Σύμφωνα με το συγγραφέα του βιβλίου «Αre you as happy as your dog?», Alan Cohen, οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι τόσο για την ευτυχία, όσο και για τη δυστυχία τους. Η ανασφάλεια που τους κυριεύει για το άγνωστο, για την αλλαγή οδηγεί τους άντρες και τις γυναίκες σε τοξικές σχέσεις και δουλειές που απέχουν πολύ από αυτό που πραγματικά ονειρεύοταν.
Μια ειλικρινής συζήτηση με τον εαυτό μας αποτελεί την ιδανικότερη λύση για την προσωπική μας απελευθέρωση. Συνειδητοποιώντας τα θέλω μας και παλεύοντας γι’ αυτά, οδηγούμαστε πιο εύκολα και πιο σύντομα στην πραγματική ευτυχία. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς επιλέγουμε τον τρόπο που θα ζήσουμε τη ζωή μας.
Η προσωπική ευτυχία του καθενός είναι στο δικό του χέρι, αρκεί να την κυνηγήσει, αγνοώντας τους όποιους εξωτερικούς παράγοντες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι την ευτυχία και την ευκαιρία τη συναντάμε εκεί που δεν την περιμένουμε, την πιο απίθανη στιγμή, στα πιο απίθανα μέρη.
Πόσοι άνθρωποι δεν παραμένουν διστακτικοί στην ανάληψη ρίσκου λόγω της οικονομικής κρίσης; Και όμως κάποιοι άλλοι καταφέρνουν και θριαμβεύουν ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, γιατί έχουν πίστη, θέληση, στόχο και δεν τους σταματάει κανένας και τίποτα.
Για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και στάση ζωής. Πρέπει οι καταστάσεις, όσο δυσάρεστες και αν φαίνονται, αντί να μας εξασθενούν, να μας ενδυναμώνουν και να μας πυροδοτούν.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Cohen μας αναφέρει την περίπτωση του Robert de Vincenzo, Aργεντίνου παίκτη του γκολφ, ο οποίος έχοντας κερδίσει κάποιο πρωτάθλημα, δέχτηκε με χαρά να βοηθήσει οικονομικά μια γυναίκα που τον προσέγγισε κλαίγοντας και λέγοντάς του ότι το παιδί της πρέπει οπωσδήποτε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση προκειμένου να μπορέσει να ζήσει.
Όταν στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι η γυναίκα τον εξαπάτησε, ο ίδιος δήλωσε ότι αυτό ήταν το καλύτερο νέο γιατί δεν διέτρεχε στα αλήθεια κίνδυνο το παιδί! Η ιστορία αυτή αποδεικνύει ότι αν θέλουμε, μπορούμε όλοι να δούμε τη θετική πλευρά σε οποιαδήποτε κατάσταση….
Επιμέλεια: Κατερίνα Νινιού
