Ζήσης Ψάλλας
Μια έρευνα από το Πανεπιστήμιο McMaster προτείνει την πρωτεΐνη ορού γάλακτος ως πιο αποτελεσματική για αυτούς που προσπαθούν να ανοικοδομήσουν τους μυς που χάθηκαν από αδράνεια λόγω ασθένειας ή μακροχρόνιας παραμονής στο νοσοκομείο.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «The American Journal of Clinical Nutrition» και συνέκρινε την επίδραση δύο διαφορετικών μορφών συμπληρωμάτων πρωτεΐνης στους ηλικιωμένους, έναν πληθυσμό που έχει αυξημένη απώλεια μυών και δύναμης ή σαρκοπενία, κάτι που μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία και την ικανότητα εκτέλεσης απλών καθηκόντων της καθημερινής ζωής.
Ο ορός γάλακτος θεωρείται υψηλής ποιότητας ή πλήρης πρωτεΐνη, που σημαίνει ότι είναι πλούσιος σε όλα τα απαραίτητα αμινοξέαΗ πρωτεΐνη ορού γάλακτος δεν σταμάτησε την απώλεια μυϊκής μάζας που προκλήθηκε από την αδράνεια. Ωστόσο, τα συμπληρώματα πρωτεΐνης ορού γάλακτος συνέβαλαν στην ανοικοδόμηση των μυών μετά την επανέναρξη των δραστηριοτήτων των συμμετεχόντων.
«Το σημαντικό μήνυμα εδώ είναι ότι δεν είναι όλες οι πρωτεΐνες το ίδιο. Ο ορός γάλακτος είναι μία από τις πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας και είναι ιδανική για τα ηλικιωμένα άτομα» είπε ο Stuart Phillips, επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο McMaster.
Οι ερευνητές συνέκριναν την επίδραση του ορού γάλακτος έναντι της πρωτεΐνης κολλαγόνου στην απώλεια μυών κατά τη διάρκεια περιόδων αδράνειας και στη συνέχεια της ανάκαμψης. Ο ορός γάλακτος θεωρείται υψηλής ποιότητας ή πλήρης πρωτεΐνη, που σημαίνει ότι είναι πλούσιος σε όλα τα απαραίτητα αμινοξέα. Επίσης, έχει περισσότερη λευκίνη. Τα πεπτίδια κολλαγόνου περιέχουν λιγότερη λευκίνη και έχουν χαμηλά επίπεδα απαραίτητων αμινοξέων ή ακόμα και έλλειψη.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές περιέλαβαν άνδρες και γυναίκες που ήταν μη καπνιστές, μη διαβητικοί και ηλικίας μεταξύ 65 και 80 ετών. Μια ομάδα ατόμων κατανάλωσε πρωτεΐνη ορού γάλακτος και μια άλλη πεπτίδια κολλαγόνου, κατά τη διάρκεια πέντε εβδομάδων. Στο διάστημα αυτό ελέγχθηκε η διατροφή των συμμετεχόντων, συμπεριλαμβανομένου ενός χρονικού πλαισίου διάρκειας δύο εβδομάδων, όπου η κίνησή τους περιορίστηκε στα 750 βήματα την ημέρα και η πρόσληψη θερμίδων στις 500 ημερησίως, συνθήκες που μοιάζουν με αυτές της νοσοκομειακής διαμονής. Οι συμμετέχοντες επέστρεψαν σε κανονικά επίπεδα δραστηριότητας κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ανάκαμψης επτά ημερών.
Τόσο στην ομάδα της πρωτεΐνης ορού γάλακτος όσο και στην ομάδα των πεπτιδίων κολλαγόνου χάθηκε αρχικά η ίδια ποσότητα μυών. Αλλά όταν οι συμμετέχοντες επέστρεψαν στη φυσιολογική μυϊκή δραστηριότητα, η ομάδα του ορού γάλακτος ανακτούσε περισσότερους σκελετικούς μυς.
