«Ήθελα να πεθάνω..όλους μέχρι σήμερα τους βλέπω σαν βιαστές… Άλλωστε σε ποιον θα το έλεγα; Είχα κανένα; Ήθελα να πεθάνω. Έπεφτα να κοιμηθώ και έβλεπα την σκιά μου πάνω στον τοίχο. Το κρεβάτι μου ήταν κολλημένο πάνω στον τοίχο και μια λάμπα πετρελαίου…».
Τα παραπάνω λόγια είναι της Αναστασίας Παπαδοπούλου, ειδικής συμβούλου στην Ad hoc Επιτροπή για την εθνική στρατηγική προστασίας των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση, τη σεξουαλική κακοποίηση και την παιδική πορνογραφία.
Το χειρόγραφο, που δημοσιεύει στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η Αναστασία Παπαδοπούλου, είναι λόγια που γράφτηκαν από μία γυναίκα, που έπεσε θύμα βιασμού στην τρυφερή ηλικία των 8 μόλις ετών.
Το χειρόγραφο, αναφέρει τα εξής:
«Εκείνη την νύχτα πέθανα και εγώ. Τι και αν έζησα τόσα χρόνια». «Από εκείνη την νύχτα βλέπω τον ίδιο μα τον ίδιο εφιάλτη. Ένα τεράστιο βουνό να πέφτει να με πλακώνει, να ξυπνώ έντρομη και να μην μπορώ να ξανακοιμηθώ.
Άλλωστε σε ποιον θα το έλεγα; Είχα κανένα; Ήθελα να πεθάνω.Έπεφτα να κοιμηθώ και έβλεπα την σκιά μου πάνω στον τοίχο. Το κρεβάτι μου ήταν κολλημένο πάνω στον τοίχο και μια λάμπα πετρελαίου έκανε την σκιά μου. Και σκεφτόμουνα. Άραγε πως θα είμαι μέσα στο σεντούκι άμα πεθάνω; Αυτές είναι οι σκέψεις που έκανα σαν 8 και 10 χρονών.Και ήρθε η εφηβεία, μια εφηβεία μοναξιάς και πίκρας. Άρχισαν να με φλερτάρουν. Ήμουν όμορφη αλλά εγώ όλους μέχρι σήμερα τους βλέπω σαν βιαστές. Και παίζω θέατρο μέχρι σήμερα. Σε κάθε άγγιγμα σε κάθε φιλί, σε κάθε πράξη σεξουαλική είναι εκείνη η νύκτα. Ποτέ μα ποτέ δεν έφυγε εκείνη η νύκτα. Μου τα στέρησαν όλα. Παιδικά, εφηβικά, τον αρραβώνα μου, το γάμο μου όλα…».
Πηγή: sigmalive
