Πλέον, η συνήθης επιλογή ενός υποψήφιου χρήστη υπολογιστή, είναι ένα φορητό σύστημα – μια τάση που ολοένα επικρατεί περισσότερο έναντι της προηγούμενης, αυτής δηλαδή που οι χρήστες αγόραζαν σταθερούς υπολογιστές θεωρώντας τους πιο «πλήρη» συστήματα. Με την εξέλιξη όμως της τεχνολογίας, οι φορητοί υπολογιστές δεν υπολείπονται πλέον σε τίποτα από τα «επιτραπέζια» ξαδέλφια τους, συνεπώς το καταναλωτικό κοινό έχει στραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά σε αυτούς (εκτός βέβαια από τους σκληροπυρηνικούς gamer, που επιμένουν σε σταθερά συστήματα, προς τέρψη των ματιών τους -ακραίες επιδόσεις / ποιότητα γραφικών στα παιχνίδια- και «τσούξιμο» στην τσέπη τους).
Τίποτα από αυτά τα φορητά συστήματα δεν υπήρχε στο παρελθόν, όχι φυσικά από τεχνικής πλευράς, αλλά εν γένει ως διατιθέμενοι υπολογιστές στα ράφια των καταστημάτων. Τίποτα τουλάχιστον τριάντα χρόνια πριν (τεράστιο χρονικό διάστημα για τους ρυθμούς εξέλιξης της τεχνολογίας).

Σωστά; Λάθος! Βλέπετε η τεχνολογία σήμερα εξελίσσεται με περισσότερες τυμπανοκρουσίες, γλαφυρότητες, βαρύγδουπες ανακοινώσεις, υπερ-κάλυψη από τα Μ.Μ.Ε. (πασπαλίστε έντονα όλα τα παραπάνω με marketing δισεκατομμυρίων δολαρίων), όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τώρα, στις μέρες μας υπάρχει εξέλιξη. Πριν τριάντα χρόνια, η εξέλιξη ήταν ταχύτερη, ουσιαστικότερη και πολύ πιο εξυπηρετική, πάντα για την καθημερινότητα της τότε εποχής – απλώς χωρίς τα παραπάνω «μπιχλιμπίδια», που δεν προσφέρουν στο τελικό προϊόν απολύτως τίποτα (εκτός από αύξηση της λιανικής τιμής).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ας ευχηθούμε λοιπόν «χρόνια πολλά» στον πρώτο φορητό υπολογιστή στον κόσμο, τον Osborne 1, καθώς στις 3 Απριλίου είχε τα γενέθλιά των τριάντα ετών (για την ακρίβεια, το πρώτο laptop είναι το «NoteTaker» του τμήματος PARC της Xerox πίσω στο 1976, αλλά ως πειραματικό μοντέλο δεν λανσαρίστηκε ποτέ στα καταστήματα). Στο West Coast Computer Fair του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, την 3η Απριλίου 1981 ο πρώτος φορητός υπολογιστής ανακοινώνεται δια στόματος του δημιουργού του Adam Osborne – ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί ως ο «πατέρας» των φορητών υπολογιστών.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά απέχουν μακράν από τα σημερινά (όπως είναι λογικό άλλωστε), όμως για την εποχή τους ήταν αρκετά «δυνατά», ενώ παράλληλα για πρώτη φορά λειτουργούσαν…εν κινήσει και όχι πάνω σε κάποιο τραπέζι. Το δε εκπληκτικό για την εποχή, ήταν το γεγονός ότι η «φορητότητα» του Osborne 1 ήταν εμφανής: ο ίδιος ο υπολογιστής ήταν ένα με το κουτί/συσκευασία του, καθώς το τελευταίο εκτελούσε παράλληλα χρέη τσάντας μεταφοράς και μάλιστα με ειδικό χερούλι όπως στις βαλίτσες (μην ξεχνάμε πως ο Osborne 1 ζύγιζε περί τα 10,7 κιλά!).

Ο κεντρικός επεξεργαστής, η καρδιά με απλά λόγια του υπολογιστή, ήταν ο Z-80 της Zilog με ταχύτητα μόλις 4MHz (μια καρδιά που την συναντήσαμε αργότερα περί το 1985 και στον Amstrad 464/664/6128), 64KiloByte μνήμης RAM (1024KB = 1MB, 1024MB=1GB, συνεπώς αντιλαμβάνεστε την τεράστια διαφορά με τους σημερινούς φορητούς υπολογιστές που διαθέτουν 2GB – 4GB!), δύο οδηγούς δισκέτας – disk drive 5 ¼ (οι μεγάλες εύκαμπτες δισκέτες των 102ΚΒ μόλις χωρητικότητας, σκληρός δίσκος ήταν ένα «αστείο» για την εποχή, καθώς δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα μικρών διαστάσεων), οθόνη μονόχρωμη 5 ιντσών τύπου CRT (52 χαρακτήρων x 24 στήλες – μέτρηση μέσω αναλύσεων όπως 1024×768 δεν υπήρχε ακόμα γιατί…δεν υπήρχαν καν τέτοιες αναλύσεις τότε), πληκτρολόγιο 69 πλήκτρων (αποσπόμενο κιόλας) και τέλος θύρες (παράλληλη και σειριακή) επέκτασης. Τι είδους επέκτασης;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Μην νομίζετε, ότι μόνο σήμερα έχουμε περιφερειακά, είχαμε και τότε! Στην παράλληλη θύρα συνδεόταν ένας κρουστικός (dot-matrix) εκτυπωτής της εταιρείας Star (που έγινε γνωστή στην Ελλάδα με τους θρυλικούς εκτυπωτές Star LC-10 και -20), ενώ στην σειριακή μπορούσε επίσης να συνδεθεί ειδικός σειριακός εκτυπωτής ή ένα…modem! Ναι, σωστά διαβάσατε, ένα modem για σύνδεση με το Δίκτυο της εποχής (όχι, τότε δεν υπήρχε το World Wide Web με γραφικά και εικονίδια, υπήρχε όμως Δίκτυο, είτε τοπικό, είτε απομακρυσμένο αλλά με περιβάλλον εντολών), με ταχύτητα μόλις 300 baud (1024 baud ή όπως απλουστεύτηκε σήμερα ο όρος «bit»= 1Κbit, ακολούθως 1024Kbit = 1Mbit). Επίσης, άλλη μια πρωτοπορία για την εποχή ήταν η δυνατότητα σύνδεσης του Osborne 1 με εξωτερική οθόνη, ουσιαστικά μετατρέποντας το σύστημα σε επιτραπέζιο υπολογιστή.

Το Λειτουργικό Σύστημα (OS) που συνόδευε τον Osborne 1, ήταν το πανίσχυρο για την εποχή CP/M και σε δισκέτες μέσα στο πακέτο αγοράς, εμπεριέχονταν τα προγράμματα Microsoft BASIC (για να προγραμματίσει ο χρήστης ότι θέλει), WordStar (κειμενογράφος, άψογος και ισχυρότατος για την εποχή), SuperCalc (φύλλα εργασίας, όπως το Microsoft Excel του σήμερα, αλλά το 1981 και δωρεάν με το μηχάνημα) και τέλος, άλλη μια εναλλακτική μορφή της BASIC, την CBASIC που ανταγωνίζονταν σθεναρά την αντίστοιχη της Microsoft.

Κόστος: μόλις 1.795 δολάρια Αμερικής (1.262 ευρώ), μεταφρασμένα σε σημερινά ανεβαίνει το νούμερο στα 4.370 δολάρια ή αλλιώς 3.073 ευρώ! Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, τότε ο υπολογιστής Apple II με οθόνη 12 ιντσών, δύο disk drive και τα αντίστοιχα με τον Osborne 1 προγράμματα, κόστιζε περί τα 3.500 δολάρια (2.461 ευρώ) και μεταφερόμενα σε σημερινή τιμή περί τα 8.500 δολάρια (5.977 ευρώ) – και πάλι ο Apple II ήταν ένα επιτραπέζιος υπολογιστής, όχι φορητός (ως γνωστό τα φορητά συστήματα είναι πιο ακριβά σε σχέση με τα επιτραπέζια).

Συνεπώς, ο Osborne 1 του Adam Osborne, για το 1981 όχι μόνο έφερε για πρώτη φορά τους φορητούς υπολογιστές στον λαό, αλλά το έκανε με σύνεση και εξυπηρέτηση (αγορά και χρήση αυτομάτως, καθώς τα προγράμματα δίνονταν δωρεάν). Χρόνια πολλά Osborne 1, τριάντα ετών πλέον και αιωνία η μνήμη σου Adam Osborne (απεβίωσε 64 ετών το 2003), σας ευχαριστούμε για την εκκίνηση των φορητών υπολογιστών – σας χρωστάμε πολλά…

(περισσότερες πληροφορίες: http://technologizer.com/2011/04/01/osborne-computer/ )

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης