Ζήσης Ψάλλας
Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 βελτιώνουν την ικανότητά τους να ρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους εάν τρώνε τρόφιμα με μειωμένη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και αυξημένο μερίδιο πρωτεϊνών και λιπών.
Αυτό αποδεικνύεται από πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη στο Bispebjerg Hospital, της Δανίας, σε συνεργασία με το Aarhus University και το University of Copenhagen.
Μια κεντρική πτυχή στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 είναι η ικανότητα του ασθενούς να ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και η νέα έρευνα δείχνει ότι μια δίαιτα με μειωμένη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και αυξημένη σε πρωτεΐνη και λίπος βελτιώνει την ικανότητα του ασθενούς να ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε σύγκριση με τις συμβατικές διατροφικές συστάσεις.
«Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των επιδράσεων της δίαιτας χωρίς απώλεια βάρους. Για το λόγο αυτό ζητήθηκε από τους ασθενείς να διατηρήσουν το βάρος τους. Η μελέτη επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι μια δίαιτα με μειωμένη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες βελτιώνει την ικανότητα των ασθενών να ρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους χωρίς να χάσουν βάρος», εξηγεί ο Thure Krarup, από το Τμήμα Ενδοκρινολογίας στο Νοσοκομείο Bispebjerg. «Τα ευρήματά μας είναι σημαντικά, διότι έχουμε απομακρύνει την απώλεια βάρους από την εξίσωση. Οι προηγούμενες μελέτες έχουν δώσει αντιφατικά συμπεράσματα και η απώλεια βάρους έχει πολύπλοκες ερμηνείες σε ορισμένες από αυτές τις μελέτες».
Βάσει ενός αυξανόμενου αριθμού στοιχείων, θα μπορούσαμε να επανεξετάσουμε τις διαιτητικές συστάσεις για ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, τονίζει ο Krarup: «Η μελέτη δείχνει ότι μειώνοντας το μερίδιο των υδατανθράκων στη δίαιτα και αυξάνοντας το μερίδιο των πρωτεϊνών και των λιπών, μπορείτε τόσο να θεραπεύσετε τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα όσο και να μειώσετε την περιεκτικότητα του λίπους του ήπατος».
Στη μελέτη 28 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 συμμετείχαν για μια συνολική περίοδο 12 εβδομάδων. Για έξι εβδομάδες έλαβαν μια συμβατική δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και για τις υπόλοιπες έξι εβδομάδες έλαβαν μια δίαιτα με μειωμένη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και μετρίως αυξημένη περιεκτικότητα σε λιπαρά. Οι ασθενείς έλαβαν τους τύπους διατροφής με τυχαία σειρά.
