Τα έντομα, που σε άλλες ηπείρους βρίσκονται εδώ και αιώνες στο μενού από διάφορες τοπικές κουζίνες, φαίνεται ότι αρχίζουν να πατάνε δειλά το πόδι τους και στον ευρωπαϊκό γαστρονομικό χάρτη.
Η «Le Monde» αναφέρεται σε «εντομοφαγικά» εστιατόρια που ανοίγουν το ένα μετά το άλλο, στο Άμστερνταμ, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στην Κοπεγχάγη και – το πιο πρόσφατο – στο Παρίσι. Από το Σάββατο ένα μπαρ-εστιατόριο στην «πόλη του φωτός» προσφέρει σκουλήκια και ακρίδες, μάλλον ως «εναλλακτική» των ξηρών καρπών.
Στη Νίκαια, ο σεφ David Faure – που έχει και ένα αστέρι Michelin στο παλμαρέ του – σερβίρει ήδη από τον Απρίλιο μενού που συνδυάζει – μεταξύ άλλων – φουά γκρα και τραγανά τριζόνια. Μέχρι τώρα, αυτού του είδους η τάση περιοριζόταν σε ένα εκκεντρικό κοινό που ήθελε να «παίξει» με τις εμπειρίες και τις αισθήσεις. Όμως, σιγά σιγά η νέα «μόδα» εξαπλώνεται τόσο, ώστε να ιδρυθεί και διεθνές κέντρο εντόμων στην Ολλανδία, ένα κέντρο που συγκεντρώνει 15 εταιρείες και πανεπιστήμια τα οποία ασχολούνται με την παραγωγή εντόμων για ανθρώπινη και ζωική κατανάλωση.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι ιδιώτες που βλέπουν ότι ο τομέας αυτός έχει μέλλον. Είναι και η ίδια η Ε.Ε. που «τρέχει» ήδη δύο ευρωπαϊκά προγράμματα για τη μελέτη του νέου αυτού πεδίου. Στη Γαλλία δύο εταιρείες με προϋπολογισμό ύψους 2 εκατομμυρίων ευρώ ξεκίνησαν τον Ιανουάριο την ανάπτυξη ενός εντομολογικού διυλιστηρίου. Ο στόχος είναι να παραγάγουν μέχρι το 2016, με βάση το αλεύρι και θρεπτικά συστατικά από έντομα, τροφή για ιχθυοτροφεία και ορνιθοτροφεία. Ο ίδιος ο ΟΗΕ, μέσω του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας, είχε με έκθεσή του τον περασμένο Μάιο ενθαρρύνει τη βρώση εντόμων, δίνοντας μάλιστα κατάλογο με 1.900 βρώσιμα είδη, ώστε να καταπολεμηθεί η πείνα στον κόσμο. Μεταξύ των πλεονεκτημάτων που ανέφερε είναι ότι τα έντομα έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και μέταλλα από το κρέας, ενώ για την παραγωγή ενός κιλού εντόμων απαιτείται η χορήγηση δύο κιλών τροφίμων. Για ένα κιλό βόειο κρέας, χρειάζονται 8 κιλά τρόφιμα.
Η «Le Monde», βλέποντας τα έντομα να μπαίνουν στο ευρωπαϊκό τραπέζι, απευθύνθηκε σε έναν ειδικό, τον εντομολόγο Philippe Le Gall, ο οποίος εμφανίζεται σίγουρος ότι τα έντομα θα είναι στο μέλλον μέρος της θρεπτικής αλυσίδας του ανθρώπου, ειδικά σε αγροτικές περιοχές αναπτυσσόμενων χωρών, όπου ήδη γίνεται κατανάλωσή τους. Επισημαίνει, επίσης, ότι στην Αφρική η κατανάλωση εντόμων, όπως οι τερμίτες και οι κάμπιες, είναι πολύ διαδεδομένη, επειδή αυτά τα είδη υπάρχουν εκεί σε αφθονία. Και αυτό συμβαίνει κυρίως σε περιόδους ξηρές, στο μεσοδιάστημα δύο καλλιεργειών. Στην Ευρώπη όμως, για να βρει κάποιος αναφορά για κατανάλωση εντόμων, θα πρέπει, όπως λέει ο Le Gall, να γυρίσει στην Αρχαία Ρώμη, σε μια αναφορά του Πλίνιου του Πρεσβύτερου για κάποια «εντομολιχουδιά». Υπάρχει, κατά τον εντομολόγο, και ο παράγοντας «κόστος» που ευνοεί τη βρώση εντόμων. Στην Μπραζαβίλ του Κονγκό λειτουργεί ολόκληρη αγορά με «λιχουδιές» από έντομα και συγκριτικά με την κανονική αγορά είναι φθηνή.
Ένα γεύμα από σκαθάρια ή κάμπιες είναι πέντε φορές φθηνότερο από ένα γεύμα με κρέας θηραμάτων, σκαντζόχοιρο ή agouti. Για τη διατροφική αξία των εντόμων, ο επιστήμονας λέει ότι είναι ακριβώς ίδια με αυτή του κρέατος. Οι τερμίτες, για παράδειγμα, είναι στην κορυφή του καταλόγου στις τροφές πλούσιες σε σίδηρο, ακριβώς πίσω από τις φακές ενώ η χυτίνη, συστατικό του κελύφους των εντόμων, έχει εξαιρετικές αντιμικροβιακές ιδιότητες.
