Δύο λιμάνια αυτό του Λαυρίου και εκείνο της Κύμης βρίσκονται εκ νέου στο προσκήνιο της επικαιρότητας εξ αιτίας της στρατηγικής τους θέσης που είναι ικανή υπό συγκεκριμένες συνθήκες να δώσουν λύση σε μία εκ των πτυχών του ακτοπλοϊκού προβλήματος που σχετίζεται με τις ώρες πλου και το κόστος καυσίμων.
Το λιμάνι του Λαυρίου είχε προ δεκαετίας και πλέον, όταν ακόμη υπήρχε το σύστημα των αδειών σκοπιμότητας έρθει στο προσκήνιο λόγω της τότε σταδιακής ένταξης ταχύπλοων και συμβατικών ταχύπλοων Ε/Γ-Ο/Γ στον ακτοπλοϊκό στόλο. Αιτία η αναζήτηση από τότε ενός βελτιωμένου συστήματος κάλυψης των νησιωτικών συγκροτημάτων του Αιγαίου η οποία, παρά τη σωρεία μελετών που έγιναν, εξακολουθεί ζητούμενο και σήμερα. Ζητούμενο που επιτείνεται από την ανελέητη αύξηση του κόστους των καυσίμων που συμβάλουν στη διαμόρφωση του τελικού ναύλου. Αλλά ποιες είναι οι προϋποθέσεις ανάπτυξης των εν λόγω λιμένων; Η πρώτη αποκάλυψη είχε συμβεί σε συνεδρίαση του ΣΑΣ προ ετών όταν εκπρόσωποι ακτοπλοϊκών εταιριών είχαν σημειώσει τη διάθεση να μετακομίσουν ακτοπλοϊκές μονάδες στο Λαύριο υπό την προϋπόθεση ότι θα καλυπτόταν το λιμάνι με τον προαστιακό και μετέπειτα με το μετρό. Δηλαδή προϋπόθεση που εξακολουθεί ζητούμενη και σήμερα. Κοντά χρονικά τότε και σε συζήτηση που είχε διεξαχθεί ο Π. Παναγόπουλος, το όνομα του οποίου συνδέθηκε με την αναμόρφωση του σκηνικού στην επιβατηγό ναυτιλία (κρουαζιέρα και ακτοπλοΐα) είχε αφήσει ενεούς τους ακροατές λέγοντας ,τότε, ότι η κάλυψη του ανατολικού Αιγαίου θα μπορούσε να γίνει σε μόλις τρείς ώρες στη γραμμή Κύμη-Χίος για να του «αποτελειώσει…» αποκαλύπτοντας και τη στρατηγική σημασία του λιμένα του Βόλου για την ανάπτυξη σιδηροδρομικού πορθμείου με τη Συρία. Δηλαδή μία δεκαετία και πλέον προ της αφύπνισης της Τουρκίας που αυτή την εποχή ολοκληρώνει την υποθαλάσσια σιδηροδρομική σύνδεση με ότι αυτό θα συνεπάγεται προσεχώς από οφέλη για την οικονομία της αλλά και για την ισχυροποίηση του ρόλου της στο παγκόσμιο εμπόριο. Το οξύμωρο στην υπόθεση των δύο λιμένων είναι ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του σημερινού ΥΝΑ γνώριζαν και γνωρίζουν, ελέω και των μελετών που εκπονήθηκαν, ότι με το Λαύριο τα σημερινά ταχύπλοα της ακτοπλοΐας, συμβατικά και μη, θα μπορούσαν να διαιρέσουν τη μία διαδρομή (πλου) σε δυο με το ίδιο κόστος καυσίμων… (είχαν τότε γίνει οι σχετικοί υπολογισμοί) υπερκαλύπτοντας τις ανάγκες σύνδεσης των νησιωτικών συγκροτημάτων και κατασιγάζοντας έτσι απαιτήσεις αλλά και αγωνίες τοπικών παραγόντων. Το επίσης οξύμωρο στην υπόθεση σήμερα είναι ότι το λιμάνι του Κύμης ουδέποτε απέκτησε την κατάλληλη οδική πρόσβαση και το λιμάνι του Λαυρίου εξαρτάται ακόμη και σήμερα από τις δρομολογημένες εξελίξεις περί τον ΟΣΕ και τις θυγατρικές του και παρά το γεγονός ότι με βάση παλαιότερα προγράμματα θα έπρεπε από τα τέλη του 2011 άντε μέσα του 2012 να διαθέτει σιδηροδρομική σύνδεση με τον προαστιακό.
theseanation
