Οι ενέσεις πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια έχουν γίνει μια δημοφιλής μορφή θεραπείας για επώδυνες αρθρώσεις τα τελευταία χρόνια, αλλά οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι δεν είναι καλύτερες από το εικονικό φάρμακο για τη μείωση του πόνου στα γόνατα.
Οι ενέσεις πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια δεν είναι καλύτερες από το εικονικό φάρμακο για τη μείωση του πόνου στο γόνατο σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος, σύμφωνα με μια αυστραλιανή κλινική δοκιμή με επικεφαλής ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και στο Πανεπιστήμιο Monash.
Το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα χρησιμοποιεί μια συγκέντρωση των αιμοπεταλίων του ίδιου του ασθενούς που εγχέεται απευθείας στην άρθρωση με στόχο να βοηθήσει στη μακροχρόνια ανακούφιση από τον πόνο και να βελτιώσει τον χόνδρο της άρθρωσης.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Medical Association, συνέκρινε μια σειρά τριών εβδομάδων ενέσεων πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια με ενέσεις φυσιολογικού ορού τριών εβδομάδων, το οποίο λειτούργησε ως εικονικό φάρμακο για τη μελέτη.
Οι συμμετέχοντες και οι γιατροί που έκαναν την ένεση δεν γνώριζαν εάν υπήρχε πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια ή φυσιολογικό ορό στη σύριγγα κατά τη διάρκεια των ενέσεων. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για τα επίπεδα πόνου και την υγεία του χόνδρου για 12 μήνες.
Ενώ οι συμμετέχοντες που έλαβαν ενέσεις πλάσματος πλούσιες σε αιμοπετάλια είχαν σημαντική βελτίωση στον πόνο στο γόνατό τους σε διάστημα 12 μηνών, το επίπεδο βελτίωσης αντιστοιχούσε με εκείνους στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Δεν εντοπίστηκαν διαφορές στις μαγνητικές τομογραφίες και στις δύο ομάδες.
«Διεξάγαμε τη μελέτη επειδή υπάρχουν επί του παρόντος περιορισμένα στοιχεία υψηλής ποιότητας σχετικά με το εάν οι ενέσεις πλάσματος πλούσιων σε αιμοπετάλια έχουν ή όχι οφέλη για άτομα με επώδυνη οστεοαρθρίτιδα γόνατος. Τα αποτελέσματά μας δεν υποστηρίζουν τη χρήση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια για άτομα με ήπια έως μέτρια οστεοαρθρίτιδα γόνατος», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής καθηγητής Kim Bennell του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης.
Ο καθηγητής Bennell συμβουλεύει τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα γόνατος να χρησιμοποιούν θεραπείες όπως η άσκηση και, εάν είναι πάνω από ένα υγιές εύρος βάρους, η απώλεια βάρους για να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων τους και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Χάντερ, από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, δήλωσε ότι η οστεοαρθρίτιδα είναι μια κοινή ασθένεια που προκαλεί αναπηρία. «Απαιτείται επειγόντως ο εντοπισμός νέων θεραπειών ικανών να βελτιώσουν τα συμπτώματα και τη δομή στην οστεοαρθρίτιδα. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη θεραπεία που δοκιμάστηκε σε αυτή τη μελέτη, το PRP, ενώ χρησιμοποιείται ευρέως και είναι συνήθως δαπανηρή, φαίνεται να είναι αναποτελεσματική».
