Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν ταξιδεύουν, παραμένουν στάσιμοι σε μια θέση, γεγονός που επιβαρύνει τον οργανισμό τους.
«Με δυσκολία μπορεί κανείς να μετακινήσει το σώμα του και έχει ελάχιστο χώρο για να κινηθούν τα πόδια, τα οποία μένουν επί ώρες ακίνητα και υπάρχει ο κίνδυνος συμφόρησης» προειδοποιεί ο Ντίτερ Μπρεϊθέκερ, επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Ένωσης της Γερμανίας για την προώθηση της διατήρησης της καλής στάσης του σώματος και της φυσικής δραστηριότητας.
Από τη στιγμή που η ροή του αίματος προς την καρδιά επιβραδύνεται, παρατηρείται πρήξιμο στα πόδια, τα οποία αισθανόμαστε «βαριά», ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις δημιουργούνται και θρομβώσεις, τονίζει ο Μπρεϊθέκερ.
Η καλύτερη προφύλαξη για όλα τα παραπάνω είναι η τακτική και πάνω απ’ όλα ουσιαστική άσκηση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Ο Μπρεϊθέκερ συστήνει στους επιβάτες να επιλέγουν, εάν είναι δυνατόν, εξωτερικές προς το διάδρομο θέσεις στο τρένο, στο λεωφορείο ή στο αεροπλάνο. Να σηκώνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα και να κάνουν ορισμένα βήματα, να τεντώνονται και να κινούν ρυθμικά τα πόδια, γεγονός που βοηθά στην ορθή λειτουργία της καρδιάς.
Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού είναι καλό να κάνουμε στάσεις κάθε δύο ώρες, για να μπορούμε να κινηθούμε. Συστήνεται ακόμη η τακτική κατανάλωση υγρών, περίπου μισό λίτρο την ώρα, αλλά και η αποφυγή χρήσης στενών υποδημάτων ή ρούχων.
Η ισορροπία στο ένα πόδι για 10 δευτερόλεπτα με κλειστά τα μάτια και η εναλλαγή στο άλλο συνιστά ένα είδος «ντόπινγκ» για τον εγκέφαλο, σύμφωνα με τον Μπρεϊθέκερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι αυτή η διαδικασία προωθεί τον μεταβολισμό των νευρικών κυττάρων.
