΑΠΙΛΑ.
Ο Αθλητάμπουρας
