Cyberpunk 2077 – Review in Progress: Ατελές, προβληματικό, μεγαλειώδες

Του Βασίλη Τατσιόπουλου

Πληροφορίες‌

‌Τίτλος:‌ Cyberpunk 2077
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PC, PlayStation 4, Xbox One
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PlayStation 5 (έκδοση PS4)
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ CD Projekt Red
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ CD Projekt
Είδος:‌ Action role-playing
Ηλικίες:‌ ‌‌18+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 10 Δεκεμβρίου 2020 (Xbox One, PS4, PC), 2021 (PS5, Xbox Series X/S)
 

Το Cyberpunk 2077 κυκλοφόρησε. Σχεδόν απίστευτο, το να γράφεις αυτές τις λέξεις, μετά από τόσα χρόνια αναμονής. Όμως, το παιχνίδι ήρθε τελικά και μετά από περίπου 25 ώρες μαζί του, μπορούμε να σας πούμε αν τελικά δείχνει να ανταποκρίνεται στον μύθο που είχε στηθεί γύρω από το όνομά του. Τα βασικά σημεία που θέλαμε να κοιτάξουμε εμείς είναι: αν φέρνει καινοτομίες για το είδος, αν είναι επίτευγμα όσον αφορά στο immersion, αν διατηρεί το υψηλό επίπεδο γραφής του Witcher και αν καταφέρνει να κάνει κάτι ιδιαίτερο με τα εργαλεία που δίνει το κυβερνοπάνκ setting και υποείδος.
 

Ωστόσο, με την κάπως ανώμαλη προσγείωση της κυκλοφορίας, προκύπτει και ένα ακόμα ερώτημα: πώς τρέχει, τελικά, το Cyberpunk 2077; Δεν μπορούμε να απαντήσουμε πλήρως αυτήν την ερώτηση, αλλά θα σας περιγράψουμε την εμπειρία μας στο PlayStation 5, της έκδοσης του PS4. Φυσικά, για περισσότερη, πιο εκτενή ανάλυση του παιχνιδιού της CD Projekt RED, περιμένετε το ολοκληρωμένο μας review όταν είμαστε έτοιμοι να σχολιάσουμε κάθε πτυχή του, όταν δηλαδή θα έχουμε περάσει αρκετό χρόνο με τον τίτλο.
 

Ξεκινώντας με το Cyberpunk 2077, βλέπουμε αρχικά την οθόνη δημιουργίας χαρακτήρα. Οι επιλογές που δίνονται είναι μπόλικες, όμως δεν πρόκειται για πλήρως ελεύθερη δημιουργία και έτσι αναγκαζόμαστε να «πατήσουμε» σε κάποια βασικά μοντέλα, για τα διάφορα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή μας, είτε πρόκειται για τη μύτη, τα μάτια, τον σωματότυπο ή τη φωνή. Οι επιλογές είναι αρκετές για να μπορείτε να φτιάξετε έναν χαρακτήρα που να σας αντιπροσωπεύει, χωρίς ωστόσο να εκμεταλλευτείτε σε βάθος τις ξεχωριστές δυνατότητες που δίνει –ή έστω θα μπορούσε να δώσει- το setting.
 

Δεν υπάρχει, για παράδειγμα η επιλογή της αξιοποίησης των μηχανικών προσθετικών μελών που συνηθίζονται σε ένα τέτοιο σύμπαν, ενώ και οι επιλογές που δίνονται γύρω από το φύλο είναι ελλιπείς, καθώς εκείνο καθορίζεται αποκλειστικά από τη φωνή που θα δώσετε στον πρωταγωνιστή/την πρωταγωνίστριά σας, ανεξάρτητα με τα σωματικά χαρακτηριστικά. Έτσι, πράγματι μπορείτε να επιλέξετε τι γεννητικά όργανα θα έχει το άβατάρ σας σε αυτόν τον κόσμο, αλλά και πώς θα μοιάζει εξωτερικά, όμως τελικά υπάρχει ο περιορισμός αυτός, που επιτρέπει μόνο αρσενικό με τυπικά αρσενική φωνή και θηλυκό με τυπικά θηλυκή, ό,τι κι αν έχετε επιλέξει στα άλλα σημεία.
 

Οι φωνές είναι μόνο δύο, καθώς ο πρωταγωνιστής ή πρωταγωνίστρια που θα διαλέξετε δεν είναι τύπου Skyrim, αλλά ολοκληρωμένη προσωπικότητα, έντονη και βασική για το σενάριο. Έτσι, δεν θα ακούσετε μόνο μερικές ατάκες από το στόμα του χαρακτήρα σας, αλλά θα δείτε πως έχει κεντρικό ρόλο στους διαλόγους και για αυτόν τον λόγο το voice acting ήταν ιδιαίτερα σημαντικό. Έχοντας παίξει μόνο με τη θηλυκή εκδοχή, μπορούμε ήδη, χωρίς να έχουμε τελειώσει το παιχνίδι, να πούμε με βεβαιότητα πως η ερμηνεία είναι τρομερή. Η V, η πρωταγωνίστρια, αποδίδεται με μαεστρία από την ηθοποιό, που καταφέρνει να μεταδώσει τα διάφορα, πολλές φορές αντικρουόμενα συναισθήματά της με τρόπο ιδανικό, χωρίς να πέφτει ποτέ στην παγίδα που προκύπτει σε τέτοιου είδους παιχνίδια που, με τις πολλαπλές επιλογές απάντησης και ύφους, τείνουν να δυσχεραίνουν το έργο των ηθοποιών.
 

Όταν φτιάξουμε πλέον όπως θέλουμε τη ή τον V, ξεκινάμε το παιχνίδι διαλέγοντας από τρία “life paths”, όπως τα αποκαλεί το Cyberpunk 2077, που είναι στην ουσία το υπόβαθρο που θέλουμε για την πρωταγωνίστριά μας. Θα είναι είτε νομάς, περιπλανώμενη στις ερήμους, είτε παιδί του δρόμου, αλάνι που λέμε, ή υπάλληλος των τεράστιων εταιρειών του δυστοπικού αυτού κόσμου. Ανάλογα με την επιλογή αυτή, ξεκινάμε σε διαφορετικό μέρος και αλλάζει η εισαγωγή, αλλά στη συνέχεια τα τρία life paths φυσικά συγκλίνουν στο κεντρικό σενάριο.
 

Επίσης, εκτός από το υπόβαθρο αυτό, επιλέγουμε και τα στατιστικά με τα οποία θα ξεκινήσουμε. Υπάρχουν γνωστά χαρακτηριστικά εδώ, τυπικά για το είδος των RPG, με διαφορετικές ονομασίες από τις συνηθισμένες, και με έμφαση στο Cyberpunk στοιχείο, στο hacking για παράδειγμα. Στην αρχή, όλα αυτά είναι κάπως ακατανόητα, τουλάχιστον επί της ουσίας, καθώς αν δεν δεις πρώτα πώς ακριβώς παίζει το παιχνίδι, πώς είναι οι μάχες και τι ελευθερίες δίνονται, αλλά και με τι τρόπους επηρεάζεται η πορεία των διαλόγων, δεν μπορείς να κάνεις μία ολοκληρωμένη επιλογή. Έτσι, φτιάχνουμε τα στατιστικά με βάση το τι θέλουμε εμείς, πώς φανταζόμαστε τον χαρακτήρα μας σε θεωρητικό πλαίσιο, και μετά όλα ξεκαθαρίζουν, σιγά-σιγά.
 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η σκηνοθεσία, που μας πετά με τη μία σε πρώτο πρόσωπο, σε ένα γκαράζ εκτός της τιτάνιας πόλης, της Night City, χωρίς εισαγωγές και cutscenes. Γρήγορα διαπιστώνει κανείς πως τα cutscenes, με την κλασική έννοια, απουσιάζουν εντελώς και όλη η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα από τα μάτια της V. Αυτή, είναι μια προσέγγιση που εγκυμονεί κινδύνους, και πράγματι χρειάζεται λίγος χρόνος για να συνηθίσουμε, όμως η δουλειά που έχει γίνει είναι υποδειγματική.
 

Παρόλο που βλέπουμε τη V μόνο μέσα σε καθρέπτες, δεν πρόκειται για άψυχο, κενό άβαταρ. Συνεχώς αισθανόμαστε πως έχει υπόσταση, ότι αντιδρά με το σώμα της στις καταστάσεις. Ο τρόπος που στέκεται στον χώρο, το πώς κουνά τα χέρια της και πώς αλληλεπιδρά με τους υπόλοιπους χαρακτήρες, είναι χαρακτηριστικά που τη «ζωντανεύουν» ενισχύοντας παράλληλα το immersion αισθητά. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους χαρακτήρες που συναντάμε, που είναι στημένοι πάνω σε εξαιρετικές ερμηνείες, σε ρεαλιστικά, καλοσχεδιασμένα μοντέλα και σε αποδοτικό τρόπο κίνησης του σώματος, που καταφέρνει από μόνος του να εκφράσει τα επιδιωκόμενα συναισθήματα.
 

Επίσης, η χρήση της οπτικής πρώτου προσώπου τιμά τις ρίζες του Cyberpunk 2077, αυτές του tabletop παιχνιδιού, ενός είδους RPG στο οποίο η αφήγηση περιγράφει, συνήθως, γεγονότα που διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μας. Έτσι και στο Cyberpunk 2077, μαθαίνουμε μόνο όσα βλέπει η V, και κατά συνέπεια εμείς, και για όλα τα υπόλοιπα συμβάντα θα πρέπει να στηριχθούμε σε όσα μας λένε οι άλλοι χαρακτήρες.
 

Στην αρχή του παιχνιδιού εμφανίζεται ένα γρήγορο μοντάζ, που επιχειρεί να μας βάλει στον κόσμο και στην ιστορία, χωρίς να χρειαστεί πολλές ώρες για να το πετύχει. Σκηνοθετικά, πρόκειται για άριστο τρικ, όμως η ταχύτητα είναι κάπως δυσανάλογη με το τι πραγματικά συμβαίνει, και για ένα διάστημα, στις πρώτες ώρες, είναι αναμενόμενο να υπάρχει ελαφρύς αποπροσανατολισμός και χάσιμο στις πολλές πληροφορίες με τις οποίες βομβαρδίζει το παιχνίδι, είτε μιλάμε για lore και πλοκή, είτε για στοιχεία του gameplay.
 

Οι πρώτες ώρες, σε γενικές γραμμές, παρουσιάζονται με γραμμική δομή. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με κακοστημένη εισαγωγή, όμως ούτε και με μία που καταφέρνει να αναδείξει από το πρώτο λεπτό τα δυνατά χαρτιά του τίτλου, σε γραφή και gameplay. Το Cyberpunk 2077 χρειάζεται τον χρόνο του για να κάνει «κλικ», και όταν πράγματι παίρνει μπροστά, γκαζώνει σκληρά και δεν σε αφήνει να βγεις εκτός κόσμου ούτε στιγμή.
 

Η πόλη είναι πραγματικά εντυπωσιακή, χαοτική, τεράστια και πανέμορφη με επιβλητικό, απρόσιτο τρόπο. Παίρνει τα κλασικά χαρακτηριστικά του είδους και στήνει ένα αστικό περιβάλλον-ογκόλιθο, που σε καλεί να χαθείς μέσα του και να κάνεις βόλτες με τη μηχανή σου, απλώς ακούγοντας την εκπληκτική μουσική και κοιτώντας την υπέροχη θέα, τα νέον φώτα, τη βροχή, την ομίχλη, τα ατμοσφαιρικά εφέ φωτισμού. Η εικόνα που δίνεται είναι αρκετά θολή, πάντως, καθώς όλα τα εφέ που είναι ενεργοποιημένα, μαζί με την ανάλυση που κινείται στα 1080p περίπου στο PS5 (με δυναμική ανάλυση που φτάνει ως τα 1188p) δίνουν ένα αποτέλεσμα που δεν εντυπωσιάζει με την καθαρότητα αυτών που βλέπουμε στην οθόνη μας.
 

Στην έκδοση που δοκιμάζουμε έχουμε ρυθμό ανανέωσης στα 60 fps, με υποφερτές πτώσεις σε κάποια σημεία με έντονη δράση και οδήγηση. Τα γραφικά της έκδοσης του PS4, όταν παίζει σε PS5, δεν εντυπωσιάζουν σε καμία περίπτωση, αλλά, σε συνδυασμό με την εξαίσια καλλιτεχνική επιμέλεια και τον δυνατό σχεδιασμό περιβάλλοντος και χαρακτήρων, το συνολικό αποτέλεσμα είναι επαρκές και δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση για unplayable παιχνίδι. Δεν είναι ιδανικό, όμως παίζεται ευχάριστα και πιθανότατα θα συνεχίσει να βελτιώνεται με patches και updates, ενώ περιμένουμε και το πλήρες upgrade για τη γενιά του PS5 μέσα στο 2021. Ως έχει, στο PS5, θα λέγαμε πως δεν είναι αποτρεπτικό, με δεδομένο όμως πως θα γνωρίζετε τι να περιμένετε.
 

Η ατμόσφαιρα, πάντως, είναι εξαιρετική από το πρώτο λεπτό και γίνεται συνεχώς καλύτερη, καθώς παίρνει τα πάνω της η ιστορία. Η εισαγωγή είναι κάπως αργή, όμως στη συνέχεια η ποιότητα της γραφής παίρνει τα ηνία και το σενάριο αρχίζει να έχει πολύ ενδιαφέρον. Η κεντρική πλοκή εμπλουτίζεται από τις παράπλευρες αποστολές, που δεν μοιάζουν ποτέ εντελώς ασήμαντες και αποκομμένες, ενώ διατηρείται το υψηλού επιπέδου writing συνεχώς. Περισσότερα για αυτό στο πλήρες review, καθώς δεν έχουμε ακόμη δει αρκετά για να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη, όμως ήδη έχουν καταφέρει να μας κερδίσουν οι τρομεροί και εντελώς ανθρώπινοι χαρακτήρες.
 

Σχετικά με το gameplay, σίγουρα απαιτείται περισσότερος χρόνος, καθώς υπάρχουν πάρα πολλά ξεχωριστά χαρακτηριστικά, που ξεκλειδώνονται σταδιακά και αναβαθμίζονται στην πορεία. Στη βάση του, πρόκειται σίγουρα για ένα RPG και όχι για παιχνίδι δράσης, αφού τα διάφορα στατιστικά παίζουν σαφή ρόλο ακόμα και στις μάχες, ενώ προκύπτουν διαφορετικοί δρόμοι, εναλλακτικές δίοδοι και γενικά πολλαπλές προσεγγίσεις, με βάση το πώς έχουμε χτίσει τον χαρακτήρα μας. Οι μάχες είναι ικανοποιητικές, πολύ λειτουργικές και ο άψογος χειρισμός βοηθάει αρκετά, όμως πριν αρχίσετε να βρίσκετε τα πατήματά σας και να αποκτάτε όπλα, εργαλεία και ιδιότητες, δεν δείχνει στο έπακρο τις δυνατότητές της, ενώ το ίδιο ισχύει για το stealth στοιχείο.
 

Δυστυχώς, σε πρώτο playthrough έστω, που δεν γνωρίζουμε ακόμη τα κατατόπια, ο ρυθμός απόκτησης των νέων ιδιοτήτων και του εξοπλισμού που κάνουν τη διαφορά, είναι κάπως αργός. Τα συστήματα είναι λειτουργικά από την αρχή, και προσφέρουν διασκέδαση, δεν έχουν όμως αυτό το έξτρα στοιχείο που χρειάζεται για να κερδίσουν ολοκληρωτικά τις εντυπώσεις. Μετά από 20 ώρες, τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα, οπότε περισσότερα θα πούμε μόλις τελειώσει το παιχνίδι τουλάχιστον μία φορά, για να υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα. Το περιεχόμενο των αποστολών έχει αρκετή ποικιλία σε δραστηριότητες, και δεν κουράζει.
 

Πάντως, η ΑΙ και οι συμπεριφορές των εχθρών δεν έχουν καταφέρει να μας κερδίσουν. Πρόκειται για απλού τύπου αντιδράσεις, εντελώς βασικές, που στηρίζονται από ένα παρωχημένο σύστημα απόκρυψης, με «κώνους όρασης» σε ραντάρ-μίνι χάρτη. Όσο και αν υπάρχει η προοπτική αντιδράσεων ρεαλιστικού είδους, με εχθρούς να κρύβονται και να προσπαθούν να μας περικυκλώσουν, για παράδειγμα, το συνολικό αποτέλεσμα είναι κάπως ξεπερασμένο και δεν μπορεί να κοντράρει άλλα, αντίστοιχα συστήματα σύγχρονων παιχνιδιών. Τα bugs και τα glitches, αλλά και τα ιδιαίτερα συχνά crashes, πράγματι μειώνουν αισθητά την εμπειρία, σε διαλόγους αλλά και εν μέσω μαχών και stealth προκλήσεων, με εχθρούς που εξαφανίζονται, χαρακτήρες που περνούν μέσα από πόρτες, αντικείμενα που αιωρούνται και πολλά, πολλά ακόμη που πιθανότατα θα διορθωθούν, καθώς ήδη έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν patches. Για την ώρα, όμως, τα προβλήματα είναι ιδιαίτερα έντονα και ενοχλητικά. 
 

Σε πρώτη ανάγνωση, το setting του Cyberpunk 2077 ακολουθεί πολύ πιστά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κυβερνοπάνκ είδους, αισθητικά και σεναριακά, σε ασφαλή βαθμό, τουλάχιστον στις πρώτες του ώρες. Παρόλα αυτά, αποδίδει τα στοιχεία αυτά με στιλ, με κορυφαίας ποιότητας γραφή και ιδιαίτερα αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Η Night City δείχνει υπέροχη, αλλά αν την παρατηρήσει κανείς πιο σχολαστικά θα δει πως η αλληλεπίδραση με τους κατοίκους και τις τοποθεσίες της είναι περιορισμένη σε σχέση με άλλων παιχνιδιών, και με ό,τι περιμέναμε. Θέλουμε σίγουρα περισσότερο χρόνο στον κόσμο του Cyberpunk 2077 για να σας μεταφέρουμε την τελική γνώμη μας, όμως μέχρι τώρα σίγουρα μας έχει εξάψει την περιέργεια, σε πολλές πτυχές του, αν και άργησε ελαφρώς να πάρει μπροστά.
 

Το review in progress βασίζεται σε αντίτυπο που μας παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία.