Outlast

Όταν ξέρεις πως η εταιρεία που δημιουργεί ένα game στελεχώνεται από ανθρώπους που στο παρελθόν έχουν εργαστεί σε τίτλους όπως τα Prince of Persia, Assassin’s Creed, Splinter Cell και Uncharted, είσαι τουλάχιστον σίγουρος για ένα μίνιμουμ ποιότητας. Αυτό που ίσως δεν περιμένεις, είναι η ενασχόλησή τους με έναν αμιγώς Survival Ηorror τίτλο, όχι τόσο σχετικό με την Action εμπειρία τους. Φαίνεται όμως πως όταν κάτι ξέρεις να το κάνεις καλά, είσαι καταδικασμένος να το κάνεις πάντα καλά. 

Το Outlast λοιπόν είναι τo game στο οποίο αναφερόμαστε και η Red Barrels Games η εταιρεία ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα Survival Ηorror που υπόσχεται να μας κάνει να αισθανθούμε αρκετά άβολα και επειδή όλοι οι fans του τρόμου είναι και λίγο …ανάποδοι, όσο πιο ενοχλητικό τόσο το καλύτερο! Το παιχνίδι θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2014 και για PS4, αλλά προς το παρόν η έκδοση για PC είναι εδώ και σας περιμένει για ένα ταξίδι στο σκοτεινό του κόσμο!

Τρόμος στο Άσυλο
Το Outlast σας βάζει στον ρόλο του Miles Upshur, ενός μάχιμου freelance δημοσιογράφου, ο οποίος δέχεται ένα ανώνυμο tip σχετικά με διάφορα περίεργα γεγονότα στο Mount Massive Asylum. Το απομακρυσμένο αυτό μέρος βρίσκεται στα βουνά του Colorado και πριν από πολλά χρόνια λειτουργούσε σαν άσυλο για τους παρανοϊκούς, τους σχιζοφρενείς και γενικώς τους ψυχικά διαταραγμένους. Πρόσφατα όμως αγοράστηκε από την πολυεθνική Murkoff Corporation, και συγκεκριμένα από το τμήμα “έρευνας και φιλανθρωπίας” και τέθηκε ξανά σε λειτουργία κάτω από πλήρη μυστικότητα.

Επειδή το τμήμα “έρευνας και φιλανθρωπίας” μιας τεράστιας πολυεθνικής ακούγεται αρκετά ύποπτο από μόνο του, αλλά κι επειδή ο ανώνυμος πληροφοριοδότης είναι άνθρωπος από “μέσα”, αποφασίζετε να πάτε μέχρι το Mount Massive Asylum να ερευνήσετε “ιδίοις όμμασι” την κατάσταση. Φτάνοντας όμως εκεί, δεν θα αργήσετε να καταλάβετε πως κάτι δεν πάει καθόλου -μα καθόλου- καλά. Νεκροί φύλακες μέσα σε πισινές αίματος, διαμελισμένα πτώματα, τρελοί που κυκλοφορόν ελεύθεροι, νοσηρή ατμόσφαιρα και μια απίστευτη αίσθηση σαπίλας που αποπνέει το μέρος. Όλα φανερώνουν πως πίσω από τις πόρτες και τους τοίχους του παλιού τρελάδικου κρύβονται αρρωστημένα και αποτρόπαια μυστικά… Δυστυχώς για εσάς, θα βρεθείτε ακριβώς στο επίκεντρό τους!

In dark places
Όπως καταλαβαίνετε, το παιχνίδι διαδραματίζεται εξολοκλήρου στο αχανές Mount Massive Asylum, όπου έρχεστε αντιμέτωποι με τον απόλυτο τρόμο! Το Outlast είναι ένα κλασικό Survival Horror στα χνάρια παιχνιδιών όπως το Amnesia: The Dark Descent ή η σειρά Penumbra, σε προοπτική πρώτου προσώπου. Το gameplay περιλαμβάνει κατά κύριο εξερεύνηση των χώρων του Ασύλου, είτε για να εντοπίσετε κάποιο αντικείμενο που θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε (πχ. κάποιο κλειδί), είτε για να βρείτε που ακριβώς πρέπει να πάτε.

Το παιχνίδι σιγά-σιγά ξεδιπλώνει ένα γαϊτανάκι τρόμου καθώς βυθίζεστε όλο και περισσότερο στα σκοτεινά μυστικά που κρύβονται στο μέρος αυτό. Ψάχνοντας απεγνωσμένα τη σωτηρία από τον εφιάλτη θα γίνετε μάρτυρες νοσηρών καταστάσεων που θα σας κάνουν να εύχεστε να μην είχατε πατήσει ποτέ το πόδι σας εκεί μέσα! Σχετικά με το ποιούς άλλους συναντάτε στην πορεία και τι ακριβώς γίνεται, καταλαβαίνετε πως δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε περισσότερα δίχως spoilers.

Το ρεπερτόριο των κινήσεων του Miles είναι το πρώτο μεγάλο σας “όπλο” στον αγώνα για επιβίωση. Ο πρωταγωνιστής μας μπορεί να σκαρφαλώσει σε επιφάνειες που εξέχουν, να ισορροπήσει σε περβάζια, να πηδήξει πάνω από κενά, να συρθεί σκυφτός σε τρύπες και αεραγωγούς, να ξεγλιστρήσει ανάμεσα από μικρά ανοίγματα και γενικώς αποδεικνύεται πολύ ευέλικτος και ιδιαίτερα ευκίνητος. Βέβαια είναι γνωστό πως ο φόβος δίνει φτερά στα πόδια, και με την τρομάρα που πέφτει στο Mount Massive Asylum πιστεύω ο καθένας θα γινόταν εύκολα αθλητής του δεκάθλου!

Άσε τον τρελό στην τρέλα του
Φυσικά δεν είστε μόνοι σας στο καταραμένο τούτο μέρος, αλλά υπάρχουν και οι δύσμοιροι τρόφιμοι που περιφέρονται πλέον ελεύθεροι σε ολόκληρο το άσυλο. Κάποιοι από τους τρελούς είναι ακίνδυνοι και απλά αράζουν σαν χαμένοι. Κάποιοι άλλοι όμως φρικάρουν με την παρουσία σας και αποκτούν άκρως απειλητικές διαθέσεις, με αποκορύφωμα τον τεράστιο χοντρό Chris Walker που σας κυνηγάει σε ολόκληρο σχεδόν το παιχνίδι αποκαλώντας σας “little pig”.

Ο Miles είναι απλά ένας δημοσιογράφος και όχι κομάντο, πράγμα που σημαίνει πως δεν είναι και πολύ ικανός στη μάχη. Για την ακρίβεια, δεν είναι καθόλου ικανός, κάτι που θα καταλάβετε πολύ σύντομα από τις πρώτες σας συναντήσεις με τους επικίνδυνους “ψυχάκηδες” του Mount Massive Asylum. Οι εναλλακτικές σας λοιπόν σε κρίσιμες καταστάσεις, όταν το stealth αποτύχει, είναι οι εξής δύο: είτε βάζετε τα πόδια στον ώμο και τρέχετε γενναία για να ξεφύγετε μέχρι να σας χάσουν οι διώκτες σας, είτε κρύβεστε με θάρρος σε διάφορα μέρη όπως φοριαμοί ή κάτω από κρεβάτια. Αυτή η αδυναμία του πρωταγωνιστή είναι σίγουρα ένα στοιχείο που προσδίδει μεγάλη ένταση και θα σας κάνει να νιώθετε ότι απειλείστε συνεχώς, αλλά δίνει και μια ανθρώπινη διάσταση στον ήρωα.

Ειδικά όταν σας κυνηγούν και τρέχετε πανικόβλητοι ψάχνοντας κάποιο μέρος για να διαφύγετε ή να κρυφτείτε, ή εάν είστε χωμένοι σε ένα ντουλάπι και βλέπετε από τις γρίλιες της πόρτας τον παράφρονα εχθρό που σας ψάχνει και ακούτε την τρομοκρατημένη ανάσα του Miles, θα νιώσετε την έννοια Survival Horror στο πετσί σας. Να αναφέρουμε εδώ πως ο ήρωάς μας τουλάχιστον αντέχει μερικά χτυπήματα πριν πεθάνει, έτσι αν δείτε ότι σας στριμώχνουν υπάρχει πάντα υπάρχει η λύση της άτακτης φυγής, μέχρι να καταφέρετε να εξαφανιστείτε και να heal-άρετε. Ο Miles είναι πολύ πιο ευέλικτος από τους αντιπάλους τους, έτσι όπου βρείτε να πηδήξετε, να συρθείτε ή να σκαρφαλώσετε σημαίνει πως θα οδηγηθείτε σε προσωρινή ασφάλεια.

Επίσης να είστε έτοιμοι να πεθάνετε αρκετές φορές, τουλάχιστον σε ορισμένα σημεία, εκτός εάν είστε πολύ προσεκτικοί και υπομονετικοί. Το κακό είναι πως αν σας σκοτώσουν και πρέπει να παίξετε δυο-τρείς φορές κάποιο στιγμιότυπο, το στοιχείο του τρόμου πάει λίγο περίπατο καθώς ασχολείστε περισσότερο με το που πρέπει να πάτε παρά με τον -αναμενόμενο πλέον- διώκτη σας. Πάντως σε γενικές γραμμές το Outlast τόσο κατά την εξερεύνηση όσο και στις σεκάνς όπου έρχεστε αντιμέτωποι με τους εχθρούς διατηρεί επιτυχώς την εξαιρετικά τρομακτική του ατμόσφαιρα και θα σας έχει συνεχώς στην “τσίτα”.

Σκοτάδι, κάμερα, πάμε
Το μόνο εργαλείο που θα σας βοηθήσει σε αυτήν την κάθοδο στην κόλαση του Mount Massive Asylum είναι η πιστή σας κάμερα. Με το πάτημα του αντίστοιχου κουμπιού μπορείτε να βλέπετε μέσα από αυτήν, ενώ κατά τα άλλα κινείστε κανονικά. Φυσικά δεν είναι δυνατότητά της να κάνει ζουμ αυτή που θα σας σώσει τη ζωή, αλλά η επιλογή night vision, καθώς το Outlast διαδραματίζεται ως επί το πλείστον σε σκοτεινούς χώρους. Όπως μας έχουν διδάξει ταινίες όπως το Blair Witch Project ή το RΕC, το να βλέπεις στο σκοτάδι μέσα από την πράσινη night vision απόχρωση είναι από τα πιο τρομακτικά πράγματα που μπορούν να σου συμβούν!

Στη δημιουργία της Red Barrels το εν λόγω “τέχνασμα” λειτουργεί εξίσου καλά και μάλιστα ορισμένα από τα πιο τρομακτικά στιγμιότυπα στο παιχνίδι προκύπτουν από αυτό. Η αίσθηση ότι είστε αβοήθητοι και μοναχοί μέσα σε ένα απόκοσμο περιβάλλον με μόνη ελπίδα το φωτάκι της κάμεράς σας, καθιστά σε ορισμένα -εξαιρετικά στημένα- σημεία το Outlast ένα αριστουργηματικό game για πραγματικά γερά νεύρα.

Το γεγονός ότι για την λειτουργία της κάμερας χρειάζονται μπαταρίες, τις οποίες βρίσκετε διασκορπισμένες σε διάφορά μέρη, προσθέτει ένα επιπλέον άγχος στην διαχείριση της κατάστασης από μέρους σας. Αν ξεμείνετε για παράδειγμα χωρίς night vision σε ένα εντελώς σκοτεινό υπόγειο την βάψατε! Πάντως η αλήθεια είναι πως με λίγο παραπάνω ψάξιμο θα βρείτε αρκετές μπαταρίες χωρίς ιδιαίτερο κόπο, στο δικό μας playthrough δεν ξεμείναμε ποτέ.

“You were here, weren’t you? Little Pig… I’ll find all you whores…”

Στο στόμα της τρέλας
Όλα τα παραπάνω στοιχεία που αναφέραμε όπως η αγχώδης περιήγησή σας στο άσυλο μέσα από πόρτες, σκάλες, διαδρόμους, περβάζια, τρύπες και καταπακτές, οι γεμάτες ένταση συναντήσεις σας με τους διάφορους τρελάρες, τα σκοτεινά δωμάτια, το -πάρα- πολύ αίμα και gore που θα συναντήσετε και η σχεδόν μόνιμη χρήση της night vision δημιουργούν ένα εξαίσιο μίγμα αγνού τρόμου και μια εμπειρία που δεν συναντάμε τόσο συχνά σε video games. Ειδικά εάν παίζετε βράδυ, με κλειστά τα φώτα και φορώντας ακουστικά, σας συμβουλεύουμε να έχετε κανά ζευγάρι εσώρουχα κοντά σας!

Ωστόσο, παρόλο που το Outlast καταφέρνει να “χτίσει” σε ατμόσφαιρα και αγωνία, δεν σημαίνει πως δεν έχει τα προβληματάκια του. Αρχικά να πούμε πως είναι αρκετά γραμμικό, κάτι που ίσως “χαλάσει” ορισμένους, αν είναι φανερό πως το παιχνίδι θέλει να μεταδώσει μια κινηματογραφική περισσότερο εμπειρία ακολουθώντας μια συγκεκριμένη πλοκή. Σαν να βρίσκεστε δηλαδή σε μια ταινία θρίλερ με πρωταγωνιστή εσάς. Αν έτεινε προς πιο open world καταστάσεις ενδεχομένως να χανόταν αυτή η σεναριακή συνοχή.

Ίσως το πιο προβληματικό σημείο του Outlast είναι τα διάφορα Objectives που καλείστε να ολοκληρώσετε για να προχωρήσετε. Όχι ότι είναι προβληματικά αυτά καθαυτά, απλά στερούνται ποικιλίας και γίνονται κάπως επαναλαμβανόμενα από ένα σημείο και ύστερα. Για να καταλάβετε, συνήθως ψάχνετε να βρείτε κάτι που θα σας βοηθήσει να συνεχίσετε, είτε πρόκειται για ένα κλειδί, είτε για δύο διακόπτες, είτε για τρείς ασφάλειες κτλ. Δε θα μας χάλαγε λίγη περισσότερη φαντασία καθώς τα puzzles είναι υποτυπώδη και όλα γίνονται περισσότερο διαδικαστικά όσο προχωράτε, κάτι που αφαιρεί από την αίσθηση τρόμου που στην αρχή υπάρχει 100%. Αν υπήρχαν πιο έξυπνοι γρίφοι και ίσως μια πιο Αdventure προσέγγιση ενδεχομένως να μιλάγαμε για ένα αριστούργημα.

Τέλος να αναφέρουμε κάποια μικροπροβλήματα στην A.I. των αντιπάλων που αντιδρούν κάπως αλλοπρόσαλλα ενίοτε, αν και αυτό ίσως δικαιολογείται αφού όπως είπαμε, τρελοί είναι, ότι θέλουν κάνουν! Πάντως, το στόρι του παιχνιδιού είναι σχεδόν ενοχλητικό (με την καλή έννοια πάντα) σε αρκετά σημεία, ξεδιπλώνεται εξαιρετικά και διαθέτει ατμόσφαιρα και ένταση που θα σας συνεπάρει, στις περίπου έξι ώρες που χρειάζεται για να το ολοκληρώσετε. Θα θέλαμε περισσότερη διάρκεια σίγουρα, αλλά μιλάμε για έξι ώρες με τα νεύρα τεντωμένα, γεγονός που θα σας “γεμίσει” οπωσδήποτε.

Υπάρχει και η απαραίτητη ανατροπή στο τέλος (όπως σε κάθε έργο τρόμου που σέβεται τον εαυτό του) και είναι μάλλον περισσότερο θέμα προσωπικού γούστου το αν θα σας αρέσει ή όχι. Να ξέρετε παρόλα αυτά, πως ακόμα κι αν τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν σας συγκινεί τελικά, υπάρχουν δυο-τρία σημεία στο Outlast που ακόμα και οι πιο …αναίσθητοι θα πεταχτείτε από την καρέκλα σας!

Seems scary
Για τον οπτικό τομέα του Outlast επιστρατεύτηκε η παλιά καλή Unreal Engine 3, με το αποτέλεσμα να είναι σε γενικές γραμμές πολύ προσεγμένο. Το Mount Massive Asylum είναι εξαιρετικά σχεδιασμένο και δίνει την αίσθηση σε κάθε γωνία του ενός πραγματικά καταραμένου μέρους. Από αμιγώς τεχνικής απόψεως έχουμε καλής ποιότητας textures και δουλεμένο bump mapping σε όλα τα περιβάλλοντα και τις υφές, ενώ το dynamic lighting πρωταγωνιστεί σε ένα game που ούτως η άλλως βασίζεται κατά πολύ στους φωτισμούς. Από την άλλη δεν υπάρχουν και πολλά εφέ, ενώ όπου εμφανίζονται (όπως πχ. κάποιες φλόγες) δεν μας έκαναν και κάποια τρομερή εντύπωση.

Κάπως προβληματικός είναι και ο σχεδιασμός ορισμένων NPC, οι οποίοι μπορεί από κάποια απόσταση και στο ημίφως να δείχνουν τρομακτικοί και απειλητικοί, αλλά αν πάτε πολύ κοντά να σας φανούν κάπως πιο αδιάφοροι. Επίσης υπάρχουν πολλά μοντέλα χαρακτήρων που επαναλαμβάνονται και όσο προχωράει το παιχνίδι θα αρχίσουν να κουράζουν. Τουλάχιστον στο γενικό σκοτεινό στήσιμο του Outlast εξυπηρετούν τον σκοπό τους. Εντύπωση κάνουν διάφορες πολύ “ψαγμένες” λεπτομέρειες, όπως το χέρι του πρωταγωνιστή που φαίνεται να ακουμπάει στον τοίχο όταν κάνετε lean από κάποια γωνία, ή τα αποτυπώματα που αφήνουν τα παπούτσια σας αν πατήσετε σε αίμα, μικρά πράγματα που όμως κάνουν τη διαφορά.

Πολύ προσεγμένος είναι και ο τομέας του ήχου στη δημιουργία της Red Barrels. Είτε πρόκειται για μουσική, είτε για ambience, το αποτέλεσμα είναι ατμοσφαιρικό και άκρως κινηματογραφικό, ενώ η εναλλαγή των κομματιών ακολουθεί την δράση. Για παράδειγμα, όταν σας κυνηγάνε ακούγεται ένα αγωνιώδες θέμα το οποίο σβήνει όταν καταφέρετε να ξεφύγετε επιτυχώς από τους διώκτες σας. Τα εφέ είναι σε καλό επίπεδο ενώ τα voice-overs, αν και λίγο κλισέ σαν ερμηνείες, ταιριάζουν άψογα στο ύφος του παιχνιδιού.

Μικρό μου γουρουνάκι…
Το Outlast είναι ένα αυθεντικό Survival Horror που σέβεται και εξυμνεί τις βασικές αρχές του είδους και επιτέλους είναι μια δημιουργία που αποτελεί ακριβώς αυτό που περιγράφουν οι λέξεις “Επιβίωση” και “Τρόμος”. Συγκαταλέγεται άνετα στις πιο τρομακτικές gaming εμπειρίες των τελευταίων ετών και διαθέτει πολλά στοιχεία ικανά να σας κάνουν να ανατριχιάζετε κάθε φορά που στρίβετε σε μια γωνία ή ανοίγετε κάποια πόρτα. Η ατμόσφαιρά του είναι εξαιρετική και θα σας βυθίσει εγγυημένα στον κόσμο του.

Αν έλλειπαν τα προβλήματα που αναφέραμε παραπάνω, όπως τα ανέμπνευστα tasks, οι σχεδόν ανύπαρκτοι γρίφοι, τα σημεία που η επανάληψη αφαιρεί πολύ από το στοιχείο του τρόμου και η μικρή ποικιλία εχθρών θα είχαμε ενδεχομένως και ένα από τα κορυφαία games της χρονιάς. Μπορεί η Red Barrels να μην μπόρεσε να συνθέσει το απόλυτο σύνολο, όμως κατάφερε και με το παραπάνω να μας χαρίσει μία πραγματική ωδή στον αυθεντικό τρόμο.

Θετικά:
– Ζοφερή, σκοτεινή ατμόσφαιρα
– Είναι πραγματικά τρομακτικό
– Μόνιμή ένταση και αγωνία
– Το παιχνίδι με τα φώτα και το night vision της κάμερας
– Συναρπαστική υπόθεση

Αρνητικά:
– Κάποια επαναλαμβανόμενα στοιχεία
– Υποτυπώδεις γρίφοι
– Μικρή ποικιλία εχθρών και μέτριος σχεδιασμός τους
– Θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη διάρκεια

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 6.5
Γενικά: 7.7

Γρηγόρης Βούλγαρης  

Πηγή: GameWorld.gr