Μια συγκινητική ιστορία διάβασα σήμερα που εξελίχθηκε σε ένα σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Συγκεκριμένα στα ΑΒ Αγίας Παρασκευής, περίμενε στο ταμείο να πληρώσει ένας ρακένδυτος κύριος μεγάλης ηλικίας, κρατώντας καλάθι με 3-4 κονσέρβες κι ένα γκαζάκι.
Η νεαρή ταμίας τον κοιτάει και του λέει «Φύγετε κύριε, η εταιρεία μας δικαιολογεί κάποια δωρεάν καλάθια». Τις δίνει 1.000 ευχές. Μόλις εκείνος απομακρύνεται, ανοίγει την τσάντα της και βάζει τα χρήματα στο ταμείο από το πορτοφόλι της. Πεταγόμαστε 2-3 που έχουμε μείνει κάγκελο και της λέμε να τα πληρώσουμε εμείς. Μας κοιτάζει αυστηρά: «Εγώ το αποφάσισα, εγώ θα τα πληρώσω. Ελάτε, παρακαλώ, μη δημιουργείτε ουρά». Ένα κοριτσάκι τόσο δα. Πόσα να παίρνει; 500Ε; Πολλά λέω. Αλληλεγγύη!!!».
Μπορεί να μας φαίνεται μια απλή ιστορία της καθημερινότητας, αλλά στις δύσκολες μέρες που ζούμε, αυτή η μικρή πράξη αλληλεγγύης και καλοσύνης, θα πρέπει να μας χαρακτηρίζει σαν λαό και να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
