.jpg)
Για κάποιους αποτελεί την αδιαμφισβήτητη «διασώστρια» της Ευρωζώνης, ως μια αποτελεσματική και οργανωμένη οικονομική διαχειρίστρια. Για κάποιους άλλους, ωστόσο, είναι μία οικονομική «σατράπισσα», ως μια αυταρχική δυνάστρια που απαιτεί συνεχώς νέες οικονομικές θυσίες στο όνομα ενός σχεδίου αναποτελεσματικού και νεοφιλελεύθερα ιδεοληπτικού.
Σωτήρας ή βασανίστρια της Ευρώπης, λοιπόν; Τι από τα δύο είναι τελικά η Άνγκελα Μέρκελ; Τέσσερις έγκυρες ευρωπαϊκές εφημερίδες ζήτησαν από τους αναγνώστες τους να απαντήσουν στο παραπάνω ερώτημα. Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή, καθώς περισσότεροι από 7.000 πολίτες έσπευσαν να διατυπώσουν τη γνώμη τους. Οι αναγνώστες της βρετανικής «Guardian», της γαλλικής «Le Monde», της ισπανικής «El Pais» και της ιταλικής εφημερίδας «La Stampa» ρωτήθηκαν σχετικά με τον ρόλο της Μέρκελ στην κρίση της Ευρωζώνης.
Στην ισπανική εφημερίδα οι απαντήσεις ήταν ως επί το πλείστον αρνητικές. «Η Μέρκελ προσπαθεί να μετατρέψει τη Νότια Ευρώπη σε μια φθηνή πηγή εργατικού δυναμικού, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και επαγγελματική ασφάλιση. Η καγκελάριος ερμηνεύει το ευρώ όπως τη βολεύει: άλλοτε ως ένα ενιαίο νόμισμα κι άλλοτε ως μια συνομοσπονδία νομισμάτων» σημειώνει ο Αλεχάντρο Χιμένεθ, ενώ η συμπατριώτισσα του, Κάρεν Γκονζάλεθ, υπογραμμίζει: «Η Γερμανία επωφελήθηκε από την κρίση αυτή. Κι αντί να αναλάβει να λύσει το πρόβλημα, προτίμησε να κάνει μια προχειροδουλειά, προκαλώντας οικονομική ασφυξία σε χώρες όπως η Ισπανία. Κάποια στιγμή, όμως, αυτή η τακτική θα της γυρίσει μπούμερανγκ».
«Η γερμανική ηγεσία κοιτάζει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα εις βάρος όλων των υπόλοιπων κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Κι αυτή ακριβώς η συμπεριφορά θα διαλύσει κάποια στιγμή την Ευρωπαϊκή Ένωση» σημειώνει με τη σειρά του ο Έλληνας Ιωάννης Πελεγρίνης.
Αντιθέτως, αρκετοί Ιταλοί αναγνώστες είναι θετικά διακείμενοι απέναντι στη Γερμανίδα καγκελάριο. «Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες απέναντι στη Γερμανία για τις δομικές αλλαγές που έκανε στην Ευρώπη» γράφει ο Λορέντζο Ιόριο, ενώ ο Έτζιο Νταλόκιο σημειώνει στο ίδιο μήκος κύματος πως «η Γερμανία αποτελεί υπόδειγμα οικονομικής και πολιτικής συγκρότησης. Δεν θα έπρεπε να μισούμε τους Γερμανούς, όπως κάνουν πολλοί Ιταλοί σήμερα, αλλά να παραδειγματιστούμε από αυτούς».
«Η Μέρκελ και η Γερμανία έχουν υποστηρίξει τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Η ηγεσία δεν είναι απαραίτητα η τέχνη του να είσαι 100% σωστός, αλλά η τέχνη του να είσαι ισχυρός και να παραμένεις στο προσκήνιο. Και η Γερμανία όλον αυτόν τον καιρό επέδειξε ηγετικές ικανότητες» επισημαίνει ο Βρετανός Ντάρεν Μιλς.
Ο συμπατριώτης του, Ρόμπερτ Λόου, διαφωνεί μαζί του λέγοντας πως «η Γερμανία κατάφερε και έκανε ένα οικονομικό “πραξικόπημα” κατατροπώνοντας την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πλέον έχει τον απόλυτο έλεγχο στην Ευρωζώνη. Ακόμη και η Γαλλία, με την τεραστία οικονομία της και τη διεθνή της επιρροή, έχει πλέον χάσει την ισχύ της απέναντι στη Γερμανία».
Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι, οι πιο κυνικοί, που βλέπουν τη Μέρκελ ως μια στυγνή πραγματίστρια. «Αν θεωρήσουμε πως υπάρχει ένα μηχάνημα έκτακτης ανάγκης που κατασκευάζει ηγέτες για την περίπτωση κρίσεων όπως τώρα, τότε η Μέρκελ είναι αποτέλεσμα ενός τέτοιου προγράμματος. Για τους Ευρωπαίους πολίτες φαίνεται πως δεν έχει κάποια ιδεολογία, πως είναι απλώς μια πραγματίστρια, χωρίς να κλίνει πολιτικά προς τα αριστερά ή τα δεξιά. Δεν παίρνει μεγάλα ρίσκα, αλλά είναι μια ήρεμη δύναμη» εκτιμά η Ολλανδή Ανούκ βαν ντεν Βάαλ.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
