Επί 36 ολόκληρα χρόνια, ο Οζτεκίν Καραγκιουλού κουβαλάει πάνω του την «πληγή» του Ταξίμ. Ήταν Πρωτομαγιά του 1977 – η αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά, όπως θα περάσει στην τουρκική ιστορία – όταν μαζί με χιλιάδες άλλους διαδηλωτές κατέβηκε στην πλατεία Ταξίμ, για να γιορτάσουν αλλά και να προβάλουν τα αιτήματα των εργατικών διεκδικήσεων.
%20(1).jpg)
Εκεί, μια σφαίρα από όπλο αστυνομικού τον βρήκε στο πόδι κι έκτοτε φέρει ανεξίτηλο το σημάδι της αιματηρής, όπως εξελίχθηκε, εκείνης συγκέντρωσης.
«Η πλατεία ήταν ασφυκτικά γεμάτη με κόσμο, όταν έπεσε ο πρώτος πυροβολισμός. Εγώ ήμουν στις πρώτες σειρές και δέχθηκα μία σφαίρα στο πόδι. Επικράτησε πανικός» εξιστορεί στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Οζτεκίν Καραγκιουλού, που θυμάται σαν χθες το απόγευμα εκείνο της 1ης Μαΐου του 1977, όταν το Ταξίμ «βάφτηκε» κόκκινο από το αίμα των 34 νεκρών (σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό) των γεγονότων που ακολούθησαν.
Ήταν Κυριακή, γύρω στις έξι το απόγευμα, όταν ο πρόεδρος της εργατικής συνομοσπονδίας DISK
Κεμάλ Τουρκλέρ ολοκλήρωνε την ομιλία του. Λίγο νωρίτερα, τα αγωνιστικά εμβατήρια και οι στίχοι από τα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ που παρεμβάλλονταν έδιναν τον τόνο της διαδήλωσης. Στην ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο πλατεία, επικράτησε αίφνης απόλυτη σιωπή, όταν ο πρόεδρος της DISK κάλεσε το συγκεντρωμένο πλήθος σε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη αυτών που έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα για την προάσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Ο ήχος ενός πυροβολισμού, που φαίνεται πως ερχόταν από την είσοδο του Ταξίμ, από την κατεύθυνση της Τarlabasi, «έσπασε» τη σιωπή.
Τον πρώτο εκείνο πυροβολισμό ακολούθησαν κι άλλοι καθώς και η άφιξη θωρακισμένων αστυνομικών οχημάτων, που προσέγγισαν την πλατεία από τις λεωφόρους Siraselviler και Istiklal και κατευθύνονταν προς το πλήθος.
Επικράτησε πανικός, με τους διαδηλωτές να ποδοπατούνται ή να παρασύρονται από τα θωρακισμένα οχήματα της αστυνομίας. Ο απολογισμός τραγικός: 34 νεκροί και εκατοντάδες – πολλοί μιλούν για πάνω από 300 – τραυματίες.
«Το θέμα ήταν ότι δεν μπορούσαμε να φύγουμε, καθώς από νωρίς είχαν κλείσει όλες τις εισόδους και τις εξόδους από την πλατεία» εξηγεί ο κ. Καραγκιουλού, που παρακολουθεί από μακριά τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Τουρκία, αφού μετά τα γεγονότα εκείνα έφυγε για την Ευρώπη, ενώ σήμερα ζει στην Ελλάδα.
Παρακολουθώντας από τους δέκτες των τηλεοράσεων, τον Τύπο αλλά και το Διαδίκτυο τα όσα συμβαίνουν σήμερα στο Ταξίμ, ο Οζτεκίν Καραγκιουλού τονίζει πως οι δύο αυτές στιγμές στην τουρκική ιστορία δεν έχουν μεγάλη σχέση μεταξύ τους.
«Τα σημερινά γεγονότα ξεκίνησαν περισσότερο προβάλλοντας την περιβαλλοντική πτυχή του όλου ζητήματος, ενώ τα γεγονότα του 1977 είχαν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα. Τα όσα συμβαίνουν τώρα είναι κατ’ αρχάς εντελώς ανοργάνωτα και η “σπίθα” που πυροδότησε την κατάσταση είναι η στάση του Ερντογάν και η καταπίεση που ασκεί στον λαό. Χωρίς σαφή σκοπό, τους διαδηλωτές ενώνει μόνο ένα πράγμα, ότι το κράτος είναι καταπιεστικό και βάρβαρο. Οι ομάδες που συμμετέχουν στις πορείες και συγκεντρώσεις προέρχονται από όλα τα στρώματα του λαού, ακόμη και από αθλητικά σωματεία» εξηγεί.
Σε ό,τι αφορά στο μέλλον των σημερινών διαδηλώσεων θεωρεί πως θα συνεχιστούν…
Πηγή: ΑΠΕ
