Ελληνιστική Περίοδος
Το νησί κατοικήθηκε στα τέλη της Νεολιθικής περιόδου (4000 π.Χ.). Το 408 π.Χ. οι τρεις μεγάλες πόλεις του νησιού, Ιαλυσός, Κάμιρος και Λίνδος ίδρυσαν την πόλη της Ρόδου. Οι τρεις αιώνες που ακολούθησαν αποτέλεσαν τη «χρυσή περίοδο» της Ρόδου. Το θαλάσσιο εμπόριο, η ναυσιπλοΐα, καθώς και οι συνετές και προοδευτικές πολιτικές και διπλωματικές κινήσεις διατήρησαν την πόλη δυνατή και ακμάζουσα μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους.
Την ίδια περίοδο η Ρόδος παράγει εξαιρετική τέχνη. Το πιο ονομαστό δημιούργημα ήταν ο Κολοσσός, ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου, ο οποίος φτιάχτηκε ανάμεσα στο 304 π.Χ. με 293 π.Χ. από τον Λίνδιο γλύπτη Χάρη. Η κατασκευή του Κολοσσού διήρκεσε 12 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 282 π.Χ. Για πολλά έτη, το άγαλμα ήταν τοποθετημένο, πιθανότατα, στην είσοδο του λιμανιού και προσωποποιούσε το θεό Ήλιο, μέχρι την στιγμή που ένας δυνατός σεισμός χτύπησε τη Ρόδο το 226 π.Χ. Η πόλη υπέστη σοβαρότατες ζημιές και το άγαλμα του Κολοσσού κατέρρευσε. Η Ρόδος με προστάτη τον Θεό Ήλιο, εξελίσσεται σε σημαντικό πολιτικό, εμπορικό και θρησκευτικό κέντρο. Μεταξύ του 5ου και 3ου αιώνα π.Χ. διανύει την χρυσή της εποχή.
Ρωμαϊκή Περίοδος
Η ανεξαρτησία της πόλης τερματίστηκε το 164 π.Χ., όταν η Ρόδος έγινε επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, μέχρι τον 1ο αιώνα μ.Χ., η Ρόδος διατήρησε σε μεγάλο βαθμό το μεγαλείο της και εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα γνώσης, επιστήμης και τέχνης.
Βυζαντινή Περίοδος
Κατά την πρώιμη Χριστιανική περίοδο (330-650 μ.Χ), η Ρόδος αποτελούσε κομμάτι της εκχριστιανισμένης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που είναι ευρύτερα γνωστή ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Ιπποτική Περίοδος
Το 1309 το νησί πουλήθηκε στο τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Το τάγμα ιδρύθηκε το 12ο αιώνα στην Ιερουσαλήμ με στόχο τη νοσηλεία και περίθαλψη των προσκυνητών και σταυροφόρων, αλλά πολύ σύντομα μετεξελίχθηκε σε μάχιμη στρατιωτική μονάδα, η οποία απέκτησε μεγάλες εκτάσεις γης.
Οθωμανική Περίοδος
Το 1522 γίνεται τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μέχρι το 1922 οπότε και περιέρχεται σε Ιταλική κυριαρχία.
Ιταλική Περίοδος
Τα ιταλικά στρατεύματα κατέλαβαν το νησί και την υπόλοιπη Δωδεκάνησο το 1912. Το 1923 η Ιταλία ίδρυσε μια αποικία, τα ιταλικά 
νησιά του Αιγαίου (Isole Italiane del Egeo).
Οι Ιταλοί κατεδάφισαν τα σπίτια που είχαν κτιστεί πάνω και παραπλεύρως των τειχών κατά την Οθωμανική περίοδο και μετέτρεψαν το Εβραϊκό και το Οθωμανικό νεκροταφείο σε μια «πράσινη ζώνη» που περιελάμβανε την Μεσαιωνική πόλη. Διατήρησαν τα εναπομείναντα στοιχεία της περιόδου των Ιπποτών, ενώ αφαίρεσαν όλες τις Οθωμανικές προσθήκες. Ταυτόχρονα, επανοικοδόμησαν το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Τέλος, ίδρυσαν ένα ινστιτούτο για την μελέτη της Ιστορίας και του Πολιτισμού της περιοχής.
Μεταπολεμική περίοδος
Οι βόμβες των Βρετανών, που έπεσαν στην Μεσαιωνική πόλη το 1944, είχαν ως αποτέλεσμα πολλά θύματα και την καταστροφή πολλών κτιρίων, γεγονός που δημιούργησε πολλά κενά στον πολεοδομικό ιστό. Ένα από τα πρώτα διατάγματα της Ελληνικής κυβέρνησης-διοίκησης όρισαν τις περιοχές αυτές ως «περιοχές για μελλοντικές ανασκαφές» και ένα μεγάλο αριθμό κτιρίων ως «διατηρητέα κτίρια». Η Συνθήκη των Παρισίων έθεσε τέρμα στην ξένη κατοχή και τον Μάρτιο του 1948 η Ρόδος μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα ενσωματώνεται πάλι στην Ελλάδα.
21ος αιώνας
Η πόλη της Ρόδου αναπτύχθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του ’90 και τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα. Ο Δήμος ξεπέρασε τα στενά όρια του 1990 και αναπτύχθηκαν νότιο ανατολικά νέες περιοχές, όπως το Καρακόνερο και το κάτω Ροδίνι. Επίσης, σημαντική ανάπτυξη γνώρισε η ευρύτερη περιοχή της Ανάληψης, ενώ αρκετές περιμετρικά της πόλης ενώθηκαν ή προσαρτήθηκαν στο δήμο Ροδίων (Κοσκινού, Ιξιά, Άγιοι Απόστολοι). Η ανάγκη για νέες οικιστικές περιοχές, η βελτίωση των υπαρχόντων οδικών αξόνων της πόλης, καθώς και η πλήρης ανοικοδόμηση κατά μήκος αυτών των αξόνων, δημιούργησε το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης της Ρόδου αποτελούμενο από τον ομώνυμο δήμο και τους δήμους Καλλιθέας , Ιαλυσού, και Πεταλούδων, στους οποίους έχει εγκατασταθεί σημαντικό τμήμα του παλαιού πληθυσμού της πόλης και έχουν αναπτυχθεί ανεξάρτητα κέντρα συνοικιών, τα οποία προσφέρουν μεγάλη γκάμα καταστημάτων, βοηθώντας τους κατοίκους να αποφύγουν το κέντρο της πόλης για την εξυπηρέτηση των καθημερινών τους αναγκών.
(πηγές:www.visitgreece.gr, www.wikitravel.org, www.rhodes.gr, www.wikipedia.com, office.microsoft.com/en-us/images/, www.morguefile.com)
