Ζήσης Ψάλλας
Η υψηλή αρτηριακή πίεση που οδηγεί σε αγγειακή άνοια στους ηλικιωμένους αρχίζει να επηρεάζει τον εγκέφαλο από τη μέση ηλικία, αναφέρει μια μελέτη από ερευνητές του Northwestern Medicine
Αλλά σε ορισμένα άτομα μέσης ηλικίας με αυτή τη βλάβη, ο εγκέφαλός τους αναδιοργανώνεται για να παρακάμψει τη βλάβη και να ενισχύσει την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, διαπίστωσε η μελέτη. Και αυτοί οι άνθρωποι τα κατάφεραν καλύτερα σε εργασίες που σχετίζονται με τη γνωστική λειτουργία.
«Αυτό μας λέει ότι ο εγκέφαλος ορισμένων ανθρώπων φαίνεται να αντισταθμίζει την αναδρομολόγηση της επικοινωνίας στα εγκεφαλικά δίκτυα για τη βελτίωση των μηνυμάτων. Είναι σαν να δημιουργείτε παρακάμψεις όταν μια διαδρομή είναι μπλοκαρισμένη ή φραγμένη», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Farzaneh Sorond, νευρολόγος.
Η μελέτη έλαβε υπόψη το διαβήτη, τη χοληστερόλη, τον ΔΜΣ (Δείκτης Μάζας Σώματος) και το κάπνισμα, οπότε οι επιστήμονες εξέταζαν μόνο την επίδραση της αρτηριακής πίεσης.
Δεν επηρεάζονται όλοι εξίσου από βλάβες στη λευκή ουσία του εγκεφάλου καθώς μεγαλώνουν, είπε ο Sorond.
Στη μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν 600 άτομα, μέσης ηλικίας 55 ετών με μια μαγνητική τομογραφία. Όλοι είχαν παράγοντες αγγειακού κινδύνου και κινδύνευαν να εμφανίσουν αγγειακή άνοια στα τέλη της ζωής τους, αλλά επί του παρόντος είχαν φυσιολογική γνωστική λειτουργία. Οι επιστήμονες εξέτασαν την περιοχή της εκτελεστικής λειτουργίας του εγκεφάλου τους, η οποία είναι μία από τις πρώτες περιοχές που επηρεάζονται καθώς οι άνθρωποι εμφανίζουν τραυματισμό της λευκής ουσίας που σχετίζεται με την ηλικία. Αυτή η περιοχή του εγκεφάλου είναι το κλειδί για τη λειτουργική μνήμη και ελέγχει τον προγραμματισμό και τη λήψη αποφάσεων.
Μία μορφή εγκεφαλικής βλάβης από την υπέρταση εμφανίζεται ως λευκές κηλίδες, που αναφέρονται ως υπερευαισθησίες λευκής ουσίας, στις μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου.
Οι επιστήμονες μέτρησαν τα επίπεδο οξυγόνωσης σε ολόκληρο τον εγκέφαλο. Καθώς ο εγκέφαλος λειτουργεί, αυξάνει και μειώνει το οξυγόνο με συγχρονισμένο τρόπο. Ο συγχρονισμός ενισχύθηκε στα άτομα των οποίων ο εγκέφαλος είχε αναδιανείμει διαδρομές προς την εκτελεστική περιοχή του εγκεφάλου και ήταν σε θέση να αντισταθμίσει τις βλάβες της λευκής ουσίας.
Στη συνέχεια, δόθηκε στους συμμετέχοντες να κάνουν μια σειρά εργασιών που δοκίμασαν την εκτελεστική τους λειτουργία. Εκείνα τα άτομα των οποίων ο εγκέφαλος είχε δείξει αυξημένη συνδεσιμότητα απέδωσαν καλύτερα στις εργασίες.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS.
