Είναι απορίας άξιον ό,τι συνέβη με τις τροποποιήσεις συγκεκριμένων νόμων μέσα σε δύο βράδια. Αφορούσαν στην αντιμετώπιση δραστών σοβαρών ποινικών αδικημάτων, με αρχιτέκτονες ακαδημαϊκούς, των οποίων τα γραφεία χειρίζονται υποθέσεις βαριάς ποινικής δικηγορίας.
Προκύπτει από τις αιτιολογικές εκθέσεις για τις τροπολογίες των νόμων, και συγκεκριμένα του 3811/09, σύμφωνα με τον οποίο προκειμένου να προφυλακιστεί κάποιος για κακούργημα με ποινή έως και δέκα έτη (πλαστογραφίες, απάτες, εκβιασμούς κ.λπ.), θα πρέπει να προκύπτει από το ποινικό του μητρώο ότι δεν έχει καταδικαστεί αμετάκλητα άλλες δύο φορές για ομοειδείς πράξεις!
Στην Ελλάδα, με λίγα λόγια, όπου οι αποφάσεις τέτοιων υποθέσεων χρειάζονται καμιά δεκαετία για να τελεσιδικήσουν, όλοι οι δράστες των προαναφερθέντων αδικημάτων δεν θα προφυλακίζονται, ακόμα κι εάν έχουν αμετάκλητες καταδίκες για ανθρωποκτονία, επειδή το συγκεκριμένο αδίκημα, παραδείγματος χάριν, δεν είναι ομοειδές με την πλαστογραφία!
Το παράδειγμα που αναφέρουμε είναι ενδεικτικό της καχυποψίας που δημιουργείται στους πολίτες -όχι άδικα- εξαιτίας της προχειρότητας ή της εύνοιας που παρατηρείται στον διορισμό κρατικών λειτουργών.
Ο σημερινός Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, κ. Δημήτραινας, από δικόγραφο που έχουμε στα χέρια μας φαίνεται ότι ζητάει την αναβολή δίκης πελάτη του που εμπλέκεται σε υπόθεση ναρκωτικών, γιατί δικάζει ταυτόχρονα υπόθεση του διάσημου πρωταθλητή του ηλεκτρονικού τζόγου και εκδότη από τα Γιανιτσά, Τεκτερίδη.
Ακόμα και εάν ο κ. Δημήτραινας κάνει την δουλειά του με τον πιο έντιμο τρόπο, λόγω των πελατειακών σχέσεων με τα συγκεκριμένα πρόσωπα, μετά από τέτοιες τροποποιήσεις, καθίσταται ύποπτος.
Όταν δεν τηρούνται τα προσχήματα (ο λαός μας λέει «για τα μάτια του κόσμου»), είναι επόμενο να εκτρέφεται η καχυποψία και η ανασφάλεια στους πολίτες. Αποτελεί τουλάχιστον απερισκεψία, αρχιτέκτονες τέτοιων τροποποιήσεων να είναι οι δικηγόροι υπόδικων, που οι τροποποιήσεις ευνοούν. Απερισκεψία και πρόκληση, την οποία ο ελληνικός λαός τούτη την ώρα δεν έχει ανάγκη.
Πολύ περισσότερο, όταν η λαϊκή εντολή που ακούγεται απ’ άκρου εις άκρον στη χώρα είναι μία: Βάλτε στη φυλακή αυτούς που έφαγαν τα λεφτά…
