Ζήσης Ψάλλας
Μια ανακάλυψη από το Tata Institute of Fundamental Research δείχνει ότι η γλυκόζη ενεργεί ως δίκοπο σπαθί στη ρύθμιση των λειτουργιών του αντιγηραντικού μορίου SIRT1.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι ένας προερχόμενος από τη γλυκόζη κυτταρικός μεταβολίτης λειτούργησε ως μοριακός διακόπτης για τη ρύθμιση τόσο της έκτασης όσο και του χρόνου δραστηριότητας του SIRT1, ο οποίος επηρεάζει τη γονιδιακή έκφραση και ρυθμίζει τη μεταβολική ευκαμψία στο ήπαρ.
Κατά τη διάρκεια της ασιτίας, το μόριο που ονομάζεται SIRT1, και αποτελεί παράγοντα μακροζωίας, ρυθμίζει την παραγωγή της γλυκόζης και την κατανομή του λίπους στο ήπαρ για να παρέχει ενέργεια στο σώμα.
Κατά τη σίτιση, η εξαρτώμενη από τη γλυκόζη τροποποίηση του SIRT1 (γλυκοζυλίωση), επιτρέπει στο ήπαρ να περάσει σε κατάσταση τροφοδοσίας για να δημιουργήσει κυτταρικά αποθέματα λίπους και γλυκογόνου.
Παρά το γεγονός ότι η υπερβολική γλυκοζυλίωση του SIRT1 στο ήπαρ -κάτι που εξαρτάται από την ποσότητα της γλυκόζης- οδηγεί σε παχυσαρκία και γήρανση, η αδυναμία να υποστεί γλυκοζυλίωση το SIRT1 προκαλεί επίσης αποτυχία ανταπόκρισης σε θρεπτικά στοιχεία, αντίσταση στην ινσουλίνη και υπερφλεγμονή.
Αυτή η μελέτη έχει τεράστιες θεραπευτικές δυνατότητες, καθώς η απώλεια του SIRT1 σχετίζεται με την παχυσαρκία και τη γήρανση και η υπερβολική ενεργοποίησή του είχε αποτέλεσμα διαταραγμένες ηπατικές λειτουργίες, φλεγμονή και προδιαβητική κατάσταση.
Αυξανόμενα στοιχεία δείχνουν ότι οι κύκλοι σίτισης-νηστείας είναι σημαντικοί για τη φυσιολογική ομοιόσταση ενώ η παρεκκλίνουσα σίτιση και/ή νηστεία οδηγεί σε μεταβολικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος (NAFLD), της υπερφλεγμονής και της γήρανσης. Αυτό έχει τεράστιο αντίκτυπο στη δημόσια υγεία και τις διαταραχές που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής.
Η τρέχουσα μελέτη αποκάλυψε ότι η γλυκόζη ελέγχει τις λειτουργίες του SIRT1. Η ίδια η γλυκόζη δεσμεύει και τροποποιεί το SIRT1 και τελικά μειώνει τα επίπεδά του. Αν και αυτή η μείωση απαιτείται για τη μεταβολική ταλάντωση κατά τη διάρκεια των κύκλων σίτισης-νηστείας, η παρατεταμένη γλυκοζυλίωση, όπως φαίνεται στην παχυσαρκία και τη γήρανση, ακυρώνει τις προστατευτικές λειτουργίες του SIRT1.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό PNAS.
