Ίσως να φαντάζεστε ότι πάσα τεχνολογία που αφορά το Διάστημα είναι τρομερά εξελιγμένη σε σχέση με όποιο τεχνολογικό απόκτημα έχουμε στην…επίγεια καθημερινότητά μας. Η πραγματικότητα όμως είναι κάπως οξύμωρη για να λέμε την αλήθεια: σε κάποιους τομείς αναμφισβήτητα η τεχνολογική εξέλιξη απέχει μακράν από την τεχνολογία για τον «λαό», σε κάποιους άλλους είναι αρκετά πίσω. Ή καλύτερα, είναι πιο «αργή».
Ο λόγος για την επικοινωνία μεταξύ του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και Γης, πιο συγκεκριμένα για την ταχύτητα της επικοινωνίας. Η ταχύτητα λοιπόν του ΔΔΣ, ενώ οι περισσότεροι θα περίμεναν να είναι πολύ πιο γρήγορη από αυτή που προσφέρουν οι Internet γραμμές aDSL / οπτικών ινών, τελικά είναι αρκετά πιο αργή – ή μάλλον ήταν πιο αργή.
Πρόσφατα, η NASA ανακοίνωσε την επίτευξη αποστολής δεδομένων υπό την μορφή ενός βίντεο-χαιρετισμού, από τον ΔΔΣ προς έναν επίγειο σταθμό, χρησιμοποιώντας ένα καινούριο σύστημα που «πυροβολεί» μια δεσμίδα λέιζερ. Στο «εσωτερικό» της δεσμίδας μεταφέρθηκαν τα δεδομένα του βίντεο, με «ιντερνετική» ταχύτητα περί τα 50 Megabit ανά δευτερόλεπτο. Ο χρόνος της αποστολής διήρκεσε 148 δευτερόλεπτα, για την αποστολή πολλαπλών αντιγράφων του βίντεο (3,5 δευτερόλεπτα έκαστο), κάτι που με την παλαιότερη μέθοδο επικοινωνίας (μέσω ραδιοκυμάτων του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος) θα χρειάζονταν παραπάνω από δέκα λεπτά της ώρας.
Για να καταλάβουμε την ταχύτητα επικοινωνίας του ΔΔΣ με την Γη, αρκεί να αναφέρουμε πως οι τυπικές και ονομαστικές ταχύτητες στις Internet-γραμμές της Ελλάδας, που θεωρούνται από τις χαμηλότερες σε Ευρώπη/ΗΠΑ, είναι στα 24 έως 50 Megabit ανά δευτερόλεπτο, ενώ στο εξωτερικό προσφέρονται ακόμα μεγαλύτερες (80, 100, 150 Mbit). Αυτό που έχει όμως μεγάλη σημασία, είναι ότι το να μεταφερθούν δεδομένα από ένα σημείο εκτός πλανήτη σε ένα συγκεκριμένο στην επιφάνειά του, με σταθερή ροή χωρίς απώλειες και ταυτόχρονα με υψηλή ταχύτητα, είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Όπως αναφέρει ο Ματ Άμπρααμσον, επικεφαλής του τμήματος που διαχειρίζεται το ειδικό λέιζερ OPALS (Optical Payload for Lasercomm Science), η σταθερή, συνεχής και επιτυχημένη στόχευση της δεσμίδας λέιζερ μεταξύ του διαστημικού και επίγειου σταθμού, μπορεί να παρομοιαστεί σε δυσκολία σαν να στοχεύει κάποιος μια μικρή δεσμίδα λέιζερ (όπως τα καταδεικτικά στυλο-λειζερ πχ. που χρησιμοποιούνται σε εταιρικές παρουσιάσεις), σε μια και μοναδική τρίχα από τα μαλλιά ενός ατόμου, ευρισκόμενο σε απόσταση 10 μέτρων και παράλληλα κινούμενο! Η κυριολεκτική μετάφραση είναι ό,τι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός περιφέρεται σε τροχιά απόστασης 80 περίπου χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και με ταχύτητα περί τα 5.334 χλμ/ω! Ενδεχομένως τώρα να γίνεται πιο κατανοητό το πόσο σημαντικό και ταυτόχρονα δύσκολο, είναι το επίτευγμα της NASA και της αποστολής του πρώτου βίντεο μέσω λέιζερ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Περισσότερες πληροφορίες:
