Του Ζαφείρη Σπυριδάκη
Ποτέ δεν πρόκειται κανείς να γίνει πολιτικός, αν τελικά δεν το χει! Η απίστευτη ευκολία να κάνεις μέσα σε ελάχιστο χρόνο, την λεγόμενη πολιτική κολοτούμπα,  θέλει όπως και να το κάνουμε τέχνη.
Ακόμη κι όταν σ ένα πάνελ, ένας δημοσιογράφος που θα τολμήσει να δείξει ένα βίντεο με παλιές δηλώσεις του πολιτικού με αυτά που είχε πει προεκλογικά, σίγουρα θα βρει τον τρόπο αυτός, να το γυρίσει τούμπα.
Αφορμή της μικρής αυτής εισαγωγής, είναι η πλήρης μεταστροφή ΟΛΩΝ των αριστερών(;) σε όλες, μα όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις.

Ας μην τα δούμε ένα ένα, γιατί και κουράζει και εξοργίζει η αναφορά.

Θα σταθώ όμως σε δύο πράγματα.
Το πρώτο, το θέμα του ΟΛΠ. Ξεκάθαρος ο υπουργός ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας όταν ανέλαβε την πρώτη φορά το ΥΕΝ. Δεν πωλείται κύριοι, έλεγε σε όλους τους τόνους.
Απορώ γιατί ο Πρωθυπουργός, τον εξέθεσε την δεύτερη φορά και τον τοποθέτησε και πάλι υπουργό στο συγκεκριμένο υπουργείο.
Ο ίδιος ο Θοδωρής Δρίτσας, είναι αλήθεια πως είναι ιδιαίτερα συμπαθής στους Πειραιώτες, με το ήρεμο ύφος του και τον λόγο του.
Όμως, η απόφαση για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, τον έφερε σε σύγκρουση με την ίδια του την δημοτική παράταξη, το Λιμάνι της αγωνίας, που εξέδωσε ανακοίνωση για την αντίθεσή του στην πώληση!
Δεν αποκλείω στο τέλος, ο κος Δρίτσας να πάρει τελικά αποστάσεις και να θέσει τον εαυτό του εκτός. Είναι εκτίμηση και όχι πληροφορία.

Το δεύτερο θέμα που είναι και το σημαντικότερο.
Το ψαλίδι στις συντάξεις.
Ο ελληνικός λαός, έχει δείξει το τελευταίο διάστημα απίστευτη ωριμότητα και υπομονή. Αποδεχόμενος την «αλητεία» των αγορών, τα «κοράκια» και την εμμονή  των Μέρκελ-Σόιμπλε στη λιτότητα, σε βαθμό που να νομίζεις ότι εκδικούνται για κάτι, δέχτηκε και είναι διατεθειμένος να δεχτεί τα μέτρα που χρειάζονται ώστε να καταφέρουμε να βγούμε από την ύφεση.
Όμως, δεν γίνεται να δεχτεί την κοροϊδία απέναντι στα γεροντάκια. Οι πατεράδες μας και οι παπούδες μας, δεν ήταν λαμόγια. Δούλεψαν περισσότερα από 35-40 χρόνια στη ζωή τους, για να μη λείψει κάτι ουσιώδες από την  οικογένειά τους και ενίσχυαν όλα αυτά τα χρόνια με τις εισφορές τους και τις κρατήσεις.
Αυτό που συνεχίζουμε να κάνουμε όλοι όσοι σήμερα είμαστε τυχεροί που έχουμε μια δουλειά ή μια μικρή επιχείρηση.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι τα απροστάτευτα θύματα αυτής της κρίσης, γιατί απλά δεν μπορούν να αντιδράσουν. Δηλαδή τι να κάνει ο 85χρονος συνταξιούχος που δεν του φτάνει η σύνταξη; Να βγει στην αγορά εργασίας για να βρει μαύρα;
Κι ενώ όλο αυτό το διάστημα διαβεβαίωνες κυβέρνηση, ότι δεν πρόκειται να κοπούν μισθοί και συντάξεις, τώρα ο κος Κατρούγκαλος τα αφήνει όλα ανοιχτά, ακόμη και για αυτές τις συντάξεις των 1000 ευρώ(ενώ στην αρχή έλεγε των 1500) και κρατάς σε αγωνία τόσο κόσμο.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στο κοινοβούλιο, έχουν τις ίδιες ευαισθησίες και αγωνίες με τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτής της χώρας.
Θα ήθελα όμως ο πρωθυπουργός και όλοι οι υπόλοιποι της κυβέρνησης και των προηγούμενων για να μη θεωρηθεί ότι είμαι υπέρ κάποιας παράταξης, να τους δω μια μέρα απέναντι στους δικούς τους ηλικιωμένους γονείς. Τι τους λένε!
Πώς δικαιολογούν τις περικοπές. Μπορεί βέβαια να τους βοηθούν οι ίδιοι με την οικονομική άνεση που έχουν οι περισσότεροι.( άλλο παράδοξο, οι πιο πολλοί βουλευτές μάλλον έχουν βρει το προικοχώρι, δεν εξηγείται διαφορετικά πως τα ακίνητα και η περιουσία προέρχονται από τον γάμο τους με πλούσια νύφη).

Κρίμα, γιατί άλλα περίμενε ο κόσμος από την αριστερά. Αλλά ας είναι. Μπορεί να ισοφαρίσει, αφού θέλει να φέρει το νέο.
Ας καταργήσει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ας μειώσει τους βουλευτές και τους συμβούλους τους. Όπως και τους μισθούς τους. Και τέλος, ας βάλει έναν νόμο, που θα προβλέπει να κάθονται στο σκαμνί όλοι εκείνοι που προεκλογικά υπόσχονταν άλλα και μετεκλογικά έκαναν ακριβώς τα αντίθετα. 
Γιατί αυτό λέγεται απάτη. Και διώκεται από τον νόμο για τον απλό θνητό, πολίτη.
Να, μερικές προτάσεις νέες. Έτσι, για να ξεμπερδεύουμε με το παλιό!