Σε παγίδα θανάτου για χιλιάδες οδηγούς που επιθυμούν να ταξιδέψουν για Ζάκυνθο και Κεφαλονιά έχει εξελιχθεί ο εθνικός δρόμος που συνδέει την Αθηνών-Πύργου με το λιμάνι της Κυλλήνης.
Αιτία, τα έργα διαπλάτυνσης στο τμήμα από το αεροδρόμιο Ανδραβίδας προς την Κυλλήνη που αν και ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, με χρήματα του ΕΣΠΑ δεν λένε ακόμη και σήμερα να τελειώσουν και τα οποία μάλιστα ξαφνικά… ως δια μαγείας διακόπτονται.
Δύο είναι τα σημεία καρμανιόλες τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των διερχόμενων οδηγών που κατευθύνονται προς τα δύο τουριστικά νησιά.
Το ένα απ’ αυτά είναι στη διασταύρωση της Παλαιάς Εθνικής Οδού Λεχαινών- Ανδραβίδας και το άλλο στον κόμβο Μυρσίνης. Τα έργα και στα δύο αυτά σημεία σταματούν απότομα και ο δρόμος στενεύει επικίνδυνα με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα που έχουν αναπτύξει ταχύτητα να κινδυνεύουν να πέσουν πάνω στις νησίδες των πρατηρίων καυσίμων τα οποία βρίσκονται στις επίμαχες διασταυρώσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα που έχουν σημειωθεί τροχαία ατυχήματα ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Το ερώτημα είναι βέβαια πως οι αρμόδιες υπηρεσίες επέτρεψαν να λειτουργήσουν πρατήρια καυσίμων στις δύο αυτές διασταυρώσεις. Πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται πως τα έργα διαπλάτυνσης διακόπτονται ακριβώς μπροστά τους για να αναρωτιέται κανείς πως συνέβη αυτό το … «θαύμα».
Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα, η πραγματικότητα είναι συνήθως διαφορετική και γεννά πολλά ερωτήματα. Τις απαντήσεις βέβαια θα πρέπει να δώσουν οι αρμόδιοι προτού χαθεί κάποια ανθρώπινη ζωή σε ένα δρόμο που, σύμφωνα με επίσημα χείλη, θα αποτελούσε «κόσμημα» για τη Δυτική Ελλάδα. Τα μεγάλα λόγια όμως για άλλη μία φορά προσκρούουν στην… αβλεψία των συναρμόδιων υπηρεσιών. Κι επειδή λίγο πριν τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές τα μεγάλα λόγια… περισσεύουν θα ήταν αναγκαίο οι υπεύθυνοι να μην κωφεύουν αλλά να σταματήσουν εδώ και τώρα την αυθαιρεσία η οποία έχει πλέον «ονοματεπώνυμα».
Είναι λοιπόν άξιον απορίας πως σε ένα τέτοιο έργο που τώρα υλοποιείται με χρήματα από τα κοινοτικά κονδύλια, κάποιοι κλείνουν επιδεικτικά τα μάτια στο νόμο ο οποίος ρητά απαγορεύει τη λειτουργία πρατηρίων καυσίμων σε απόσταση 150 μέτρων από διασταυρώσεις εθνικών οδών. Επιπλέον, όπως προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία, εφόσον εκτελούνται έργα διαπλάτυνσης οι πάντες είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται με αυτά. Κάποιοι όμως φαίνεται πως για άλλη μια φορά είναι υπεράνω του νόμου, με τη συνενοχή μάλιστα των αρμοδίων αρχών.
Τι είναι όμως αυτό που εμποδίζει στη συγκεκριμένη περίπτωση την εφαρμογή των διατάξεων του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου; Η δαιδαλώδης γραφειοκρατία και η σύγκρουση αρμοδιοτήτων αποτελούν και πάλι το άλλοθι των συναρμοδίων υπηρεσιών οι οποίες επιδίδονται σε ένα «πινγκ-πογκ» ευθυνών. Και εξακολουθούν να μην κάνουν το αυτονόητο, να εφαρμόζουν δηλ. απλά και μόνο το νόμο πριν αρχίσουμε να μετρούμε ανθρώπινες απώλειες…
