Ο Ανρί Καμαρά παραχώρησε συνέντευξη στην επίσημη ιστοσελίδα της Super League και τόνισε ότι θα ήθελε να κλείσει την καριέρα του στον Παναιτωλικό. Παράλληλα, ο 36χρονος επιθετικός τόνισε ότι τα δυο γκολ που πέτυχε με τη Σενεγάλη στο Μουντιαλ του 2002 είναι τα πιο σημαντικά της καριέρας του.
Η συνέντευξη
-Θα ήθελες να κλείσεις την καριέρα σου στον Παναιτωλικό; Τι είναι αυτό που θα παίξει ρόλο στην απόφασή σου;
«Νιώθω καλά εδώ και θα ήθελα να ολοκληρώσω στον Παναιτωλικό την καριέρα μου. Το πρώτο που θέλω είναι να έχω μια καλή αγωνιστική περίοδο, να είναι ευχαριστημένοι οι φίλαθλοι με εμένα και μετά βλέπουμε».
-Η αγάπη και η στήριξη του κόσμου προς το πρόσωπό σου είναι ένας λόγος να μην φύγεις από το Αγρίνιο και την ομάδα του Παναιτωλικού;
«Η παρουσία μου στην ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια αυτό δείχνει. Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει το μέλλον, αλλά αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι να κάνω το καλύτερο για την ομάδα και τους φιλάθλους αυτή τη χρονιά για να πετύχουμε το στόχο της παραμονής».
-Πως αποφάσισες να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής; Υπήρχε αυτή η σκέψη από νεαρή ηλικία;
«Όχι δεν το σκεφτόμουν ότι θα γίνω επαγγελματίας. Όταν στα 18 αναδείχτηκα καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής της Σενεγάλης, τότε κατάλαβα ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Πολλές ομάδες από τη Γαλλία με ήθελαν τότε, όπως η Οσέρ, η Μετς, η Μπορντώ, αλλά τελικά υπέγραψα στη Στρασμπούρ».
-Ποιά θεωρείς την μεγαλύτερη στιγμή στην ποδοσφαιρική σου καριέρα;
«Το Μουντιάλ του 2002, όπου με τη Σενεγάλη φτάσαμε στα προημιτελικά. Πέτυχα δύο γκολ με τη Σουηδία που κερδίσαμε 2-1 και είχα δύο ασίστ στην ισοπαλία 3-3 με την Ουρουγουάη».
-Ποια είναι η άποψή σου για την πόλη του Αγρινίου αλλά και τον κόσμο της περιοχής; Πως σε αντιμετωπίζει ο κόσμος όταν σε βλέπει στο δρόμο;
«Έχω συνηθίσει να ζω στο Αγρίνιο. Δεν είναι μεγάλη πόλη όπως η Αθήνα, αλλά νιώθω πολύ καλά. Ο κόσμος με σέβεται πάρα πολύ και μου το δείχνει κάθε φορά που με βλέπει έξω. Εγώ θέλω με την απόδοσή μου να το ανταποδώσω στο γήπεδο».
-Πιστεύεις πως η ομάδα, κάνοντας κάποιες σωστές προσθήκες το Γενάρη θα είναι σε θέση να διεκδικήσει μια θέση στα Play-off; Πως θα αισθανόσουν αν γινόταν εφικτό;
«Θεωρώ ότι δεν είναι η δουλειά μου να κρίνω αν χρειαζόμαστε προσθήκες ή όχι. Το πρώτο που νομίζω ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε είναι να μείνουμε στην κατηγορία. Αν το πετύχουμε, τότε μπορούμε να σκεφτούμε κάτι παραπάνω».
-Ποιόν έλληνα ποδοσφαιριστή θαυμάζεις περισσότερο και γιατί;
«Τον Μήτρογλου, γιατί πιστεύω ότι μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα και έξω από την Ελλάδα. Δευτερευόντως τον Μανωλά που είναι γρήγορος και δυνατός αμυντικός και έχει τα προσόντα να κάνει καριέρα στο εξωτερικό».
-Ποιό πιστεύεις ότι ήταν το σημαντικότερο γκολ που έχεις πετύχει και ποιό θεωρείς το μεγαλύτερο κλαμπ από άποψη οργάνωσης που έχεις αγωνιστεί;
«Το πιο σημαντικό γκολ ήταν εκείνο που πέτυχα την επόμενη μέρα της γέννησης του γιού μου την περίοδο 2006-2007 εναντίον της Τσάρλτον, όταν έπαιζα στη Γουίγκαν. Η Γουίγκαν ήταν η πιο οργανωμένη ομάδα απ’ όσες έπαιξα».
-Έχεις προσέξει τη σημαία που κρεμάω σε κάθε αγώνα στη μικρή κερκίδα;
«Φυσικά την έχω δει και νιώθω πολύ χαρούμενος. Θέλω να σε ευχαριστήσω γι’ αυτή την κίνηση που έκανες, γιατί μου δίνει επιπλέον κίνητρο σε κάθε αγώνα».
-Ποια προσόντα απαιτούνται για να γίνεις καλός ποδοσφαιριστής; Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον νέο που θα ήθελε να κάνει καριέρα;
«Πρέπει να δουλεύει σκληρά και να είναι σοβαρός. Να μην παρασύρεται από κακές συναναστροφές όταν είναι σε νεαρή ηλικία. Όταν έχεις ό,τι χρειάζεσαι να δουλέψεις επαγγελματικά, τότε μπορείς να φτάσεις ψηλά. Αυτό με συμβούλεψε ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός. Αυτό λέω και εγώ στους νεότερους».
Επιμέλεια: Ανδρέας Αθανασούλης
