Η απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει το πρωτάθλημα επ’ αόριστον ελήφθη υπό καθεστώς πίεσης λόγω της πρωτοφανούς εξέλιξης στον αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στην Τούμπα. Ήταν προφανώς μία σταγόνα που ξεχείλισε ένα ήδη γεμάτο ποτήρι μετά από τουλάχιστον τρία πρόσφατα γεγονότα που επιβάρυναν αφάνταστα τη διοργάνωση της Super League.
Ήταν το συμβάν με το κουτάκι της μπύρας στη Λεωφόρο στο περσινό πρωτάθλημα, ήταν τα επεισόδια στο Καραϊσκάκη στον αγώνα Ολυμπιακού-ΑΕΚ, ήταν η βίαιη ενέργεια με το καρούλι της ταμειακής μηχανής στην Τούμπα προ εβδομάδων, και τέλος το χθεσινό, πάλι στην Τούμπα, με την ένοπλη εισβολή ενός εξοργισμένου Ιβάν Σαββίδη, μετά τη διαφαινόμενη ακύρωση του γκολ της ομάδας του επί της ΑΕΚ.
Η εν θερμώ απόφαση διακοπής του πρωταθλήματος επ΄αόριστον σίγουρα δεν μπορεί να είναι ούτε δίκαιη, ούτε και αποτελεσματική
Σίγουρα η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει κάτι για να αποδείξει ότι τουλάχιστον ελέγχει την κατάσταση και πως το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να λειτουργεί με όρους θεσμικού υποκόσμου. Παρόλα αυτά, η εν θερμώ απόφαση διακοπής του πρωταθλήματος επ΄αόριστον σίγουρα δεν μπορεί να είναι ούτε δίκαιη, ούτε και αποτελεσματική. Δίκαιη δεν είναι διότι πολλές ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα ούτε έδειραν τους φιλοξενούμενους, ούτε είχαν τους προέδρους τους να εισβάλλουν στον χλοοτάπητα με τα κουμπούρια στη ζώνη, ούτε προβόκαραν και ούτε προκάλεσαν προβλήματα.
Με την απόφαση της κυβέρνησης κόβονται ταυτόχρονα όλα τα κεφάλια, ανεξάρτητα από τις ευθύνες ενός εκάστου σε αυτή τη διοργάνωση. Όλες οι ομάδες δεν διαθέτουν προέδρους οι οποίοι επιχειρούν να διαδραματίσουν ευρύτερο ρόλο από αυτόν που επιτάσσει η θέση τους στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ορισμένες ομάδες όμως, ανήκουν σε άτομα που προσπαθούν εδώ και χρόνια να παίξουν ένα παιχνίδι που ξεπερνά τον κύκλο του ποδοσφαίρου και εισέρχεται σε αυτόν της πολιτικής. Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι αθέμιτα και οι τακτικές που ακολουθούν οδήγησαν το ελληνικό ποδόσφαιρο στη σημερινή κατάσταση.
Αυτή η διαπίστωση δεν δικαιολογεί τη συλλογική τιμωρία δια της κατατομήσεως. Τα χλωρά δεν μπορεί να καίγονται με τα ξερά. Ομάδες που κατάφεραν στην πράξη να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα χωρίς να προκαλέσουν βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην ίδια μοίρα με εκείνες τις ομάδες που προκαλούν ή και που προκάλεσαν σωρευτικά τα τελευταία χρόνια. Το διακύβευμα ωστόσο ήταν και πρέπει να είναι η πραγματική εξυγίανση ενός χώρου που έχει πια ξεφύγει από τα θεσμικά πλαίσια λειτουργίας του.
Ομάδες που κατάφεραν στην πράξη να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα χωρίς να προκαλέσουν βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην ίδια μοίρα με εκείνες τις ομάδες που προκαλούν ή και που προκάλεσαν σωρευτικά τα τελευταία χρόνιαΕίναι προφανές λοιπόν ότι οι υπαίτιοι που προκάλεσαν αυτήν την κατάντια στο ελληνικό ποδόσφαιρο, από το Koriopolis και τα στημένα παιχνίδια μέχρι την Τούμπα, θα πρέπει να πληρώσουν στο ακέραιο το τίμημα για τα αδικήματα που διέπραξαν. Και όταν λέμε στο ακέραιο εννοούμε στο ακέραιο, χωρίς εκπτώσεις . Δεν είναι όμως δυνατόν να τιμωρηθούν και ομάδες, άρα και ο κόσμος που τις ακολουθεί, στα αστικά κέντρα ή στην περιφέρεια, για κάτι για το οποίο δεν έφταιξαν.
Υπάρχουν αυτή τη στιγμή ομάδες στο ελληνικό πρωτάθλημα που πάσχισαν και πασχίζουν να σταθούν όρθιες προβαίνοντας σε φιλότιμες προσπάθειες οι οποίες για να υλοποιηθούν έχουν ένα μεγάλο οικονομικό κόστος.
Η κυβέρνηση μπορεί αν το επιθυμεί να δείξει με το δάκτυλο και να τιμωρήσει παραδειγματικά τις ομάδες αυτές οι οποίες οδήγησαν το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Η δικαιοσύνη από την πλευρά της έχει τη δυνατότητα και την ισχύ να επιβάλει αν το θέλει ποινές εξοντωτικές για τα πρόσωπα που ηγούνται αυτής της νέας ποδοσφαιρικής «παράγκας». Όχι με τις αποφάσεις τύπου «ας τους αφήσουμε να πέσουν στα μαλακά» ούτε με πορίσματα όπως αυτό των τριών εφετών για την υπόθεση των στημένων παιχνιδιών που τελικά απήλλαξαν τους υπευθύνους της εγκληματικής αυτής οργάνωσης από τις βασικές κατηγορίες.
Όχι με τέτοιες αποφάσεις, αλλά με άλλες που θα καταδεικνύουν ότι η δικαιοσύνη είναι αποφασισμένη να παίξει τον ρόλο της στην εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου, ώστε να μην υπάρχουν υπόνοιες και υποψίες για παραδικαστικά κυκλώματα και λειτουργούς που βρίσκονται σε pay roll ισχυρών επιχειρηματιών και προέδρων ΠΑΕ.
Η απόφαση της κυβέρνηση να διακόψει το πρωτάθλημα επ’ αόριστον προκειμένου να καταλήξει στη διαμόρφωση ενός πλαισίου εντός του οποίου θα πρέπει να λειτουργεί το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι κατά το ήμιση λάθος, διότι κανείς δεν απαγορεύει στην κυβέρνηση να διαμορφώσει αυτό το πλαίσιο και να το επιβάλλει δια νόμου. Δεν μπορεί μία άδικη απόφαση να νομιμοποιεί μια σωστή σκέψη. Δεν μπορεί μια αναποτελεσματική τακτική να νομιμοποιεί μια καλή πρόθεση. Αργά ή γρήγορα οι κυβερνητικοί παράγοντες που διαχειρίζονται το ζήτημα θα αντιληφθούν ότι οδηγούνται σε αδιέξοδο. Θα έχει απωλεσθεί όμως πολύτιμος χρόνος και ζωτικός χώρος κι αυτό σημαίνει πως η στρατηγική που ακολούθησε αυτή η κυβέρνηση ήταν εσφαλμένη.
Σίγουρα η κοινωνία είναι πλέον καχύποπτη και δεν πρόκειται να εμπιστευθεί καμία εξαγγελία ή πρόθεση όσο σωστή και καλή να είναι αν δεν υπάρχουν αποτελέσματα. Αυτό ενδεχομένως είναι και το μεγαλύτερο στοίχημα που έχει να αντιμετωπίσει η παρούσα κυβέρνηση, να πείσει δηλαδή τον κόσμο ότι πραγματικά εννοεί αυτά που λέει κι αυτά που σχεδιάζει.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα εξυγιανθεί ποτέ αν ο κάθε Έλληνας πατέρας δεν παίρνει την οικογένεια του για να πάει στο γήπεδο. Ποδόσφαιρο με άδειες κερκίδες είναι ένα ποδόσφαιρο που νοσεί, και μάλιστα βαριάΤο ποδόσφαιρο είναι μία οικονομική δραστηριότητα που αποφέρει χρήμα, πολύ χρήμα. Ακόμα και χώρες με υποβαθμισμένες οικονομίες συγκριτικά με ισχυρότερες έχουν καταφέρει να διαθέτουν ομάδες και συστήματα που λειτουργούν ομαλά εντός της ποδοσφαιρικής παγκόσμιας αγοράς. Σε αυτό το σύστημα το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν κατάφερε ποτέ να εισέλθει, ούτε καν από το παράθυρο. Ούτε καν από μία χαραμάδα. Στην ουσία το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν και είναι ένας πτωχός συγγενής του εντυπωσιακού θεάματος που παρακολουθούμε από τις τηλεοράσεις μας. Ένα θέαμα όπου το χρήμα ρέει άφθονο και ο ποδοσφαιρικός τουρισμός και η κατανάλωση που τον ακολουθεί φθάνει σε σημεία δυσθεώρατα.
Επαγγελματικώς ποδόσφαιρο σημαίνει business. Και οι business λειτουργούν μέσα σε πλαίσια συγκεκριμένων κανόνων. Δεν θα ανακαλύψουμε την Αμερική. Και το αυγό του Κολόμβου τελικά είναι μια πολύ απλή διαδικασία. Αυτοί οι κανόνες που ισχύουν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο θα πρέπει να ισχύσουν και στην Ελλάδα. Και κάτι ακόμη. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα εξυγιανθεί ποτέ αν ο κάθε Έλληνας πατέρας δεν παίρνει την οικογένεια του για να πάει στο γήπεδο. Ποδόσφαιρο με άδειες κερκίδες είναι ένα ποδόσφαιρο που νοσεί, και μάλιστα βαριά. Αυτό ακριβώς πρέπει να κατανοήσουν τόσο οι επαγγελματίες του ποδοσφαιρικού χώρου όσο και οι πολιτικοί.
