Ζήσης Ψάλλας
Η οργάνωση του εγκεφάλου διαφέρει μεταξύ αγοριών και κοριτσιών με αυτισμό, σύμφωνα με ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ. Οι διαφορές, που εντοπίστηκαν από την ανάλυση εκατοντάδων σαρώσεων εγκεφάλου με τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης, ήταν μοναδικές για τον αυτισμό και δεν βρίσκονται σε τυπικά αναπτυσσόμενα αγόρια και κορίτσια.
«Εντοπίσαμε σημαντικές διαφορές μεταξύ του εγκεφάλου αγοριών και κοριτσιών με αυτισμό και αποκτήσαμε εξατομικευμένες προβλέψεις κλινικών συμπτωμάτων στα κορίτσια», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης, Vinod Menon, καθηγητής ψυχιατρικής. «Γνωρίζουμε ότι το καμουφλάζ των συμπτωμάτων είναι μια μεγάλη πρόκληση στη διάγνωση του αυτισμού στα κορίτσια, με αποτέλεσμα καθυστερήσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία».
«Εάν οι θεραπείες μπορούν να γίνουν την κατάλληλη στιγμή, έχει μεγάλη διαφορά: Για παράδειγμα, τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού που λαμβάνουν πρώιμη γλωσσική παρέμβαση θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη γλώσσα όπως όλοι οι άλλοι και δεν θα χρειαστεί να συνεχίσουν να “παίζουν” προκειμένου να καλύψουν τη διαφορά καθώς μεγαλώνουν», είπε ο Fung.
Η μελέτη ανέλυσε λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου από 773 παιδιά με αυτισμό -637 αγόρια και 136 κορίτσια. Η συγκέντρωση αρκετών δεδομένων για να συμπεριληφθεί ένας σημαντικός αριθμός κοριτσιών στη μελέτη ήταν πρόκληση, είπε ο Supekar, σημειώνοντας ότι ο μικρός αριθμός κοριτσιών που ιστορικά έχουν διερευνηθεί για αυτισμό είναι ένα εμπόδιο για να μάθουμε περισσότερα. Η ερευνητική ομάδα βασίστηκε σε δεδομένα που συλλέχθηκαν από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και από δημόσιες βάσεις δεδομένων που περιείχαν σαρώσεις εγκεφάλου από ερευνητικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.
Μεταξύ των παιδιών με αυτισμό, τα κορίτσια είχαν διαφορετικά μοτίβα συνδεσιμότητας από τα αγόρια σε διάφορα κέντρα του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων κίνησης, της γλώσσας και της οπτικοχωρικής προσοχής. Οι διαφορές σε μια ομάδα κινητικών περιοχών -συμπεριλαμβανομένου του πρωτογενούς κινητικού φλοιού, της συμπληρωματικής κινητικής περιοχής, του βρεγματικού και πλάγιου ινιακού φλοιού και του μέσου και άνω κροταφικού γύρου- ήταν οι μεγαλύτερες μεταξύ των δύο φύλων. Μεταξύ των κοριτσιών με αυτισμό, οι διαφορές στα κινητικά κέντρα συνδέονταν με τη σοβαρότητα των κινητικών συμπτωμάτων τους, πράγμα που σημαίνει ότι τα κορίτσια των οποίων τα εγκεφαλικά μοτίβα ήταν πιο παρόμοια με τα αγόρια με αυτισμό έτειναν να έχουν τα πιο έντονα κινητικά συμπτώματα.
