Μετά τον βοηθό του Καρέρα, Τζανλούκα Κολονέλο, ήταν η σειρά του Τζόρτζιο Ντ’ Ουρμπάνο να στείλει το δικό του μήνυμα. Μόνο που αυτή τη φορά ο γυμναστής της ΑΕΚ αισθάνθηκε την ανάγκη να ευχαριστήσει τον σύλλογο στον οποίο εργάζεται τους τελευταίους τρεις μήνες.
Η πανδημία του κορωνοϊού τον βρήκε με κιτρινόμαυρη φόρμα και ως «φρέσκος» στη χώρα μας δεν γνώριζε ποια θα ήταν η αντιμετώπιση, τη στιγμή που η πατρίδα του γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου καταστροφή.
Στο συγκινητικό του μήνυμα, ο Ντ’ Ουρμπάνο δηλώνει ευγνώμων για τη στάση της ΑΕΚ αυτές τις δύσκολες εβδομάδες και υπογραμμίζει:
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κλαμπ που εργάζομαι.
Το πρωτάθλημα στην Ελλάδα έχει σταματήσει και οι προπονήσεις είναι σε αναστολή λόγω του κορωνοϊού, ο οποίος είναι σε έξαρση και μας εμποδίζει να συνεχίσουμε το πρόγραμμα της δουλειάς μας.
Ωστόσο αυτή η κατάσταση είναι ακραία και ως εκ τούτου, προτεραιότητα έχει η υγεία μας έναντι οποιουδήποτε άλλου ενδιαφέροντος.
Τώρα πρέπει να σκεφτούμε:
Οι παίκτες μας συνεχίζουν να δουλεύουν μόνοι τους και με δική τους ευθύνη για να κρατηθούν σε φόρμα. Με αυτόν τον τρόπο μας δίνουν το παράδειγμα σοβαρού επαγγελματισμού.
Το κλαμπ της ΑΕΚ FC είναι πάντα δίπλα στο staff μας, στους παίκτες μας και γενικά σε όλα τα επίπεδα της εργασίας μας.
Μας υποστηρίζει πάντα σε ό,τι χρειαστούμε όταν δουλεύουμε online για τις ανάγκες των ασκήσεων της δουλειάς μας.
Τα άτομα που εργάζονται στο κλαμπ της ΑΕΚ καταρχήν αποδεικνύουν ότι μας αντιμετωπίζουν ανθρώπινα.
Θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά γιατί νιώθω γύρω μου πολλή αγάπη για το έργο που έχει γίνει μέχρι τώρα.
Και λέμε λοιπόν:
Όταν με ρωτάνε πως νιώθεις αυτήν την τόσο δύσκολη περίοδο στην Ελλάδα, απαντώ ακριβώς έτσι: Αν ήμουν σε άλλη κατάσταση δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τα καταφέρω. Γιατί μένω μόνος κλεισμένος σε ένα σπίτι, με την οικογένεια μου στην Ιταλία και με τα γνωστά προβλήματα που υπάρχουν.
Για καλή μου τύχη! Σπάνιο είδος στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Βρήκα μια κατάσταση στην οποία ο ένας βοηθάει τον άλλον και πραγματικά κανένας από εμάς δεν νιώθει μοναξιά.
Κάτι σαν οικογένεια. Και αυτό δεν είναι λίγο.
Πιστέψτε με.
