Του Κώστα Μπετινάκη
Πόσοι θυμούνται το φιάσκο της αμερικανικής επέμβασης στην Σομαλία (9 Δεκεμβρίου 1992 – 4 Μαΐου 1993) και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων για την αποτροπή μιας ήττας καταισχύνης.
Μετά τις κάθε άλλο παρά επιτυχημένες αμερικανικές πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, επελέγη ο δρόμος της εμπλοκής μέσω άλλων χωρών. Και έτσι είχαμε την διάλυση μέσω «επαναστάσεων» της Λιβύης και της Συρίας.
Ο πόλεμος στην Υεμένη είναι μία ακόμη αποσταθεροποιητική σύρραξη για τη Μέση Ανατολή και απειλεί με γενικότερη «ανάφλεξη» τους λαούς της περιοχήςΚαι της Υεμένης. Αλλά ποιος ασχολείται μ’ ένα φτωχό κράτος στην άκρη της Αραβικής Χερσονήσου .
Η Υεμένη βρίσκεται στα Ν.Δ. της Αραβικής χερσονήσου. Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και τον κόλπο του Άντεν στα νότια και την Ερυθρά Θάλασσα στα δυτικά.
Κατοικείται κυρίως η παραλιακή ζώνη της, στο βάθος της οποίας ορθώνονται ψηλές οροσειρές, που χαμηλώνουν στ’ ανατολικά και καταλήγουν σε στέπες και ερήμους. Συνορεύει με τη Σαουδική Αραβία στα βόρεια και το Ομάν στα ανατολικά. Έως πρόσφατα τα σύνορά της με τη Σαουδική Αραβία στην αχανή έρημο ήταν αδιευκρίνιστα.
Κι όμως, στρατιωτική συμμαχία εννέα αραβικών κρατών του Κόλπου, υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας βομβαρδίζει τους υποστηριζόμενους από το Ιράν Σιίτες αντάρτες Χούτι που – προερχόμενοι από τον βορρά της χώρας- κατέλαβαν δια της βίας πριν περίπου επτά μήνες, πολλά κυβερνητικά κτήρια και εξανάγκασαν την κυβέρνηση της Σαναά σε παραίτηση.
Η πολιτική αστάθεια, οι ένοπλες συγκρούσεις και οι βομβαρδισμοί έχουν βυθίσει τη χώρα στο χάος, και έχουν οδηγήσει τον πληθυσμό στην ανθρωπιστική κρίση και σε ακραίες συνθήκες… ανέχειας.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Στήβεν Λέντμαν από το Progressive Radio News του Σικάγο (sjlendman.blogspot.com) «ο πόλεμος στην Υεμένη είναι ένας ακόμη -εν ψυχρώ- πόλεμος του Ομπάμα, με σφαγές γενοκτονίας, μαζικές καταστροφές που είχε σχεδιασθεί πολύ πριν ξεκινήσουν οι συρράξεις τον περασμένο Μάρτιο.
Η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος κάνουν για εκείνον τη «βρόμικη» δουλειά. Ο πόλεμος περιλαμβάνει όλα τα δεινά, όπως τον βομβαρδισμό κατοικημένων περιοχών, νοσοκομείων, σχολείων και άλλων μη στρατιωτικών στόχων».
Παράλληλα, ο οικονομικός αποκλεισμός που έχουν επιβάλλει ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία εμποδίζει τον ανεφοδιασμό του πληθυσμού με επαρκείς ποσότητες τροφίμων και πόσιμου νερού, ιατρικά εφόδια, καύσιμα και άλλα βασικά είδη.
Η ανθρωπιστική οργάνωση «Human Rights Watch» έχει καταγγείλει ότι «χρησιμοποιούν τον υποχρεωτικό λιμό του πληθυσμού ως πολεμικό όπλο».
Ο Mark Kaye της οργάνωσης «Σώστε Τα Παιδιά» (Save the Children) αναφέρει ότι «διαθέτουμε καύσιμα για να περάσουμε στον Βορρά και την κεντρική χώρα, για λίγες ακόμη εβδομάδες. Στα νοσοκομεία δεν επαρκούν τα καύσιμα για να λειτουργήσουν οι γεννήτριες».
Ο βοηθός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις και συντονιστής Επείγουσας Ανακούφισης Stephen O’Brien αποκαλεί όσα προκαλούν την ανθρώπινη συμφορά στην Υεμένη «ακατανόητη κατάσταση». Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι «περί τα 20 εκατ. κάτοικοι της χώρας αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο θανάτου από ασιτία, δίψα και έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, για σοβαρά τραύματα και ασθένειες».
Όπως αναμενόταν, τα δυτικά Μέσα δείχνουν να αγνοούν τα όσα θλιβερά διαδραματίζονται στην Υεμένη για να μη θιγεί ένα νέο ολοκαύτωμα που έχει προκαλέσει η αμερικανική πολιτική.
Είναι ξεκάθαρο πως η αμερικανική κυβέρνηση επιμένει να επιστρέψει στην εξουσία η υπάκουη διακυβέρνηση που έχει καταφύγει στη Σαουδική Αραβία, μετά την ανατροπή της από τους Χούτι του Βορρά.
Στις 15 Σεπτεμβρίου ο ειδικός σύμβουλος του ΟΗΕ για την Πρόληψη Γενοκτονιών Adama Dieng και η ειδικός σύμβουλος για την Ευθύνη Προστασίας Jennifer Welsh εξέφρασαν από κοινού ανησυχία «για τις δυσμενέστατες επιπτώσεις από την ηχηρή σιωπή της διεθνούς κοινότητας για την ανθρωπιστική καταστροφή στην Υεμένη». Απαίτησαν δε την παρέμβαση για την επίτευξη πολιτικής λύσης στο πρόβλημα.
Η UNICEF έχει ανακοινώσει πως τουλάχιστον εννιά παιδιά σκοτώνονται ή πεθαίνουν καθημερινά στην Υεμένη. Ο εκπρόσωπος της Oxfam CEO Mark Goldring κατήγγειλε την Βρετανία ως συνυπεύθυνη των ΗΠΑ «για όσα συμβαίνουν στην Υεμένη, επειδή πουλά όπλα και άλλο στρατιωτικό υλικό στις χώρες που συμμετέχουν στους βομβαρδισμούς αμάχων».
Ο ηγέτης των Εργατικών στη Βρετανία και πρόεδρος του Συνασπισμού «Σταματήστε τον Πόλεμο», Jeremy Corbyn, έχει εκδώσει ανακοίνωση που περιγράφει με έντονα χρώματα τις ευθύνες των ενορχηστρωμένων από τις ΗΠΑ σαουδαραβικών βομβαρδισμών: «Η οργάνωση “Stop the War Coalition” καταδικάζει την υποστήριξη της βρετανικής κυβέρνησης στη σαουδαραβική επίθεση στην Υεμένη.
Αυτός ο πόλεμος είναι μία ακόμη αποσταθεροποιητική σύρραξη για τη Μέση Ανατολή και απειλεί με γενικότερη «ανάφλεξη» τους λαούς της περιοχής. Η Σαουδική Αραβία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο πλέον σε κάθε αντιδημοκρατική εξέλιξη στη Μέση Ανατολή ακόμη και με τη συμμετοχή στους αμερικανο-βρετανικούς βομβαρδισμούς στο Ιράκ. Καλούμε την βρετανική κυβέρνηση και τους συμμάχους της να αποκηρύξουν τη συμμαχία με το δικτατορικό και καταπιεστικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας και να σταματήσουν να το ανεφοδιάζουν με όπλα».
Όπως υποστηρίζει ο Finian Cunningham από το Strategic Culture Foundation με άρθρο του στην ιστοσελίδα «Information Clearing House»: «Εκτός από τα στρατεύματα των κρατών του Κόλπου και του ανατραπέντος καθεστώτος στην Υεμένη, συμμετέχουν και μισθοφόροι που ανήκουν σε παρακλάδι της ισλαμικής Αλ Κάιντα. Οι μισθοφόροι μαχητές, αφού έχουν υποβληθεί σε στρατιωτική εκπαίδευση στη Σαουδική αραβία, διείσδυσαν στην Υεμένη, από τα αχανή και αφύλακτα μεταξύ τους σύνορα».
Ο αρθρογράφος συμπεραίνει πως «όσα συμβαίνουν στην Υεμένη απεικονίζουν ξεκάθαρα την συγκαλυμμένη σχέση ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τις ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες. Άλλωστε, τις εξτρεμιστικές αυτές ομάδες ενίσχυσαν οι δυτικές δυνάμεις τόσο για την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι στην Λιβύη όσο και την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος Άσαντ στην Συρία».
Σημειώνεται ότι σε δημοσίευμά της στις 10 Σεπτεμβρίου, η αμερικανική «Wall Street Journal» παραδέχεται ότι «οι αραβικές στρατιωτικές δυνάμεις συνεργάζονται με τζιχαντιστές στην κοινή επίθεση εναντίον των επαναστατών στην Υεμένη».
