Του Φάνη Επιτροπάκη
Ειδικές δυνάμεις του ιρακινού στρατού, που έχουν την από αέρος υποστήριξη της διεθνούς συμμαχίας -υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών- προελαύνουν, ένα μήνα και κάτι, από την έναρξη της «μεγάλης επίθεσης» για να πάρουν πίσω την πόλη του παραδείσου (Μοσούλη) από τις δυνάμεις… του σκότους των τζιχαντιστών, στις νοτιοδυτικές περιοχές, με στόχο να απομονωθούν οι αγωνιστές της ομάδος Ισλαμικό Χαλιφάτο (ΕΙ).
Μια εβδομάδα μετά την επιθετική διείσδυση στην καρδιά της άμυνας του Ομίλου της «EI», στα περίχωρα νοτιοανατολικά της Μοσούλης, παραστρατιωτικές δυνάμεις εισήλθαν την Πέμπτη, στο αεροδρόμιο δυτικά της πόλης, που βρίσκεται έξι χιλιόμετρα νότια της Ταλ Αφάρ, με στόχο να διαρρήξουν τους δεσμούς μεταξύ των τζιχαντιστών στη Μοσούλη και να αποκόψουν τον βασικό άξονα ανεφοδιασμού του Isis, με τα εδάφη που ελέγχονται από την “EI” στην ανατολική Συρία.
Μεγάλη μάχη γίνεται από χθες για την ανάκτηση του ελέγχου και του άλλου και πιο σημαντικού αεροδρομίου, νοτίως της Μοσούλης.
Ένας αξιωματικός των ελίτ στρατευμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών, δηλώνει, ότι οι ιρακινές δυνάμεις είναι έτοιμες να ανακαταλάβουν το διεθνές αεροδρόμιο της Μοσούλης, που βρίσκεται στις παρυφές της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ.
Το αεροδρόμιο είχε καταληφθεί από τους τζιχαντιστές του ομίλου ΕΙ, ο οποίος θυμίζουμε ότι δεν έχει κανένα αεροσκάφος.
Οι συμμαχικές δυνάμεις επιτίθενται, από αέρος στους αγωνιστές του ΕΙ και στο έδαφος βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλη επιχείρηση εκκαθάρισης των περιοχών που επανακατακτώνται, από τις μονάδες της αλ-Hachd Τσάαμπι (Λαϊκή Δύναμη Κινητοποίησης (PMU)).
Τα άλλα μέτωπα της μαζικής επίθεσης που εξαπελύθη το βράδυ της 16ης Οκτωβρίου, καταλαμβάνονται ως επί το πλείστον από τις κυβερνητικές δυνάμεις, που προωθούνται κυρίως από το νότο.
Η πιο αξιοσημείωτη πρόοδος μέχρι σήμερα παρατηρείται στα ανατολικά, όπου οι δυνάμεις έχουν ανακαταλάβει πολλές γειτονιές στη Μοσούλη από τις “σκοτεινές δυνάμεις” του τζιχάντ και προχωρούν προς το κέντρο και τον ποταμό Τίγρη, που διασχίζει την πόλη.
Κανείς όμως δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής ακόμη και μέσα στo σπίτι του, ούτε στις απελευθερωμένες περιοχές καθώς βομβιστές αυτοκτονίας έχουν παρεισφρήσει σε αρκετές γειτονιές, ενώ οι αγωνιστές του τρομοκρατικού ομίλου, έχουν τοποθετήσει εκρηκτικά ακόμη και μέσα σε στρώματα κρεβατιών!
Φοβόμαστε ακόμη και να κοιμηθούμε. Αρκεί να πω ότι ενώ ετοιμαζόμασταν για το μεσημεριανό γεύμα στο σπίτι, το βλήμα ενός όλμου έπληξε το δωμάτιό μου, εξιστορεί ο Χασάν, στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, ο οποίος τραυματίστηκε με τρεις από τους αδελφούς του, την ίδια ώρα που ένα μωράκι μίας γειτόνισσάς του, τραυματιζόταν στο μάτι.
Η Μοσούλη είναι το τελευταίο προπύργιο του Ιράκ, που εξακολουθεί να ελέγχει το IE, αν κι έχασε το μεγαλύτερο μέρος από τις πόλεις που είχε κατακτήσει τον Ιούνιο του 2014.
Για τους… σκοτεινούς «Ιππότες» του Isis η αντίσταση είναι ισχυρότερη στη Μοσούλη, από ότι στα πρώην προπύργια τους, στο Τικρίτ (βόρεια) και τη Φαλούτζα (δυτικά), που ανακαταλήφθηκαν αντίστοιχα από τις ιρακινές δυνάμεις τον Μάρτιο του 2015 και τον Ιούνιο του 2016.
Οι άμαχοι όμως είναι αυτοί που πληρώνουν βαρύ τίμημα γι’ αυτό και ο ΟΗΕ φοβάται μια ανθρωπιστική καταστροφή τεραστίων διαστάσεων, στη Μοσούλη. Πάνω από 70.000 οικογένειες έχουν εκτοπιστεί από τις 17 Οκτωβρίου κι έπειτα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Επιπροσθέτως “τα 100 αποκεφαλισμένα σώματα που βρέθηκαν στις αρχές Νοέμβρη σε ομαδικό τάφο, είναι η πιο τρανή απόδειξη των φρικτών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από την IU,” δήλωσε ο Τζόε Στορκ, αναπληρωτής διευθυντής στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) στη Μέση Ανατολή.
Ισλάμ ή θάνατος
Όταν οι τζιχαντιστές εισέβαλαν στην πεδιάδα της αρχαία πόλης Νινευή στο βόρειο Ιράκ το 2014, δεν άφησαν καμία εναλλακτική επιλογή στους χριστιανούς, τους οποίους καλούσαν να ασπαστούν το Ισλάμ αλλιώς θα επέρχετο, όπως τους προειδοποιούσαν, ο θάνατος…
Περίπου 120.000 από αυτούς κατάφεραν να διαφύγουν. Όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να φύγουν και κατάφεραν να επιζήσουν, υπέφεραν έως δύο χρόνια στέρησης και απομόνωσης.
Μια χούφτα ιρακινών χριστιανών επέζησε ως εκ θαύματος πάνω από δύο χρόνια κάτω από το ζυγό της ομάδος του τζιχάντ. Βασανίστηκαν ενώ αναγκάστηκαν να φτύνουν το σταυρό και εικόνες της Παρθένου Μαρίας!
Ο Ισμαήλ ήταν 14 ετών όταν οι δυνάμεις του… σκότους του ΕΙ, εισήλθαν στη Bartalla, πόλη ανατολικά της Μοσούλης.
Περίμενε την άφιξη των συγγενών για να μπορέσει να διαφύγει με την άρρωστη μητέρα του, αλλά τελικά κανείς τους δεν ενεφανίσθη…
Έτσι προσπάθησε να φύγει μόνος με τη μαμά του, αλλά δεν τα κατάφερε. Αιχμαλωτίστηκαν από τους μαχητές του τζιχάντ και κατέληξαν σε μία φυλακή στη Μοσούλη.
«Υπήρχαν πολλοι σιίτες στο κελί μας. Πήραν μία γυναίκα και την πυροβόλησαν στο κεφάλι και τραβούσαν το σώμα της από μπροστά μας, με τόσο μένος μπας και καταφέρουν να το βγάλουν μέσα από τα κάγκελα», λέει με δάκρυα στα μάτια.
«Νομίζαμε ότι μας περίμενε η ίδια μοίρα αλλά τελικά, ξεφύγαμε μαζί με κάποιους άλλους και βρήκαμε καταφύγιο σε Εκκλησία στο Ερμπίλ (πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν)», είπε ο Ισμαήλ στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.
Η μητέρα και ο γιος στη συνέχεια επέστρεψαν στην Bartalla και τώρα βρίσκονται στο χωριό Churikhan, δυτικά της Μοσούλης.
Η μητέρα του Ισμαήλ, επαινεί τη βοήθεια του γιου της και ευχαριστεί το Θεό και την Παναγία: «Αυτός, ο Θεός και η Μαρία, μας έσωσαν από το θάνατο. Θα είμαστε πλέον για πάντα μαζί» ψιθυρίζει…
Ο Ντάνο, 77 ετών, ζούσε στο Qaraqosh, τη μεγαλύτερη χριστιανική πόλη στο Ιράκ και φιλοξενούσε μια ηλικιωμένη φίλη του, την Μπαντρία.
«Οι τζιχαντιστές μας καθησύχαζαν στην αρχή λέγοντας ότι ήμασταν κάτι σαν αδέλφια για αυτούς, αλλά οι νέοι ήταν εχθρικοί» ανέφερε και θυμήθηκε κάποια περιστατικά: «μια φορά ένας από αυτούς μου έβαλε την κάνη του όπλου στο κεφάλι. Ήθελε λεφτά και τελικά του έδωσα όλες τις οικονομίες μου, περίπου 300 δολάρια και κάποια χρυσά κοσμήματα. Μια άλλη φορά ήταν ένας νεαρός περίπου 20 ετών, ο οποίος ήρθε να μας πει ότι θα πρέπει να ασπαστούμε το Ισλάμ. Του είπα ότι είχε την πίστη του και εμείς τη δική μας».
Στη συνέχεια, λέει ο ηλικιωμένος «μας διέταξε να φτύνουμε σε μια εικόνα της Παναγίας και σε ένα σταυρό. Αρνηθήκαμε αλλά αυτός με ανάγκασε. Όλο αυτό το διάστημα, μίλησα με τον Θεό στην καρδιά μου και του εξήγησα ότι ήταν ενάντια στη θέλησή μου » και συνεχίζει: «Ήξερα ότι ο Θεός με είχε ακούσει, γιατί όταν ο τζιχαντιστής προσπάθησε να κάψει την εικόνα της Παναγίας, ο αναπτήρας δεν λειτούργησε», ανέφερε ο Ζαρίφα.
