Η μυωπία εμφανίζεται συχνά στην παιδική ηλικία και συχνότερα στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Το βασικό σύμπτωμα της είναι η θολή μακρινή όραση. Ένας γονέας μπορεί να καταλάβει, εάν το παιδί του έχει μυωπία, όταν το βλέπει να παρακολουθεί τηλεόραση σε πολύ κοντινή απόσταση, όταν τρίβει συχνά τα μάτια ή τα ανοιγοκλείνει στην προσπάθεια του να προσηλώσει καλύτερα.

Επίσης, όταν το παιδί παραπονιέται ότι δεν βλέπει καθαρά στον πίνακα ή έχει συχνούς πονοκεφάλους, τότε αυτά είναι σημάδια που θα πρέπει να μας προβληματίσουν και να επισκεφτούμε τον οφθαλμίατρο μας για έναν οφθαλμολογικό έλεγχο. Οι ενήλικες ασθενείς με διαθλαστικά προβλήματα, όπως η μυωπία, εκτός από κακή οπτική οξύτητα μπορεί να έχουν συχνούς πονοκεφάλους και κόπωση κατά την οδήγηση και άθληση. Πολύ συχνά ο μύωπας παραπονείται για «μυγάκια» ή μυοψίες που εμφανίζονται λόγω της συναίρεσης του υαλώδους σώματος. Η διάγνωση πρέπει να γίνεται από έναν εξειδικευμένο οφθαλμίατρο ο οποίος συνήθως υποβάλλει τον ασθενή σε περισσότερες εξετάσεις πέρα από τον έλεγχο της διάθλασης, ώστε να αποκλειστούν άλλες οφθαλμικές παθήσεις που μπορεί να συνυπάρχουν με τη μυωπία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι μύωπες έχουν 1/200 περίπου πιθανότητα να εμφανίσουν αποκόλληση αμφιβληστροειδούς κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επιπλέον, στατιστικά οι ενήλικες εμφανίζουν σε μεγάλη ηλικία συχνότερα καταρράκτη και γλαύκωμα απ΄ότι οι «εμμετρωπικοί» οφθαλμοί, δηλαδή οι οφθαλμοί που δεν έχουν μυωπία ή άλλη διαθλαστική ανωμαλία. Οι τρόποι αντιμετώπισης είναι αρκετοί, εκτός απ’ την συμβατική διόρθωση με γυαλιά και φακούς επαφής, τα τελευταία χρόνια είναι δυνατή η αποκατάσταση της μυωπίας μέσω διαθλαστικής επέμβασης. Μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον έχει επίσης η προσπάθεια ανάσχεσης της αύξησης της παιδικής μυωπίας με φάρμακα, ειδικά γυαλιά, φακούς επαφής ή και παραχειρουργικές παρεμβάσεις.

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Μπρίγκου

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης