Ένα κορίτσι 2500 ετών.
Το 1994-95, στη διάρκεια των εργασιών της εταιρείας Αττικό Μετρό για την κατασκευή του δικτύου της Αθήνας, βρέθηκε στην περιοχή του Κεραμεικού ο χώρος όπου ήταν γνωστό πως υπήρχε το νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας. Η αρχαιολογική αυτή ανασκαφή έφερε στο φως έναν ομαδικό τάφο, ο οποίος τοποθετήθηκε χρονικά στην εποχή του Λοιμού των Αθηνών του 430-426 π.Χ., και ο οποίος περιείχε σκελετικό υλικό από την ταφή περίπου 150 ανθρώπων, ενηλίκων και παιδιών. Μεταξύ αυτών υπήρχε το κρανίο ενός εντεκάχρονου κοριτσιού, το οποίο διατηρούσε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό παιδιού αυτής της ηλικίας, δηλαδή τη νεογιλή οδοντοφυΐα συγχρόνως με τη μόνιμη. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ανάπλασης ενός παιδικού κεφαλιού της εποχής του Περικλή.
«Αναγεννημένη» πλέον η 11χρονη Μύρτις αντικρίζει τον 21ο αιώνα σε μια συνάντηση με το παρελθόν που προκαλεί δέος. Το κορίτσι αυτό έζησε μια σύντομη, αλλά γεμάτη γεγονότα, ζωή.
Μέχρι τα 6-7 της χρόνια ζούσε μάλλον σε γυναικωνίτη μαζί με τα αδέλφια της, όπου έπαιζαν τόπι, βόλους, εφεδρισμό, σβούρα, αστραγάλους και τραμπάλα, άλλα έπαιζαν επίσης με τα κατοικίδια, κυρίως πουλιά και σκύλους, ενώ τα κορίτσια είχαν επιπλέον και τις κούκλες. Ανατρέφονταν με παραμύθια και παιχνίδια, ενώ από το 7ο έτος τα αγόρια πήγαιναν στο σχολείο και τα κορίτσια μάθαιναν στοιχειώδη ανάγνωση και γραφή από τη μητέρα τους, αλλά και να υφαίνουν, να κεντούν και να διευθύνουν το νοικοκυριό. Ο Ησίοδος αναφέρει ότι η κατάλληλη ηλικία για γάμο ήταν μεταξύ 13 και 16 ετών, επομένως η Μύρτις ήταν ένα κορίτσι κοντά στην ηλικία του γάμου. Σε όποια κοινωνική τάξη κι αν ανήκε, δεν απολάμβανε το προνόμιο να είναι πολίτης της πόλης. Αν ανήκε σε χαμηλή κοινωνική τάξη, θα βοηθούσε στις αγροτικές εργασίες, ενώ, αν ήταν δούλη, θα ήταν ένα σκληρά εργαζόμενο κορίτσι. Ωστόσο, οι συνθήκες του θανάτου της δεν επέτρεψαν να της αποδοθεί η συνηθισμένη φροντίδα των νεκρών, αφού ρίχτηκε στον κοινό τάφο μαζί με τους συμπατριώτες της, θύματα του τυφοειδούς πυρετού.
Από τις 15 Απριλίου η Μύρτις εκτίθεται στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.
