DOOM Eternal – Review: Τιμά το όνομα που κουβαλά

Πληροφορίες

Τίτλος: DOOM Eternal
Διαθέσιμο σε: PC, PS4, Xbox One, Nintendo Switch (αργότερα)
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: id Software
Εκδότρια Εταιρεία: Bethesda Softworks
Είδος: First-Person Shooter
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 20 Μαρτίου 2020
 

Σε ακόμη μια “διαβολεμένη” περιπέτεια μπλέκει ο θρυλικός πλέον Doom Slayer, ένας από τους αρχαιότερους χαρακτήρες στον κόσμο του gaming, γνωστός εδώ και τρεις δεκαετίες, ιδιαίτερα στους παλαιότερους φαν του είδους. Η αναμονη των τεσσάρων ετών από το Doom του 2016 έφτασε στο τέλος της και το sequel με το όνομα Doom Eternal είναι πλέον στα ράφια των καταστημάτων, ψηφιακών και μη. Η σειρά είναι μια από τις πρώτες του είδος των First-Person Shooters από την εποχή που τα παιχνίδια ήταν ακόμη σε μορφή δισκέτας για τον υπολογιστή. Μετρώντας αρκετούς τίτλους, το Doom έχει πλέον “εκμοντερνιστεί”, χωρίς όμως να χάνει τον γρήγορο, old school χαρακτήρα του. Αυτό το στυλ ενστερνίζεται και Doom Eternal το οποίο είναι σχεδόν διπλάσιο σε μέγεθος από τον προκάτοχό του και αποτελεί ένα παιχνίδι που πληροί και το fan service των φίλων της σειράς χωρίς όμως να είναι απαγορευτικό για τον νέο παίκτη.
 

Δύο χρόνια μετά τα γεγονότα του Doom του 2016, ο Doom Slayer επιστρέφει αντιμετωπίζοντας μια νέα απειλή για τη Γη, τους τρεις Hell Priests. Οι τρεις αυτοί “ιερείς” της κολάσεως έχουν στην κατοχή τους ένα τεράστιο στρατό δαιμόνων και καταλαμβάνουν περίπου το 60% του πλανήτη. Ο πρωταγωνιστής μας, γνωστός και ως Doom Guy, θα περάσει από μια σειρά περιοχών, τόσο στην Γη όσο και αλλού στον γαλαξία, με σκοπό να τερματίσει αυτήν την κυριαρχία και να σώσει την ανθρωπότητα (ό,τι έχει απομείνει από αυτή). Η αλήθεια είναι ότι όπως και σε όλα τα παιχνίδια της σειράς, έτσι και εδώ το σενάριο δεν είναι αυτό που κλέβει την παράσταση. Το μεγαλύτερο μέρος του lore, του υπόβαθρου δηλαδή της ιστορίας, κρύβεται πίσω από collectibles κειμένου και σπάνια εμφανίζεται στην οθόνη του παίκτη, μιας και τα cutscenes είναι ελάχιστα. Στην ουσία, το gameplay κατέχει περίπου το 95% του Doom Eternal με το 5% σχεδόν να αφιερώνεται στο story. Αυτό βέβαια μπορεί να δικαιολογηθεί ως ένα σημείο, μιας και δεν μιλάμε για ένα First-Person Shooter τίτλο χαλαρότερου ρυθμού, όπως για παράδειγμα η σειρά Metro, αλλά για κάτι πολύ πιο γρήγορο, βασισμένο καθαρά στη δράση.
 

Από πλευράς gameplay, όσοι έχουν ασχοληθεί με το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς θα εντοπίσουν αμέσως τις ομοιότητες με τη βασική διαφορά αυτήν τη φορά να είναι η μεγαλύτερη έκταση του τίτλου. Αυτό αφορά τόσο τη διάρκεια του, που πλέον ξεπερνάει τις 20 ώρες για ένα ολοκληρωμένο playthrough, αλλά και τη μεγαλύτερη ποικιλία, τόσο στους εχθρούς, αλλά και στις περιοχές, κάτι στο οποίο έπασχε το Doom του 2016. Το Doom είναι ένα παιχνίδι που ενθαρρύνει το επιθετικό gameplay με τον παίκτη να αντιμετωπίζει κύματα εχθρών και σκοτώνοντάς τους να κερδίζει πυρομαχικά, υγεία, πανοπλία και άλλα εφόδια.
 

Έτσι λοιπόν, σκοτώνοντας εχθρούς με το αλυσοπρίονο, ο παίκτης αναπληρώνει τα πυρομαχικά του, με το φλογοβόλο κερδίζει κομμάτια πανοπλίας, κ.ο.κ., πέρα φυσικά από τα αντικείμενα που μπορεί να βρει σκορπισμένα στα επίπεδα. Τα Glory Kills κάνουν και εδώ την εμφάνισή τους και αποτελούν βασικό πυλώνα του gameplay, μιας και πέρα από το ότι “τροφοδοτούν” τον παίκτη με health, συνοδεύονται και με εντυπωσιακότερα gore kills με όμορφα animations. Ττα Glory Kills είναι finishers, με τους βαριά τραυματισμένους εχθρούς να αναβοσβήνουν για λίγα δευτερόλεπτα, δίνοντας στον παίκτη την ευκαιρία να τους εκτελέσει. Το Doom Eternal είναι αρκετά απαιτητικό παιχνίδι από πλευράς δυσκολίας και ο παίκτης βρίσκεται πολλές φορές περιτριγυρισμένος από μεγάλο αριθμό εχθρών, ενώ και η συνεχής αναζήτηση υγείας αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
 

Όπως προαναφέραμε, υπάρχει σημαντικά μεγαλύτερη ποικιλία στον τομέα των εχθρών, σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, καθώς υπάρχουν αρκετά νέα τέρατα στον στρατό των Hell Priests, όπως ο Marauder και ο Doom Hunter, αλλά και ορισμένοι κλασικοί, όπως ο Revenant και τα Pain Elementals. Ο σχεδιασμός των εχθρών είναι άψογος και αυτό δεν αφορά μόνο στην εξωτερική τους εμφάνιση, αλλά είναι και ουσιαστικός, αφού κάθε τέρας απαιτεί και διαφορετική προσέγγιση από τον παίκτη.
 

Οι βελτιώσεις έρχονται όμως και στην πολυπλοκότητα των επιπέδων, καθώς η πολύωρη διαδρομή μας, μας πηγαίνει σε περισσότερες και πιο ποικιλόμορφες τοποθεσίες. Κάθε mission είναι ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένο και σε συνδυασμό με τον 3D χάρτη που έχουμε στην κατοχή μας, κάνει την εξερεύνηση πιο ευχάριστη. Το Doom Eternal είναι ένα ημι-γραμμικό παιχνίδι, χωρισμένο σε διαφορετικά missions, με κάθε ένα από αυτά να έχει μια στανταρ διαδρομή, ενώ παράλληλα έχουμε πολλά διαφορετικά μυστικά δωμάτια και collectibles. Επίσης, κάθε αποστολή περιέχει και τα encounters που είναι σημειωμένα στον χάρτη και εκεί γίνονται οι μάχες του παιχνιδιού σε μορφή αρένας. Ο παίκτης πρέπει να κινείται συνεχώς, καθώς το damage που δέχεται είναι μεγάλο μέχρι να εξοντώσει όλα τα waves των εχθρών. Ενώ οι μάχες είναι πολύ γρήγορες και συναρπαστικές, μιας και το gameplay βοηθάει σε αυτό, ίσως λόγω της συνολικής διάρκειας αρχίζει και κουράζει το μοτίβο των αρένων με τους συνεχόμενους εχθρούς.
 

Κατά την εξερεύνηση όμως, που τα πράγματα είναι πιο “χαλαρά”, μπορούμε να βρούμε αρκετά collectibles και upgrades. Τα upgrades αφορούν τόσο στα στατιστικά του παίκτη (health, armor, ammo), αλλά και άλλα μόνιμα upgrades που αφορούν τη βελτίωση του χάρτη, των gore kills κτλ. Η εξερεύνηση δεν περιέχει puzzle στοιχεία, αλλά είναι περισσότερο platforming, με τον χαρακτήρα να μπορεί να γαντζωθεί σε συγκεκριμένες επιφάνειες, να κάνει dash και διπλό άλμα για να φτάσει σε δυσπρόσιτα σημεία ή να αποφύγει παγίδες που υπάρχουν σε πολλά από τα επίπεδα του παιχνιδιού.
 

Το shooting  είναι πραγματικά άψογο και έχει τόσο ακρίβεια, αλλά και το σωστό “βάρος” σε κάθε ένα από τα οκτώ και πλέον όπλα (shotguns, crossbow, rocket launcher κλπ.). Όλα τα όπλα έχουν και secondary attacks, αλλά και mastery levels, προσφέροντας επιπλέον δυνατότητες σε περίπτωση που ολοκληρώσετε συγκεκριμένα challenges με αυτό το όπλο. Τέλος, υπάρχουν και ορισμένα bonus encounters που με την ολοκλήρωσή τους μας επιβραβεύουν με upgrade points για τα όπλα μας. Το παράπονό μας έχει να κάνει με τα boss battles, τα οποία είναι λίγα στον αριθμό τους και όχι και τόσο καλοφτιαγμένα, όπως θα τους άξιζε, με βάση τη συνολικά υψηλή ποιότητα παραγωγής του παιχνιδιού.
 

Σχεδόν μετά από κάθε αποστολή ο Doom Slayer μεταφέρεται στη βάση του, η οποία ονομάζεται “Fortress of Doom”, και μπορεί να δει τα collectibles που έχει μαζέψει, να ξεκλειδώσει νέα upgrades και skins για τον χαρακτήρα, να ακούσει κομμάτια από το metal-themed soundtrack του τίτλου και να δοκιμάσει τις δυνατότητές του στην training area του παιχνιδιού. To Doom Eternal περιέχει με την αρχική του κυκλοφορία και ένα μικρο Multiplayer mode με την ονομασία Battlemode το οποίο έχει την μορφή 1vs2, με τον ένα εκ των παικτών να παίρνει τον ρόλο του Doom Slayer και τους άλλους δύο παίκτες να διαλέγουν ένα από τα πέντε αρχικά διαθέσιμα τέρατα που υπάρχουν και στο campaign (κάθε ένα με διαφορετικές δυνατότητες). Δεν είναι το mode που θα αλλάξει τον κόσμο, αλλά είναι ένα καλό bonus σε περίπτωση που ξεμπερδέψετε με το campaign του τίτλου, ενώ όπως έχει ανακοινωθεί αναμένεται να προστεθούν και άλλα modes μεσω δωρεάν updates.
 

Οπτικά, το Doom Eternal ακολουθεί τα υψηλά standards που έθεσε ο προηγούμενος τίτλος, ενώ καταφέρνει με ευκολία να διατηρήσει τις επιδόσεις του στα 60 καρέ το δευτερόλεπτο. To παιχνίδι δοκιμάστηκε τόσο στο απλό PS4, στο οποίο τρέχει σε 1080p ανάλυση, όσο και στο PS4 Pro σε 1440p και πέραν της ανάλυσης δεν υπάρχουν άλλες ορατές διαφορές ανάμεσα σε αυτές τις δυο εκδόσεις. Το art direction είναι άψογο και συνδυάζει το παραδοσιακό δαιμονικό περιβαλλον με το μοντέρνο sci-fi, ενώ εξίσου ταιριαστή είναι και η metal μουσική που “μεταλλάσσεται” σε σκοτεινή techno στις πιο ήρεμες στιγμές κατά την εξερεύνηση. Η δουλειά που έχει κάνει ο Mick Gordon, ο οποίος έχει επιμεληθεί με επιτυχία το soundtrack και άλλων τίτλων της Bethesda (Prey, Wolfenstein) είναι καταπληκτική και εκτιμάται περισσότερο με τη χρήση headset.

Συμπέρασμα

Στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε, το gaming είναι μια ευχάριστη για πολλούς, πηγή απόδρασης. Σε ό,τι αφορά τους ενήλικες παίκτες, το Doom Eternal είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του είδους, τιμώντας και με το παραπάνω το όνομα που “κουβαλάει”, όντας απαιτητικό, αλλά όχι άδικο για παλαιούς και νέους παίκτες. Με μεγαλύτερη διάρκεια και ποικιλία από τον προκάτοχό του, είναι ίσως το καλύτερο παιχνίδι της σειράς. Υπάρχουν βέβαια ένα-δύο αρνητικά σημεία που αποτρέπουν το παιχνίδι στο να χαρακτηριστεί άψογο, αλλά όσοι προβούν σε αγορά, σίγουρα θα μείνουν 100% ικανοποιημένοι, αρκεί να ξέρουν τι περιμένουν. Η id Software έδωσε ρεσιτάλ, ξεπερνώντας αυτήν τη φορά τον εαυτό της.

Βαθμολογία: 9/10
 

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.