Πολλή συζήτηση και σκληρή αντιπαράθεση προκάλεσε εντός κι εκτός Βουλής, η τροπολογία του υπουργείου Υγείας για το νέο τρόπο τιμολόγησης των φαρμάκων. Από την αξιωματική αντιπολίτευση χαρακτηρίστηκε «δωράκι» στη φαρμακοβιομηχανία, καθώς εκτός από μειώσεις, προβλέπει και αυξήσεις έως 10% το χρόνο στις τιμές κάποιων φαρμάκων. Οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας τονίζουν ότι δεν θα υπάρξει επίδραση από το νέο τρόπο τιμολόγησης, αφού οι τιμές που θα αυξηθούν ισοφαρίζονται από τη μείωση στα μισά περίπου φάρμακα που κυκλοφορούν.
Το κύριο ζήτημα, όμως, για τη φαρμακοβιομηχανία είναι ότι δεν δόθηκε καμία λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα του κλάδου, που είναι η ανεπαρκής φαρμακευτική δαπάνη και τα τεράστια rebate και claw back. Ο νέος τρόπος τιμολόγησης βρίσκεται μεν στην κατεύθυνση διόρθωσης στρεβλώσεων, όμως δεν συμβάλλει καθόλου στον περιορισμό των υπερβάσεων.
Η κυβέρνηση επιμένει να κρατά σε οριακό επίπεδο τη φαρμακευτική δαπάνη, ενώ έχουν κατατεθεί τεκμηριωμένες προτάσεις από τα θεσμική όργανα της φαρμακοβιομηχανίας. Αναγκαία είναι μία αύξηση της τάξεων των 500 εκατ. ευρώ για το εξωνοσοκομειακό και νοσοκομειακό φάρμακο συνολικά, όμως διόρθωση της δαπάνης σε ρεαλιστικά επίπεδα, μπορεί να επιτευχθεί και εμμέσως. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να εξαιρεθούν τα εμβόλια από τη φαρμακευτική δαπάνη και το claw back. Ούτως ή άλλως, τα εμβόλια δεν αποτελούν θεραπείες, αλλά ανήκουν στην πρόληψη. Αντίστοιχα, θα πρέπει να προβλεφθεί κονδύλι στην κατηγορία δαπανών πρόληψης και δημόσιας υγείας, όπως ορίζουν άλλωστε οι οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του ΟΟΣΑ. Επιπλέον, από τη φαρμακευτική δαπάνη θα πρέπει να εξαιρεθούν τα παράγωγα αίματος, αφού αποτελούν ανελαστική και προσδιορισμένη δαπάνη. Άλλη πρόταση αναφέρει και την ένταξη των ορφανών φαρμάκων σε ειδική κατηγορία δαπάνης.
Όσο η κυβέρνηση επιμένει στη διατήρηση κλειστών προϋπολογισμών στο φάρμακο και στην επιβολή claw back, θα πρέπει να προχωρήσει στην κατανομή της διαθέσιμης φαρμακευτικής δαπάνης ανά κατηγορία φαρμάκων. Δηλαδή, να υπάρχει ένας κλειστός προϋπολογισμός για τα on patent, ένας για τα ακριβά φάρμακα του ν. 3816 και ένας για τα off patent και τα γενόσημα. Με αυτόν τον τρόπο, θα υπάρξει δικαιότερη κατανομή του claw back, ώστε κάθε κατηγορία φαρμάκων να πληρώνει για την επιβάρυνση που προκαλεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ για τη δαπάνη ανά κατηγορία φαρμάκων, τα τελευταία χρόνια μένει σταθερή η δαπάνη στα ιδιωτικά φαρμακεία ενώ αυξάνεται διαρκώς η δαπάνη για τα Φάρμακα Υψηλού Κόστους στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Επομένως, την αύξηση της υπέρβασης προκαλούν τα ακριβά εισαγόμενα φάρμακα των ξένων πολυεθνικών και όχι τα οικονομικά φάρμακα, off patent και γενόσημα που παράγει κυρίως η ελληνική φαρμακοβιομηχανία.
