Ζήσης Ψάλλας
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Yale έχουν ανακαλύψει ότι ο εγκέφαλος είναι ικανός να παράγει φρουκτόζη -ένα απλό σάκχαρο που συνήθως βρίσκεται σε φρούτα, λαχανικά και μέλι.
Δεν είναι όλα τα σάκχαρα ίδια. Η γλυκόζη είναι ένα απλό σάκχαρο που παρέχει ενέργεια στα κύτταρα του σώματός σας. Η φρουκτόζη έχει λιγότερο σημαντικό φυσιολογικό ρόλο και έχει επανειλημμένα συνδεθεί με την ανάπτυξη παχυσαρκίας και διαβήτη τύπου 2. Όταν υπάρχει περίσσεια γλυκόζης μετατρέπεται σε φρουκτόζη.
Η έρευνα έχει δείξει ότι η έκθεση στη φρουκτόζη μπορεί να αλλάξει την έκφραση εκατοντάδων γονιδίων στον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένων των γονιδίων που ελέγχουν τον μεταβολισμό, την κυτταρική επικοινωνία, τη φλεγμονή και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Αυτό υποδηλώνει ότι η φρουκτόζη είναι πιθανό να μεταβάλλει τη λειτουργία του εγκεφάλου.
Ο εγκέφαλος βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη γλυκόζη για να τροφοδοτήσει τις δραστηριότητές του. Υπάρχουν ενδείξεις ότι όσοι πάσχουν από διαβήτη έχουν υψηλότερο κίνδυνο άνοιας ή γνωστικής έκπτωσης, υποδηλώνοντας ότι η έκθεση σε περίσσεια γλυκόζης είναι κακή για τον εγκέφαλο.
Η ομάδα του Yale χρησιμοποίησε μια τεχνολογία σάρωσης εγκεφάλου γνωστή ως φασματοσκοπία μαγνητικού συντονισμού για να μετρήσει τα επίπεδα γλυκόζης και φρουκτόζης στους εγκεφάλους οκτώ υγιών συμμετεχόντων. Αυτό που έδειξε ήταν ότι μετά από μόλις 20 λεπτά από την έγχυση γλυκόζης στο αίμα, τα επίπεδα φρουκτόζης στον εγκέφαλο αυξήθηκαν σημαντικά.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν επιδημικά επίπεδα διαβήτη τύπου 2 σε πολλά μέρη του κόσμου, μια ασθένεια στην οποία παρατηρούνται αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Τα δεδομένα που παρουσίασε η ομάδα του Yale υποδηλώνουν ότι σε κακώς ελεγχόμενους διαβητικούς, των οποίων η γλυκόζη στο αίμα μπορεί να αυξηθεί και να παραμείνει υψηλή για ώρες κάθε φορά, η φρουκτόζη πιθανότατα θα παραχθεί γρήγορα σε σημαντικές ποσότητες στον εγκέφαλο και αυτό θα μπορούσε να παρέχει έναν μηχανισμό για αλλαγές τον εγκέφαλο που παρατηρείται στον διαβήτη τύπου 2.
Τα ευρήματα είναι συναρπαστικά αλλά πρέπει να προσεγγίζονται με προσοχή. Καθώς μόνο οκτώ άτομα συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, είναι δύσκολο να εφαρμοστούν τα ευρήματα σε μεγαλύτερους πληθυσμούς. Θα ήταν ενδιαφέρον να επαναληφθεί το πείραμα σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη, για να φανεί εάν αυτό το αποτέλεσμα συμβαίνει επίσης λόγω φυσιολογικών διακυμάνσεων στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
