Ζήσης Ψάλλας
Η πρώτη μελέτη για τη σύγκριση των επιδράσεων των αντικαταθλιπτικών με τις ασκήσεις τρεξίματος για το άγχος, την κατάθλιψη και τη γενική υγεία δείχνει ότι έχουν περίπου τα ίδια οφέλη για την ψυχική υγεία -αλλά ένα πρόγραμμα τρεξίματος 16 εβδομάδων την ίδια περίοδο έχει υψηλότερη βαθμολογία όσον αφορά τη βελτίωση της σωματικής υγείας, ενώ τα αντικαταθλιπτικά οδηγούν σε ελαφρώς χειρότερη φυσική κατάσταση, όπως έχει προταθεί από προηγούμενες μελέτες.
Η καθηγήτρια Brenda Penninx (Πανεπιστήμιο Vrije, Άμστερνταμ) παρουσίασε την εργασία στο 36ο Συνέδριο ECNP, Βαρκελώνη, 7–10 Οκτωβρίου 2023.
Οι ερευνητές μελέτησαν 141 ασθενείς με κατάθλιψη και/ή άγχος. Τους προσφέρθηκε μια επιλογή θεραπείας. Αντικαταθλιπτικά SSRI για 16 εβδομάδες ή ομαδική θεραπεία τρεξίματος για 16 εβδομάδες. Οι 45 επέλεξαν αντικαταθλιπτικά και οι 96 να συμμετέχουν στο τρέξιμο. Τα μέλη της ομάδας που επέλεξε αντικαταθλιπτικά ήταν ελαφρώς πιο καταθλιπτικά από τα μέλη της ομάδας που επέλεξε να τρέξει.
Η ομάδα των αντικαταθλιπτικών έλαβε το SSRI Escitalopram για 16 εβδομάδες. Η ομάδα τρεξίματος στόχευε σε δύο έως τρεις στενά εποπτευόμενες ομαδικές συνεδρίες διάρκειας 45 λεπτών την εβδομάδα (πάνω από 16 εβδομάδες). Η τήρηση του πρωτοκόλλου ήταν χαμηλότερη στην ομάδα που έτρεχε (52%) από ό,τι στην ομάδα των αντικαταθλιπτικών (82%), παρά την αρχική προτίμηση για τρέξιμο έναντι των αντικαταθλιπτικών.
Στο τέλος της δοκιμής, περίπου το 44% % και στις δύο ομάδες έδειξε βελτίωση στην κατάθλιψη και το άγχος, ωστόσο η ομάδα που έτρεχε έδειξε επίσης βελτιώσεις στο βάρος, την περίμετρο της μέσης, την αρτηριακή πίεση και την καρδιακή λειτουργία, ενώ η ομάδα των αντικαταθλιπτικών έδειξε μια τάση προς μια ελαφρά επιδείνωση σε αυτούς τους μεταβολικούς δείκτες.
Η Brenda Penninx είπε: «Και οι δύο παρεμβάσεις βοήθησαν στην κατάθλιψη περίπου στον ίδιο βαθμό. Τα αντικαταθλιπτικά γενικά είχαν χειρότερο αντίκτυπο στο σωματικό βάρος, τη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού και την αρτηριακή πίεση, ενώ η θεραπεία τρεξίματος οδήγησε σε βελτιωμένη επίδραση στη γενική φυσική κατάσταση και τον καρδιακό ρυθμό. Είναι σημαντικό να πούμε ότι υπάρχει περιθώριο και για τις δύο θεραπείες στη φροντίδα της κατάθλιψης. Η μελέτη δείχνει ότι σε πολλούς ανθρώπους αρέσει η ιδέα της άσκησης, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί αυτό, παρόλο που τα οφέλη είναι σημαντικά».
H Penninx πρόσθεσε: «Τα αντικαταθλιπτικά είναι γενικά ασφαλή και αποτελεσματικά. Λειτουργούν για τους περισσότερους ανθρώπους. Γνωρίζουμε ότι η μη θεραπεία της κατάθλιψης οδηγεί σε χειρότερα αποτελέσματα· επομένως τα αντικαταθλιπτικά είναι γενικά μια καλή επιλογή. Ωστόσο, πρέπει να επεκτείνουμε το θεραπευτικό μας οπλοστάσιο. Οι ασθενείς δεν ανταποκρίνονται όλοι στα αντικαταθλιπτικά ούτε είναι όλοι πρόθυμοι να τα λάβουν».
