Ζήσης Ψάλλας

Ένα βακτήριο του εντέρου που ονομάζεται Akkermansia muciniphila προάγει την υγεία του εντέρου αλλά και γενικότερα την ανθρώπινη υγεία. Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο «Science Translational Medicine» έδειξε ότι σε γερασμένα ποντίκια και μακάκους, των οποίων ο μεταβολισμός είχε «χαλάσει», η ενίσχυση του A. muciniphila στο έντερο μείωσε την αντίσταση στην ινσουλίνη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι η σταδιακή βλάβη της ικανότητας του οργανισμού να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη προκειμένου να βάζει τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα. Αν μπορούσε να εντοπιστεί ένα άμεσα διαθέσιμο μέσο αντιστροφής της αντίστασης στην ινσουλίνη, θα ισοδυναμούσε με αντιγηραντική επίδραση.

​Οι ασθενείς που βοηθήθηκαν από μια νέα γενιά φαρμάκων ανοσοθεραπείας είχαν μεγαλύτερη αφθονία Akkermansia στα κόπρανά τουςΑναγνωρισμένο για πρώτη φορά το 2004, το Akkermansia muciniphila κατοικεί στο παχύ έντερο και πιστεύεται ότι αντιστοιχεί στο 1% έως 5% όλων των εντερικών βακτηρίων στους ενήλικες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το Α. Muciniphila εμπλέκεται στην παχυσαρκία, στον μεταβολισμό της γλυκόζης και στην εντερική ανοσία.

Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι βοηθά στη διατήρηση του στρώματος της βλέννας που υπάρχει στα τοιχώματα του εντέρου. Μπορεί επίσης να κάνει περισσότερο διαθέσιμες τις πολυφαινόλες που λαμβάνουμε από τις φυτικές τροφές. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2018 σε ασθενείς με καρκίνο υποδηλώνει ότι το βακτήριο παίζει ρόλο στην ανοσολογική αντίδραση. Οι ασθενείς που βοηθήθηκαν από μια νέα γενιά φαρμάκων ανοσοθεραπείας είχαν μεγαλύτερη αφθονία Akkermansia στα κόπρανά τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα οφέλη

Στη νέα έρευνα, Αμερικανοί ερευνητές από το National Institute on Aging βρήκαν σε ποντίκια και μακάκους ότι τα ηλικιωμένα ζώα είχαν σημαντικά μικρότερους πληθυσμούς του Α. Muciniphila στα κόπρανά τους σε σχέση με τα νεαρά ζώα. Καθώς το Α. Muciniphila έγινε πιο σπάνιο, το ίδιο συνέβη και με το βουτυρικό οξύ, ένα λιπαρό που προστατεύει το έντερο. Η ανεπάρκεια αυτών των δύο προκάλεσε αδυναμία των βλεννογόνων των εντέρων των ηλικιωμένων ζώων. Αυτή η διαβρωτική διαδικασία προκάλεσε μια αλυσίδα συμβάντων που σχετίζονται με τη φλεγμονή, επέφερε μια ανοσοαπόκριση και, τελικά, αύξησε την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Οι ερευνητές τεκμηρίωσαν και έναν άλλο ρόλο για το A. muciniphila. Σε ζώα με περιορισμένους πληθυσμούς του Α. Muciniphila, υπήρχαν λιγότερα άλλα ευεργετικά βακτήρια καθώς και τα ευεργετικά υποπροϊόντα τους, και ιδιαίτερα το βουτυρικό. Όταν οι ερευνητές έδωσαν βουτυρικό σε ηλικιωμένα ποντίκια, το αποτέλεσμα ήταν υψηλότερα επίπεδα σε Α. Muciniphila και μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη σε επίπεδα που παρατηρούνται στα νεότερα ζώα.

Ο Βέλγος ερευνητής Patrice Cani, ο οποίος διερευνά μια προβιοτική μορφή του Α. Muciniphila που θα μπορούσε να αυξήσει την παρουσία τους στο ανθρώπινο έντερο, δήλωσε ότι τα νέα ευρήματα είναι «απόλυτα συμβατά» με μελέτες που έχουν αποδείξει την επίδραση των βακτηρίων στην ευαισθησία στην ινσουλίνη.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης