Ζήσης Ψάλλας
Ακόμη και μήνες μετά την κρίσιμη ασθένεια για σήψη, τα παιδιά διατρέχουν κίνδυνο για νέες ή επιδεινούμενες ιατρικές καταστάσεις, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ένα στα πέντε παιδιά σε μια εθνική αμερικανική μελέτη είτε ανέπτυξε είτε παρουσίασε προοδευτική νόσο μέσα σε έξι μήνες από την έξοδο από τη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) για σήψη. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο JAMA Pediatrics.
Οι ερευνητές συνέκριναν δεδομένα από 5.150 παιδιά που έλαβαν φροντίδα στη ΜΕΘ για σήψη με 96.361 παιδιά που παρουσίασαν κρίσιμη ασθένεια από άλλες καταστάσεις. Όσα παιδιά έπασχαν από σήψη ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν αργότερα χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, προβλήματα που απαιτούσαν διατροφική εξάρτηση και χρόνια νεφρική νόσο. Τα παιδιά και στις δύο ομάδες κινδύνευαν επίσης να αναπτύξουν διαταραχή επιληπτικών κρίσεων.
«Τα παιδιά που επιβιώνουν από σοβαρή σήψη κινδυνεύουν από μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία τους που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και τις μελλοντικές ανάγκες υγείας τους», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Erin Carlton, από το University of Michigan Health C.S. Mott Children’s Hospital.
Δεν επηρεάζονται εξίσου όλα τα παιδιά που αναρρώνουν από κρίσιμη ασθένεια από σήψη, προτείνει η μελέτη. Όσα είχαν προϋπάρχουσες ασθένειες είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν νέα ή επιδεινούμενη ασθένεια.
Εν τω μεταξύ, τα μικρότερα παιδιά -ιδιαίτερα εκείνα κάτω του ενός έτους- είχαν διπλάσιες πιθανότητες να χρειαστούν συμπληρωματική διατροφή, όπως να χρειαστούν ένα σωλήνα σίτισης ή να αναπτύξουν μια νέα κατάσταση κρίσης όπως η επιληψία, από τα μεγαλύτερα παιδιά.
Κάθε χρόνο, 70.000 παιδιά στις ΗΠΑ νοσηλεύονται με σηψαιμία, μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που εμφανίζεται όταν η λοίμωξη είναι υπερβολική, προκαλώντας βλάβη σε ζωτικά όργανα. Είναι η κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των παιδιών και των νεογνών.
«Πολλά παιδιά που χρειάζονται εντατική φροντίδα για σήψη έχουν εξουθενωτικές σωματικές, γνωστικές ή συναισθηματικές προκλήσεις πολύ μετά την ανάρρωσή τους», είπε η Carlton. «Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν την ανάγκη για βελτιωμένη φροντίδα παρακολούθησης που επικεντρώνεται στον εντοπισμό και τη θεραπεία νέων ή επιδεινούμενων ιατρικών καταστάσεων».
