Του Κώστα Μπετινάκη
Να ξεκινήσω, θυμίζοντας μερικούς αριθμούς, χαρακτηριστικούς για την σύγχρονη ιστορία της αμερικανικής πολιτικής:
# 1.455.590 Ιρακινοί έχουν σκοτωθεί από τον πόλεμο και την κατοχή της χώρας τους, από τις αμερικανο-βρετανικές δυνάμεις.
# 4.801 Αμερικάνοι στρατιώτες σκοτώθηκαν στο Ιράκ. (Επίσημος απολογισμός).
# 3.487 στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων έχουν σκοτωθεί στο Αφγανιστάν.
# $1.673.781.990.335 έχει κοστίσει ως τώρα ο πόλεμος στο Αφγανιστάν.
Καθώς πλησιάζει η ώρα να παραδώσει την εξουσία ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ, ο βραβευμένος με «Νόμπελ Ειρήνης» Μπαράκ Ομπάμα, bλέποντας ποιοι είναι οι κύριοι διεκδικητές της προεδρίας, μαύρες σκέψεις έρχονται στο νου.
H Χίλαρι ή Ντόναλντ;
Θα ήταν προτιμότερος ο Ντόναλντ Ντακ. Καλός οικογενειάρχης -μεγαλώνει τρία ανήψια και καταπιέζεται από το θείο Σκρουτζ…που είναι ολόιδιος στα καμώματα του Ντόναλντ Τραμπ.
Μια ματιά στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, πίσω στην εποχή του «φαρ – ουέστ», δεν ξεχνιέται το ξεκλήρισμα της περήφανης φυλής των Ινδιάνων από τους εγκληματίες στρατηγούς Σέρμαν και Σέρινταν.
Ουδείς φυσικά τιμωρήθηκε για τις δύο ατομικές βόμβες που εξόντωσαν εκατοντάδες αθώους πολίτες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Αλλά και στη σύγχρονη εποχή μας, οι εντολές του προέδρου Κλίντον στους βομβαρδισμούς εναντίον της αλήστου μνήμης Γιουγκοσλαβίας, δεν περιλάμβαναν «να αποφεύγονται στόχοι πολιτών» Και είχαν βομβαρδιστεί λαϊκές αγορές και νοσοκομεία. (Ακόμη και το κτίριο της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι).
«Παράπλευρες ενέργειες», τις είχε χαρακτηρίσει εκείνος ο ανεκδιήγητος εκπρόσωπος Τύπου του ΝΑΤΟ.
Λες και είχε δημιουργηθεί προηγούμενο στο εξής, οι αμερικανικές βόμβες να προτιμούν να σκοτώνουν αμάχους.
Πόσοι ωστόσο θυμούνται τον πύραυλο Κρουζ που κατόρθωσε και πέρασε από τον εξαεριστήρα του υπόγειου καταφύγιου στην Βαγδάτη, σκοτώνοντας εκατοντάδες γυναικόπαιδα που είχαν καταφύγει εκεί για να γλιτώσουν τους αμερικάνικους βομβαρδισμούς.
Ή ποιος θυμάται τον βομβαρδισμό του ξενοδοχείου Μπαγκντάτ, όπου διέμεναν οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν τον πόλεμο στο Ιράκ.
Η Ουάσιγκτον είναι υπεύθυνη για μεγάλες καταστροφές που προκάλεσαν σε Γιουγκοσλαβία, (ειδικότερα στη Σερβία), το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Σομαλία και τώρα στη Συρία.
«Έμμεσα», ευθύνεται που έστειλε τη Σαουδική Αραβία να σκοτώνει αμάχους -ακόμη και σε γάμους- στην Υεμένη ενώ προκάλεσε τον πόλεμο στις πρώην ρωσικές επαρχίες (που κατοικούνται από Ρώσους –κι όχι «φιλορώσους) στην Ουκρανία.
Χωρίς να ξεχνάμε πως εξοπλίζει το Ισραήλ να σκοτώνει Παλαιστίνιους.
Αυτή η αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, υποστηρίζεται διπλωματικά από τους υπάκουους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι έρχονται τώρα να αντιμετωπίσουν τις δραματικές επιπτώσεις από αυτά τα αμερικανικά εγκλήματα πολέμου.
Στην Ευρώπη καταφθάνουν κατά κύματα οι πρόσφυγες, αθώα θύματα των αμερικανικών πολέμων, αναζητώντας άσυλο.
Και οι Γερμανοί με την υπάκουη στα αμερικανικά κελεύσματα ανατολικογερμανίδα (πρώην κομμουνίστρια δηλαδή) καγκελάριο βάζει την Αυστρία και τις άλλες χώρες επιρροής της, να κλείσουν εκείνες δήθεν τα σύνορα στους πρόσφυγες, ενώ η ίδια έχει «ανοικτές αγκάλες».
Αλλά φυσικά ποιος να δικάσει για εγκληματίες τους Κλίντον, Τζορτζ W. Μπους και Ομπάμα, όταν το Δικαστήριο της Χάγης έχει δημιουργηθεί να εξαιρεί την αμερικανική ηγεσία.
Παρ΄όλο που αναμφισβήτητα είναι μια παράνομη εγκληματική οργάνωση επικίνδυνη για την ειρήνη σ΄ολόκληρο τον κόσμο και φυσικά για τους ίδιους τους Αμερικάνους πολίτες.
